Zevran Arainai

Zevran Arainai – potencjalny towarzysz i partner Strażnika, który niegdyś był członkiem Antivańskich Kruków, a także postać występująca w Dragon Age: Początek oraz Dragon Age II.

Przeszłość[]

Zevran Arainai uzyskał informacje, że jego matka była Dalijką, która zakochała się w elfim drwalu. Kobieta podążyła za nim do miasta, opuszczając swój klan. Domniemany ojciec zmarł wkrótce na jakąś chorobę, a matka Zevrana Arainaia była zmuszona do prostytucji, by spłacić jego długi. W niedługim czasie, Dalijka zaszła w ciążę. Jednak podczas porodu zmarła w ten sposób osieracając swojego syna, który stał się członkiem Antivańskich Kruków. Z tego powodu, Elf zawsze twierdził, że Dalijka była również jego pierwszą ofiarą. Prostytutki postanowiły wychowywać Zevrana Arainaia i jego również osieroconych rówieśników. Mężczyzna bardzo dobrze wspominał tamten czas. Jedna z prostytutek umiała wróżyć. Kobieta twierdziła, że Elf nie umrze młodo i sama była tym zaskoczona, biorąc pod uwagę jego los.

W wieku siedmiu lat, Zevran Arainai został kupiony za trzy suwereny przez gildię skrytobójców znaną jako Antiviańskie Kruki i prostytutki nie mogły już dłużej się nim opiekować. Elf całymi latami mieszkał w małej klitce koło dzielnicy garbarzy, gdzie Antivańskie Kruki składowały najmłodszych rekrutów. Zevran Aranai kochał zapach skór mimo tego, że większość na niego narzekała.

Początkowo, mężczyzna był przeciwny ich treningowi, ostatecznie jednak zaakceptował go i wykorzystał do swoich celów. Zawsze fascynowało go dalijskie pochodzenie matki. Przez wszystkie szkolenia u Antivańskich Kruków, Elf posiadał tylko jedną pamiątkę po matce - piękną parę rękawiczek wykonaną przez Dalijczyków. Zevran Arainai musiał je ukrywać, ponieważ członkom skrytobójczej organizacji zabroniono posiadania tego typu rzeczy. W końcu jednak, odkryto fakt istnienia takich rękawiczek, przez co Elf utracił je na zawsze. Przez jakiś czas, Zevran Arainai myślał o ucieczce do Dalijczyków, ale marzenie nigdy się nie spełniło. Zamiast tego, chłopiec przechodził mordercze szkolenie, by stać się płatnym zabójcą. Elf uczył się w jaki sposób wyglądaja stadia zatrucia ląglikiem. Obserwował również jak pewien człowiek przechodzi wszystkie siedem etapów.

Drugie zlecenie wymagało od Zevrana Aranaia zabicia maga, który za bardzo angażował się w politykę. Mag okazał się być kobietą o długich, z punktu widzenia Elfa wspaniałych nogach. Skrytobójca złapał ją w powozie, który zmierzał na prowincję. Gdy Zevran Aranai zabił jej strażnika, kobieta uklęknęła na kolana i zaczęła błagać o darowanie życia. Elf skorzystał z okazji i spędził z nią namiętne chwile, ale później sam został wykorzystany przez maginię. Kobiecie udało się przekonać Elfa, by porozmawiał z Antivańskimi Krukami w jej imieniu. Gdy Zevran Aranai żegnał ją przed powrotem do Antivii, kobieta poślizgnęła się na progu i wypadła tyłem z powozu skręcając kark. Z początku, Elf był trochę zawiedziony takim rozwojem wydarzeń, ale potem mężczyzna dowiedział się, że magini kazała woźnicy zawieźć się do Genellan, bo zamierzała zgubić Zevrana Aranaia na prowincji. Elf zrozumiał, że jedynie wygłupił się przed Antivańskimi Krukami. Później jednak jego mistrz pochwalił go za doskonałe upozorowanie wypadku. Krąg Maginów nie podejrzewał nieczystej gry, więc obie strony były zadowolone. Elf wiele zawdzięczał szczęściu i przychylnym przypadkom. W ten sposób mężczyzna nauczył się nie zwracać uwagi na wygląd swoich ofiar, ponieważ przez swoją głupotę mógł wszystko zepsuć.

