Dragon Age Wiki
Nie podano opisu zmian
Znacznik: sourceedit
(Dodawanie kategorii)
Znacznik: categoryselect
 
Linia 41: Linia 41:
   
 
[[en:Theirin family]]
 
[[en:Theirin family]]
  +
[[Kategoria:Kultura Fereldenu]]

Aktualna wersja na dzień 07:57, 16 lut 2017

Theirinowiefereldeńska rodzina królewska, wywodząca się od króla Kalenhada. Od czasu zjednoczenia pod jego przywództwem ludów Alamarri na tronie Fereldenu zasiadali niemalże wyłącznie Theirinowie – jedynym wyjątkiem była kilkudziesięcioletnia okupacja orlezjańska, podczas której królestwem rządził uzurpator.

Historia[]

Pierwszym Theirinem, który zapisał się na kartach historii, był Kalenhad. W roku 5:33 Świętych został władcą Denerim, będącego jeszcze teyrnirem. Dzięki darowi przekonywania lub szczęściu przekonał Krąg Maginów do stworzenia dla niego zbroi z białego srebra (dzięki której do dziś nazywany bywa „Srebrnym Rycerzem”), która odbijała strzały i ostrza. Następnie stał się trzecią – i, jak dotąd, ostatnią – osobą w historii, która zdobyła Redcliffe. Podczas zjazdu możnych, otoczony magami z Kręgu i Popielnymi Wojownikami, ogłosił się królem. Wszyscy szlachcice uklękli przed nim, ten zaś poprowadził ich do walki, jednocząc całą krainę pod swoim przywództwem, dając początek rodowi królewskiemu.

Po zwycięstwie Kalenhada Theirinowie rządzili Fereldenem przez ponad trzysta lat, do roku 8:44 Błogosławionego, kiedy to Cesarstwo Orlais podbiło królestwo i zdetronizowało rządzącego króla Brandela, a na tronie posadziło marionetkę odpowiadającą przed cesarzem w Val Royeaux. W późniejszych latach marionetką tą był Meghren, kuzyn i kochanek cesarza Floriana.

Zdetronizowany król Brandel Theirin stawiał bezskuteczny opór Orlezjanom, przez co po śmierci zdobył przydomek Zwyciężony. W trakcie okupacji jego córka, Moira Theirin, zainspirowała i poprowadziła przeciwko okupantom powstańców, w tym kilku znaczących lordów. W roku 8:96 została zdradzona i zabita przez grupę bannów, którzy spotkali się z nią pod pretekstem dołączenia do powstania. Jej ciało zostało dostarczone Meghrenowi, który odciął jej głowę i zatknął ją na włóczni przed wejściem do pałacu królewskiego. Chociaż Moira nigdy nie została koronowana, była uwielbiana przez Fereldeńczyków i w historii zapisała się jako „Zbuntowana Królowa”.

Po śmierci Moiry przywództwo nad powstaniem objął jej syn Maric. Mimo poważnych strat, jakie ponieśli powstańcy, dzięki pomocy utalentowanego banity Loghaina Mac Tira i Rowan, córki arla Rendorna Guerrina, Maricowi udało się odbudować armię. Poprowadził wojska do zwycięskiej bitwy o Gwaren, które jakiś czas później ponownie obronił przed Orlezjanami. Punktem zwrotnym powstania była bitwa nad rzeką Dein, podczas której Maric i jego powstańcy zadali znaczący cios okupantom – po bitwie Orlais zaprzestało wspierania Meghrena, stwierdzając, że nie warto tracić złota i zasobów na utrzymanie prowincji, która bezustannie się buntuje.

W ciągu następnych trzech lat powstańcy skutecznie odpierali okupantów. W roku 9:2 odzyskali Denerim, gdzie na szczycie Fortu Drakon Maric stoczył zwycięski pojedynek z Meghrenem. Młody książę zdobył przydomek „Maric Zbawca” i został koronowany na króla.

Maric poślubił przyrzeczoną mu Rowan, która urodziła mu syna Cailana. Cailan zasiadł na tronie w roku 9:25 Smoka, kiedy jego ojciec zaginął na morzu, i poślubił Anorę Mac Tir, córkę Loghaina, który za swoje zasługi w powstaniu otrzymał tytuł teyrna Gwaren i pomagał w wychowywaniu Cailana.

Znani Theirinowie[]