Wiek Chwały (2:0–2:99) – drugi wiek według kalendarza Zakonu, nazwany tak na cześć zwycięstwa odniesionego nad arcydemonem Zazakiela i zakończenia Pierwszej Plagi.
Wydarzenia[]
Wiek Chwały to okres rosnących napięć pomiędzy Dalijczykami i ludźmi, zwłaszcza Orlais, z czasem przeradzający się w otwartą wojnę. Mimo początkowych zwycięstw, po dekadzie elfy zostają zmiażdżone po tym, jak orlezjański Zakon wezwał do pomocy pozostałe kraje andrastańskie. Owe „Święte Marsze”, wzorowane na marszu Andrasty przeciwko Tevinterowi, przyczyniły się do zaanektowania Dalii przez Cesarstwo Orlais i ponownego rozproszenia się elfów po świecie, zmuszając je do życia w obcowiskach albo jako bezdomnych włóczęgów. W roku 2:80 dochodzi do kolejnego Świętego Marszu, wymierzonego przeciwko okupującemu Starkhaven Tevinterowi. W roku 2:83 w Nevarrze dochodzi do pierwszej likwidacji Kręgu.