Zevran Aranai brał udział w rzezi księcia Azrina. Król wynajął Antivańskie Kruki, by pozbyły się go raz na zawsze. Los postanowił, że Elf należał do komórki skrytobójców, która została wynajęta do wykonania zlecenia. Zadanie nie było łatwe, ponieważ książę Azrin był zdolny przekupić każdego, kto zechce pozbawić go życia. Zevran Aranai usiłował dotrzeć do księżniczki Ferenny, która opowiedziała się za bratem. W tym celu, Elf zabił jedenastu strażników, zanim wyrzucono go przez okno. Następnie mężczyzna wylądował w rzece i prawie utonął. Dopiero kilku uliczników wyciągnęło Elfa z wody celem obrabowania go. Skrytobójca stracił nawet buty, ale cieszył się, że nie poderżnięto mu gardła. Z tego powodu, Zevran Aranai zawsze uważał, że był w czepku urodzony.

Zevran Arainai uważał się za najlepszego Kruka w Antivii i często przechwalał się swoimi osiągnięciami zarówno jako zabójcy, jak i kochanka. Przejawiał wysoki poziom ignorancji i pewności siebie. W pewnym momencie jego przechwałki zaczęły męczyć jednego z przełożonych Elfa. Wkrótce zaakceptowano prośbę Zevrana Arainaia o podjęcie wyjątkowo trudnego zlecenia, które polegało na niezauważonym zabójstwie bogatego kupca z silną obstawą. W skład drużyny zabójców zgodzili się wejść Taliesen Arainai oraz elfka imieniem Rinnala Arainai. Zevran Arainai twierdził, że kobieta była ucieleśnieniem jego pragnień. Później Elf dowiedział się od Taliesena Arainaia, że Elfka została przekupiona przez kupca i wyjawiła plan Kruków. Mężczyzna zdenerwował się tą informacją pozwolił swojemu towarzyszowi ją zabić za zdradę. Wcześniej kobiet próbowała błagać Zevrana Arainaia, żeby jej wybaczył. Starała się go przekonać, że go kocha i wyparła się zdrady. Mężczyzna ją wyśmiał i obdarzył zupełną obojętnością. Elf widział jak Taliesen Arainai poderżnął jej gardło.

Gdy Zevran Arainai zabił kupca wraz ze swoim towarzyszem, wówczas dowiedział się prawdy - Rinnala Arainai nie zdradziła Kruków. Elf chciał powiedzieć przełożonym o swojej pomyłce, ale Taliesen Arainai zdecydowanie mu to odradził. Ostateczie oboje zgłosili, że Elfka zginęła podczas zamachu na kupca. Okazało się jednak, że Kruki o wszystkim wiedziały. Mistrz Kruków, który nie znosił Elfa za jego arogancję groził mu śmiercią. Przed wyruszeniem do Fereldenu Zevran Arainai zamierzał kupić sobie parę skórzanych butów, którą zobaczył na wystawie, ale w ostatniej chwili zmienił swoje zdanie i stwierdził, że kupi je po powrocie z Fereldenu.

Gdy przybył do kraju, przypadkowo zdobył zlecenie od Loghaina Mac Tira, które wymagało zabicia ostatnich żyjących szarych strażników, Strażnika oraz Alistaira Theirina. Mężczyzna wiedząc, że czeka go śmierć ze strony gildii zabójców i nie mogąc się pogodzić ze swoją decyzją w kwestii Elfki, którą obdarzył uczuciem, chciał popełnić samobójstwo. Liczył na to, że przyjęcie zlecenia na ostatnich żyjących szarych strażników w Fereldenie pozwoli mu pożegnać się ze światem.

Osobowość[]

Pragnę wielu rzeczy. Zaznać piękna i siły. Pragnę tego, co niebezpieczne i ekscytujące.

— Zevran Arainai, Dragon Age: Początek

Zevran Arainai okazuje się być lekkoduchem, aczkolwiek pewnym siebie i swoich umiejętności, gotowym wykorzystać je w dobrej wierze pod przywództwem Strażnika, chociaż część kompanów wyraża wątpliwość względem tego, czy można mu zaufać. Elf nigdy jednak nie ukrywa tego, że jest zabójcą lubiącym swój zawód i nie wyobraża sobie siebie w żadnej innej roli. Mimo wszystko posiada swoiste poczucie moralności, którym kieruje się podczas zadań. Zevran Arainai chętnie dla odmiany otworzyłby własny interes, daleko od Antivy.

