Dragon Age Wiki
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 28 wersji utworzonych przez 10 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
  +
{{Organizacja
<p style="text-align:center">''"W walce, zwycięstwo''</p>
 
  +
|nazwa = Szara Straż
  +
|obraz = Herb Strażników.png
  +
|typ = Wojskowa / polityczna
  +
|siedziba = [[Forteca Weisshaupt]] <small>([[Anderfels]])</small>
  +
|przywódcy = [[Pierwszy strażnik]] <small>(głównodowodzący)</small><br />[[Komendant szarych]] <small>(lokalny)</small>
  +
|rangi = Pierwszy strażnik<br />Pierwszy konstabl<br />Szabelan<br />Komendant<br />Strażnik-konstabl<br />Starszy strażnik<br />Strażnik<br />Rekrut
  +
|występy = ''[[Dragon Age: Początek]]''<br />''[[Dragon Age: Początek – Przebudzenie]]''<br />''[[Dragon Age II]]''<br />''[[Dragon Age: Inkwizycja]]''<br />''[[Dragon Age Jouneys]]''<br />''[[Dragon Age: Warden’s Fall]]''<br />''[[Heroes of Dragon Age]]''
  +
}}
  +
{{Cytat|W walce – zwycięstwo<br />W pokoju – czujność<br />W śmierci – poświęcenie}}
  +
'''Szara Straż''' – działający w całym [[Thedas]] zakon wojowników o niezwykłych umiejętnościach, którzy poświęcili swoje życie walce z [[mroczne pomioty|mrocznymi pomiotami]]. Ich główna siedziba mieści się w [[forteca Weisshaupt|fortecy Weisshaupt]], w którym zakon został powołany do życia.
   
  +
Szara Straż znana jest z tego, że nie zważa na rasę, pochodzenie, narodowość czy nawet kryminalną przeszłość swoich rekrutów, jeżeli okażą się oni dla nich obiecujący lub użyteczni. Mimo niewielkiej liczebności, odgrywali kluczową rolę w powstrzymaniu każdej z dotychczasowych [[Plaga|Plag]], przez co są niezwykle ważni dla przetrwania całego świata.
<p style="text-align:center">''W pokoju, czujność''</p>
 
   
 
== Historia ==
<p style="text-align:center">''W śmierci, poświęcenie."''</p>
 
  +
=== Pierwsza Plaga ===
  +
W roku -395 [[Starożytności]] (800 IT) na [[Głębokie Ścieżki|Głębokich Ścieżkach]] rozpoczęła się [[Pierwsza Plaga]]. Hordy krwiożerczych stworzeń, które nazwano „mrocznymi pomiotami”, zalały krasnoludzkie tunele i królestwa, w ciągu kilkudziesięciu lat doprowadzając do niemalże całkowitego upadku ich imperium, a następnie wyszły na powierzchnię. Zatruwały i niszczyły wszystko, co znalazły na swojej drodze, rozsiewając skażenie infekujące inne żywe istoty.
   
  +
Po blisko stu latach bezowocnej walki z pomiotami, w roku -305 Starożytności grupa weteranów wojennych zebrała się w fortecy Weisshaupt w Anderfels, na zachodnich rubieżach [[Imperium Tevinter]]. Legendy strażników opiewają ich lidera [[Carinus]]a oraz poświęcenie, jakiego dokonali założyciele zakonu próbując uratować świat. Zakłada się, że pierwszą osobą, która wpadła na pomysł wykorzystania krwi pomiotów przeciwko nim, był Nakiri z Donark, gdzie spożywano krew przeciwników, uważając, że dzięki temu zyskuje się ich moce. Według tradycji dzięki połączonym siłom tevinterskich magów i [[elf]]ickiej wiedzy sięgającej czasów [[Arlathan]]u udało opracować się rytuał Dołączenia, w wyniku którego przechodząca go osoba symbolicznie zrywa wszelkie więzy wiążące go z codziennymi zmartwieniami, a zamiast tego całkowicie oddaje się walce z pomiotami. Grupa wojowników ochrzciła samych siebie mianem Szarej Straży i rozpoczęła przyjmowanie w swoje szeregi wszystkich chętnych, nie zważając na ich rasę czy przeszłość.
<p style="text-align:center">motto Szarych Strażników</p>
 