Dragon Age: Początek[]

Zevran Arainai zostaje zatrudniony przez Loghaina Mac Tira i Rendona Howe’a do zabicia ostatnich szarych strażników. Tylko na chwilę rozmawia z teyrnem podczas audiencji mówiąc, że Antivańskie Kruki przesyłają pozdrowienia.

Elf zastawia pułapkę na Strażnika wysyłając do niego kobietę, która prosi o pomoc przy powozie w trakcie jednej z jego podróży. Gdy drużyna dociera na miejsce rzekomego napadu bandytów, Zevran Arainai ujawnia się wraz ze swoimi skrytobójcami. Natomiast kobieta prosząca o pomoc okazuje się być magiem. Następuje potyczka, która kończy się klęską przedstawiciela Antivańskich Kruków oraz jego grupy najemników.

Jeżeli Strażnik oszczędził Zevrana Arainaia: Elf jest zaskoczony, że Strażnik go nie zabił, ale doskonale zdaje sobie sprawę z jego prawdziwych intencji, dlatego chętnie odpowiada na wszelkie pytania. Elf niczego nie ukrywa i wyjawia swoją przynależność do Antivańskich Kruków. Poza tym, ujawnia również swojego zleceniodawcę, Loghaina Mac Tira. Zevran Arainai wyjaśnia również, że gdyby udało mu się zabić ostatnich szarych strażników, wówczas najprawdopodobniej wróciłby do Antivy, a Antivańskie Kruki poinformowałyby zleceniodawcę o wykonanym zadaniu. Ostatecznie do tego nie dochodzi, ponieważ Elf nie zabija Strażnika. Z tego powodu, Zevran Arainai nie jest już mile widziany wśród Antivańskich Kruków, a członkowie skrytobójczej organizacji postanawiają na niego zapolować z powodu misji zakończonej niepowodzeniem. Elf bardzo ceni swoje życie, dlatego oferuje Strażnikowi swoją służbę i liczy na to, że jego drużyna ochroni go przed Antivańskimi Krukami, w zamian chętnie użyczy swoich umiejętności w walce. Elf potrafi również świetnie otwierać zamki, a ponadto chętnie wcieli się w rolę masażysty lub kogoś, kto rozkręci imprezę.

Jeżeli Strażnik przyjął Zevrana Arainaia do drużyny: Elf składa Strażnikowi przysięgę lojalności ważną do chwili jej rozwiązania przez samego Bohatera. W trakcie podróży, Elf chętnie opowiada Bohaterowi o Antivańskich Krukach oraz swojej przeszłości. Wyjawia również swoje pragnienia i podrywa głównego protagonistę, niezależnie od jego płci.

Zevran Arainai coraz bardziej otwiera się przed Strażnikiem. Elfa fascynuje dalijskie pochodzenie swojej matki. Wyjawia Bohaterowi, że przez wszystkie lata szkolenia, posiadał tylko jedną pamiątkę po niej – parę rękawiczek dalijskiej roboty i był zmuszony do ich ukrywania, ponieważ członkom gildii nie wolno było posiadać takich rzeczy. Według niego, rękawiczki zostały mu w końcu zabrane, gdy ich istnienie zostało odkryte przez skrytobójców. Okazuje się również, że Zevran Arainai ma fetysz skóry i tęskni za jej zapachem, bo kojarzy mu się z domem.

Strażnik pamiętając o opowieści związanej z rękawiczkami, postanawia podarować mu dalijskie rękawice z jeleniej skóry, które zdobył w trakcie jednej ze swoich przygód. Elf początkowo nie powiązuje tego daru z utraconymi rękawiczkami i reaguje z zaskoczeniem. Bohater subtelnie podpowiada mu znaczenie tego prezentu, a Zevran Arainai zaczyna zachwycać się darem. Skrytobójca dostrzega jednak minimalne różnice - jego dawne rękawiczki były zrobione z cieńszej skóry i posiadały bogate zdobienia. Elf bardzo docenia gest Strażnika twierdząc, że nikt nigdy nie dał mu prezentu zupełnie za darmo.