   
  +
Nowo powstały zakon swoją pierwszą bitwę stoczył podczas oblężenia Nordbotten. Dosiadając [[gryf]]ów, zaatakowali i zaskoczyli mroczne pomioty, które nie spodziewały się ataku z powietrza. Dzięki elementowi zaskoczenia strażnicy wraz z gryfami potrafili pozbyć się naraz nawet ponad dziesięć pomiotów, dzięki czemu wygrali bitwę. Po blisko stu latach beznadziejnej walki, pojawienie się strażników i ich pierwsze zwycięstwo rozbudziło nadzieję na zakończenie Plagi. Zakon zaczął otrzymywać dziesięciny, zapasy i rekrutów ze wszystkich ziem, rosnąc w siłę i budując fortece. Stanowili elitarne oddziały szybko i bezlitośnie uderzające tam, gdzie pojawiły się pomioty.
   
  +
W ciągu następnych stu lat ludzie stopniowo zaczęli przeciwstawiać się pomiotom, a następnie odpierać je. Ostatecznie w roku -203 Starożytności (992 IT) szarzy strażnicy wraz ze sprzymierzonymi armiami Imperium Tevinter, [[Plemiona ludzkie|Cyreańczyków]] (protoplastów [[Orlais|Orlezjan]]) i [[Rivan]]u stoczyli bitwę z głównym trzonem hordy pomiotów dowodzonym przez [[arcydemon]]a [[Dumat]]a. Decydująca bitwa rozegrała się na Milczących Równinach – w jej trakcie zgładzony został arydemon, a pozbawione przywództwa mroczne pomioty rozpierzchły się. Przez kilka kolejnych lat z powierzchni wypierano niezorganizowane niedobitki armii pomiotów. Po bitwie na Milczących Równinach szarzy strażnicy stali się bohaterami, a większość narodów oficjalnie wyraziła swoje poparcie dla nich w razie kolejnych Plag. Wśród wielu przywilejów, jakie otrzymali Strażnicy, znalazło się m.in. [[Prawo Werbunku]], pozwalające im zwerbować w swoje szeregi każdego – od żebraka po króla.
[[Plik:Herb_szarych_straznikow.jpg|thumb]]'''Szarzy Strażnicy''' to starożytna organizacja zrzeszająca najlepszych wojowników [[Thedas]] w walce z [[Plagą|Plaga]]. Ich główna siedziba znajduje się w twierdzy Weisshaupt w Anderfels, lecz Strażnicy rozsiani są po całym świecie. W szeregi Szarej Straży może wstąpić każdy. Nie ważna jest rasa, płeć, narodowość. Liczą się tylko umiejętności i poświęcenie dla sprawy.
 
   
  +
=== Druga Plaga ===
Do tej pory Strażnicy, mimo malej liczebności, są najbardziej zasłużoną grupą w walce z mrocznymi pomiotami i odgrywającą najważniejszą role w odpieraniu Plag.
 
  +
W roku 1:5 [[Boskiej]], około dwustu lat po zgładzeniu Dumata, przebudził się arcydemon [[Zazikel]], który poprowadził hordę [[Druga Plaga|Drugiej Plagi]]. Przed przybyciem na miejsce strażników zniszczone zostało całe miasto Nordbotten, miejsce ich pierwszego zwycięstwa. Tevinterczycy porzucili Anderfels, chcąc skoncentrować się na obronie ziem Imperium leżących bardziej w głębi kontynentu. Anderfels zostało zalane przez tak wielką falę pomiotów, że oblężona została nawet główna siedziba Strażników w Weisshaupt.
   
  +
Szczęśliwie dla mieszkańców kontynentu, armie utworzonego niedawno Cesarstwa Orlais pod wodzą cesarza [[Kordillus Drakon I]] zdolne były stawić opór Pladze. Po serii znaczących zwycięstw nad pomiotami, w roku 1:33 Boskiej cesarskie armie zdołały oswobodzić oblegane Weisshaupt i wraz ze strażnikami ocalić resztę Anderfels. W podzięce za zasługi cesarza Anderfelczycy połączyli siły z Orlais, a szarzy strażnicy przyjęli [[Zakon|andrastanism]].
   
  +
W następnych dziesięcioleciach Plaga była stopniowo odpierana i wypierana, a szarzy strażnicy ponownie stanęli na czele armii. Zazikiel został pokonany przez strażnika [[Corin]]a w roku 1:95 Boskiej w bitwie pod [[Starkhaven]] w [[Wolne Marchie|Wolnych Marchiach]].
   
  +
=== Trzecia Plaga ===
==Historia==
 
  +
[[Trzecia Plaga]] rozpoczęła się w roku 3:10 [[Wież]] wraz z przebudzeniem [[Toth]]a. Pierwotnie mroczne pomioty wyszły na powierzchnię w centralnym Thedas, w Tevinterze i Orlais, a chociaż horda była znacznie liczniejsza niż wcześniejsze, szybko i sprawnie zorganizowana obrona pozwoliła strażnikom na odparcie ich. Pomioty rozpoczęły atakowanie słabiej bronionych Wolnych Marchii. Orlais i Tevinter próbowały zachować neutralność, jednak pod naciskiem strażników zaangażowały się w obronę Marchii. Horda została rozbita w roku 3:25, kiedy w bitwie pod Upadkiem Łowcy zgładzony został Toth.
   
  +
=== Czwarta Plaga ===
  +
[[Czwarta Plaga]] rozpoczęła się przebudzeniem [[Andoral]]a w roku 5:12 [[Świętych]]. Największe szkody wyrządzone zostały na wschodnich ziemiach – w Wolnych Marchiach, [[Antiva|Antivie]] i Rivanie – ucierpiało jednak również Anderfels, gdzie oblężone zostało miasto stołeczne Hossberg. W związku z tym, że zarówno Imperium Tevinter, jak i Orlais nie znalazły się pod silnym atakiem, odmówiły pomocy. Bohaterem Czwartej Plagi został elficki strażnik [[Garahel]], który po wyzwoleniu Hossbergu w roku 5:20 zebrał pod swoim przywództwem armię Marchijczyków wspierającą strażników. Wraz ze swoimi wojskami pomaszerował na północ i w roku 5:24 w bitwie pod Ayesleigh osobiście zabił Andorala. W czasie Czwartej Plagi wyginęły ostatnie z legendarnych gryfów, których dosiadali strażnicy.
   
  +
=== Od Wieku Świętych do Wieku Smoka ===
<p style="text-align:justify">''Pierwsza Plaga szalała już od 90 lat. Świat był pogrążony w chaosie. Pojawił się wypaczony i zepsuty bóg, a pozostali milczeli. Wszelkie zapisy, jakimi dysponujemy z tamtego okresu pełne są rozpaczy, ponieważ wszyscy, począwszy od największych archontów, aż do najniżej postawionych w hierarchii niewolników byli pewni, że zbliża się koniec świata.''</p>
 
  +
W trakcie Czwartej Plagi wybito tak wiele pomiotów, że wielu Thedasian uznało, iż była to ostatnia z Plag. Chociaż pomioty w dalszym ciągu pozostawały śmiertelnym zagrożeniem dla krasnoludów, rzadko zapuszczały się na powierzchnię. Mieszkańcy kontynentu powoli zaczęli uznawać je za relikt dawno minionych mrocznych czasów, o których należy zapomnieć, co przyczyniło się do znaczącego osłabienia pozycji Strażników.
   