Zevran Arainai wyznaje Strażnikowi, że dalej zamierza wykonywać swój zawód skrytobójcy, nawet jeżeli nie będzie miał już nic wspólnego z Antivańskimi Krukami, ponieważ lubi to, co robi. Dostrzega jednak spore szanse na to, że cała drużyna zostanie wkrótce pożarta przez mroczne pomioty i wyobraża sobie makarbryczną śmierć ze strony płatnych zabójców, którzy idą jego tropem.

Gdy relacja osiąga odpowiedni poziom, Zevran Arainai zastanawia się, co Strażnik zamierza z nim zrobić po wykonaniu swojej misji. Elf martwi się, że nie będzie już potrzebny Bohaterowi. Niezależnie od odpowiedzi, Elf cieszy się, że zna swoje możliwości względem Strażnika i relacji, która ich łączy. Postanawia również podzielić się z nim bardziej szczegółowo swoją przeszłością. W ten sposób Strażnik dowiaduje się o powodzie, dla któego Elf postanowił udać się do Fereldenu i wcześniejszym nieudanym zleceniu. Zevran Arainai oznajmia, że już nie chce popełnić samobójstwa dając się zabić, ale pragnie zaczać wszystko od nowa, głównie z powodu Strażnika, który ma na niego dobry wpływ.

Wzrost poparcia u Zevrana Aranaia skutkuje odblokowaniem specjalizacji skrytobójcy skrytobójca. Mężczyzna zgadza się wyszkolić Strażnika i członków jego drużyny.

Elf chętnie również opowiada o Antivie - miejsca, z którego pochodzi. Według niego, jedynym sposobem żeby docenić to miasto jest odwiedzenie go. Następnie rozprawia o jego ciepłym klimacie i swoich przygodach związanych ze skrytobójstwem.

Po zjeździe możnych w Denerim Strażnik wpada na Taliesena, wysłanego do rozprawienia się z Zevranem za niewykonane zadanie. Składa on Zevranowi propozycję ponownego przyłączenia się do Kruków. Jeżeli Strażnik posiada odpowiednio dużo punktów poparcia u Zevrana, ten walczy przeciwko wysłannikom Kruków.

Zevran jest jednym z najmniej skorym do rzucania osądów towarzyszem w Początku. Podejmowane przez Strażnika decyzje – moralnie właściwe czy nie – rzadko (o ile w ogóle) przyczyniają się do zyskania punktów poparcia bądź wrogości, chociaż są pewne wyjątki. Zevran zaprotestuje, kiedy Strażnik zdecyduje się zniszczyć Kowadło Pustki, argumentując, że może być ono cennym zasobem wojennym. Zaprotestuje również przeciwko wymordowaniu magów podczas zadania Przerwany krąg, pytając, dlaczego Strażnik oszczędził jego, a nie chce zrobić tego samego dla magów. Zevran zaprotestuje również, gdy Strażnik zaproponuje wilkołakom wyrżnięcie Dalijczyków. We wszystkich przypadkach można jednak przekonać Zevrana do swoich racji dzięki odpowiednio wysoko rozwiniętej umiejętności zastraszenia lub perswazji, nie tracąc przy tym punktów poparcia. Jeśli podczas wykonywania zadania Natura bestii Strażnik sprzymierzył się z wilkołakami, w trakcie jednej z rozmów w obozie Zevran przyzna, że wilkołaki zasłużyły na zemstę, zaś Dalijczycy zginęli, ponieważ byli słabi.

Romans[]

W przypadku romansu z Zevranem Strażnik otrzymuje od niego kolczyk będący zdobyczą z pierwszej misji skrytobójcy. Wspomina, że kolczyk był jedyną rzeczą, którą miała na sobie jego ofiara. Po wykonanej misji uznał, że kolczyk jest piękny i zatrzyma go dla siebie. Prezent ten można przyjąć lub odmówić jego przyjęcia. Zevran zapytany, czy kolczyk jest wyrazem uczucia, waha się z udzieleniem odpowiedzi.

Gdy Strażnik uzyskuje wystarczającą ilość aprobaty z jego strony, może zaprosić Elfa do namiotu, wówczas dochodzi między nimi do zbliżenia. Po wszystkim, Zevran Arainai stwierdza, że był gotowy na taki obrót spraw i to, co się wydarzyło było nieuniknione. Chętnie zgadza się na powtórkę, ale nie chce też przymuszać Bohatera do czegokolwiek.

W pewnym momencie, Zevran Arainai zaczepia Strażnika, żeby zapytać się czy zna poezję antiviańską. Wspomina swoją ofiarę, z którą się przespał, a po wszystkim usłyszał od niej wiersz, który brzmi następująco:

„Symfonia, którą w tobie czuję
Uroczą pieśnią mnie raduje.
Oddechu pieśń na szyi mojej
Pieśń jękow twych, gdy się położysz
Pieśń dłoni mych na plecach twoich
Pieśń, którą śpiewasz w moim łożu”

Elf wyznaje, że cytując ten zabawny w jego opinii wiersz, chciał poprawić nastrój Strażnikowi. Według niego, Bohater jest bardzo ponury, co nie pasuje do jego przystojnego oblicza. Następnie komplementuje atrakcyjność Strażnika.

Podczas następnej rozmowy dziękuje Strażnikowi za pomoc w rozprawieniu się z Krukami i zapewnia, że pozostanie ze Strażnikiem do końca misji. Gdy po tej rozmowie przy następnej okazji Strażnik zaproponuje Zevranowi seks, ten, skrępowany, odmawia. Podczas następnej rozmowy wyjaśnia, że jako skrytobójca musiał zapomnieć o uczuciach, które komplikują sprawy, jednak Strażnik sprawił, że poczuł się zagubiony, nie wiedząc, czy uczucia, które do niego żywi, są odwzajemnione. Strażnik może potwierdzić lub zaprzeczyć.

W przypadku doprowadzenia romansu z Zevranem do końca, zostanie on z Bohaterem Fereldenu.

Kroniki mrocznych pomiotów[]

W Kronikach mrocznych pomiotów Zevrana spotkać można w obcowisku w Denerim, gdzie wraz z innymi elfami walczy z hurlokiem emisariuszem. W kodeksie wyjaśnione zostaje, że Alistair darował Zevranowi życie, po czym odesłał go, ten zaś – obawiając się zemsty Kruków – schronił się w obcowisku. Po zabiciu go upuszcza sztylet Kruków.

Dragon Age: Początek – Przebudzenie[]

Chociaż Zevran nie pojawia się osobiście w Przebudzeniu, zostaje wspomniany, kiedy zaimportowany Strażnik werbuje Nathaniela Howe’a oraz na końcu gry, jeśli w Początku Strażnik nawiązał z nim romans. W takim przypadku epilog wyjaśnia, że Strażnik wyruszył do Antivy, aby odnaleźć Zevrana. Cel spotkania – stanięcie wraz z Zevranem na czele Kruków, kontynuowanie wraz z nim przygód bądź zabicie go – pozostawiono domysłom graczy.

Jeśli Strażnik nawiązał z Zevranem romans, otrzymuje również od niego list, który jednak nie pojawiał się w pierwotnym wydaniu gry. Błąd ten został naprawiony w patchu 1.04.

Dragon Age II[]

Szablon:SpoilerBanner

Jeśli Hawke nawiązał(a) romans z Izabelą i zapyta ją, w jaki sposób „uwolniła” się od męża, ta odpowie, że dzięki ostrzu skrytobójcy wbitym mu w plecy. Jak twierdzi, podziękowała skrytobójcy w należyty sposób, zaś samo wydarzenie sprawiło, że sama zapragnęła zostać łotrzykiem. W Początku wspomniano, że rzeczonym skrytobójcą był Zevran, który – jak twierdzi Izabela – niegdyś był artystą w sztuce skrytobójstwa. Prawdopodobnie ze względu na wiek i czas, jaki spędził ze Strażnikiem, jego umiejętności nie są już tak imponujące jak dawniej.

W Dragon Age II Zevran wciąż ścigany jest przez Kruki. Spotkać można go w pobliżu obozu Dalijczyków po zaakceptowaniu zadania Stado Kruków, zleconym przez Antivańczyka Nuncia na początku trzeciego aktu. Hawke otrzymuje możliwość oddania Zevrana w ręce Nuncia, wypuszczenie go bądź nawiązanie z nim walki. Jeśli Hawke pozwoli Zevranowi odejść i zabije ścigające go Kruki, Zevran pojawi się podczas finałowej walki z komtur Meredith, aby wspomóc Hawke’a.

Jeśli Zevran nie związał się w Początku ze Strażnikiem, po pokonaniu Kruków – jeśli Izabela nie znajduje się w drużynie, a Hawke wykorzysta przynajmniej jeden flirciarski dialog – Zevran zaproponuje, aby poznali się bliżej. Jeśli w drużynie znajduje się Izabela, będzie ona domagała się seksu z Zevranem. Jeżeli Hawke nawiązał(a) romans z Izabelą, może wraz z nią dołączyć do Zevrana w namiocie. Jeśli w drużynie znajdują się Anders, Fenris bądź Merrill, z którymi Hawke nawiązał(a) romans, zareagują oni zazdrością, a Zevran wycofa swoją propozycję. Jeśli Andersa, Fenrisa bądź Merrill, z którymi nawiązano romans, nie ma w drużynie, Hawke może przystać na propozycję Zevrana, nie tracąc poparcia u ukochanej osoby.

Błąd! Na potrzeby rozgrywki z save’em wczytanym z Początku, w którym Strażnik przeżył i nawiązał romans z Zevranem, nagrano dialog, w którym Zevran odrzuca propozycję Izabeli tłumacząc, że znajduje się w stałym związku. Wskutek nienaprawionego oficjalnie błędu u wielu graczy gra nie rozpoznaje jednak prawidłowo save’u – Zevran zgadza się na seks z Hawkiem i/lub Izabelą, nawet jeśli w Początku związał się ze Strażnikiem.

Dragon Age: Inkwizycja[]

Zevran nie pojawia się osobiście w Inkwizycji, jednak jeżeli nie zginął w Początku, w grze znajduje się powiązana z nim zawartość. Jeżeli Strażnik nie romansował z Zevranem, Inkwizytor otrzymuje od elfa list zaadresowany do Leliany. Przyznaje w nim, że zdarzyło mu się zabić Kruki współpracujące z Inkwizycją, a w ramach rekompensaty i ze względu na przyjaźń z Lelianą oferuje Inkwizycji swoje usługi za rozsądną cenę.

Z korespondencji wynika, że Zevran nie pracuje już dla Kruków. Kiedy ci oferują spotkanie z nim, wyraża niechęć i chęć jak najszybszego opuszczenia Wolnych Marchii.

Jeżeli romansowano z Zevranem w Początku, Inkwizytor otrzymuje list od Bohatera Fereldenu, w którym wspomina, że w dalszym ciągu jest z Zevranem.

Początkowe statystyki[]

Zevran zaczyna jako łotrzyk będący o jeden poziom wyżej od Strażnika.

Średni rozwój atrybutów podczas korzystania z automatycznego awansu: siła – 0.5, wytrzymałość – 1.5, siła woli – 0.5, magia – 0.125, Cunning 0.375, Constitution 0.

Klasa: łotrzyk

Specjalizacja: skrytobójca

Początkowe umiejętności: warzenie trucizn Skrytobójca: znak śmierci, wykorzystanie słabości

Łotrzyk:

Wyposażenie[]

długi miecz
sztylet Kruków
antivański długi łuk
skórzana zbroja
skórzane rękawice
skórzane buty

Ciekawostki[]

W jednej z rozmów z Oghrenem Zevran stwierdza, że sarkastyczne obelgi i lekkie napięcie pomiędzy nimi spowodowane jest „typową rywalizacją elfów z krasnoludami”. Nawiązuje to do wielu znanych utworów fantasy, w których elfy i krasnoludy nie żywią do siebie wielkiej sympatii (jak chociażby Gimli i Legolas we Władcy pierścieni), jednak wątek tek nie został zaakcentowany w Dragon Age.
Wypowiedź Zevrana z jednego z możliwych zakończeń – „Poznajesz ciekawych ludzi, a potem ich zabijasz” – jest nawiązaniem do filmu Full Metal Jacket, w którym główny bohater wspomina, że chciałby „poznać ciekawych i stymulujących przedstawicieli starożytnej kultury, a potem ich zabić”.

Zobacz też[]

Galeria[]

	Członkowie drużyny w Dragon Age: Początek – Przebudzenie
	Członkowie drużyny w Dragon Age: Początek
	Alistair • Leliana • Loghain • Morrigan • Oghren • Pies • Shale • Sten • Wynne • Zevran Arainai
	Anders • Justynian • Mhairi • Nathaniel Howe • Oghren • Sigrun • Velanna