  +
W roku 7:5 [[Burzy]] w [[Ferelden]]ie doszło do incydentu, w który zaangażowana była lokalna komendantka [[Sophia Dryden]]. Wcześniej pretendująca do korony, ostatecznie zaangażowała się w zamach stanu mający na celu zabicie króla. Wynikiem knowań była walka szarych strażników ze [[Szczyt Wojownika|Szczytu Wojownika]] z królewską armią, w której śmierć ponieśli Sophia i jej pobratymcy. W następstwie spisku król [[Arland Theirin]] wygnał Strażników z Fereldenu. Banicję zdjął dopiero król [[Maric Theirin]] w roku 9:10 [[Smoka]], a zakon powoli zaczął odbudowywać swoją pozycję w Fereldenie. Przez następnych dwadzieścia lat obecność strażników w kraju była niemalże niezauważalna, a ilość rekrutów tak niska, że większość Szarych w Fereldenie stanowili obcokrajowcy przeniesieni z innych terenów.
<p style="text-align:justify">''W twierdzy Weisshaupt, na pustkowiu Anderfels doszło do spotkania. Zebrali się żołnierze Imperium, doświadczeni weterani, którzy nie zaznali w życiu niczego poza beznadziejną walką. Opuszczając Weisshaupt ogłosili światu złożoną przysięgę. Nie byli już żołnierzami. Zostali Szarymi Strażnikami.''</p>
 
   
  +
Głównodowodzącym Szarej Straży jest [[pierwszy strażnik]] rezydujący w Weisshaupt, a podlegają mu komendanci odpowiadający za działania zakonu w poszczególnych państwach. Chociaż zakon posiada oficjalną hierarchię, w teorii najczęściej władzę sprawują strażnicy najstarsi stażem.
<p style="text-align:justify">- Fragment z Kodeksu: Szarzy Strażnicy</p>
 
  +
  +
W roku 9:30 Smoka liczba strażników wynosiła ponad tysiąc w Anderfels, kilkaset w Orlais i około dwunastu w Fereldenie. Nie wiadomo, ilu strażników działało na terenie Wolnych Marchii i innych państw.
  +
  +
Oficjalna hierarchia zakonu wygląda następująco:
  +
* Pierwszy strażnik: na stałe rezyduje w fortecy Weisshaupt. Pełni funkcję przede wszystkim polityczną, jako że od czasu wyginięcia gryfów sprawami wojskowymi zajmują się komendanci.
  +
* Pierwszy konstabl: zastępca pierwszego strażnika. Dawniej dowodził walkami powietrznymi, obecnie, podobnie jak zwierzchnik, pełni funkcję polityczną, działając jako jego ambasador.
  +
* Szambelan: starszy archiwista w Weisshaupt, odbierający raporty od komendantów.
  +
* Komendant: dowódca strażników w przydzielonym mu rejonie. Odpowiada przez pierwszym strażnikiem, który w każdej chwili może wezwać go do Weisshaupt, jednak ze względu na dużą odległość pomiędzy fortecą a przydzieloną mu placówkę ''de facto'' działa wedle własnego uznania, w razie potrzeby podejmując konieczne działania na własną rękę.
  +
* Konstabl: zastępca komendanta, przejmujący jego obowiązki pod jego nieobecność.
  +
* Starszy strażnik (w Orlais znany jako porucznik): dowódca niewielkich grup strażników, w tym m.in. wykonujących tajne misje.
  +
* Strażnik: członkowie zakonu, którzy przeżyli rytuał Dołączenia, ale nie awansowali na wyższe stanowiska.
  +
* Rekrut: osoba wybrana przez Strażników jako do zakonu, która nie przeszła jeszcze rytuału Dołączenia. Imiona osób, które poddały się rytuałowi, ale nie przeżyły go, zapisywane są w archiwach Weisshaupt, aby uhonorować ich poświęcenie.
  +
  +
== Znani szarzy strażnicy ==
  +
* [[Strażnik]]
  +
* [[Alistair Theirin]]
  +
* [[Loghain Mac Tir]] <small>(potencjalnie)</small>
  +
* [[Riordan]]
  +
* [[Utha]]
  +
* [[Duncan]]
  +
* [[Mhairi]] (nie przeżyła dołączenia)
  +
* [[Kristoff]]
  +
* [[Anders]]
  +
* [[Justynian]] (po przejęciu ciała Kristoffa)
  +
* [[Bethany Hawke]] / [[Carver Hawke]] <small>(potencjalnie)</small>
  +
* [[Oghren]] <small>(potencjalnie)</small>
  +
* [[Stroud]]
  +
* [[Fiona]] (dawniej)
  +
* [[Blackwall]] <small>(potencjalnie)</small>
  +
* [[Clarel]]
  +
* [[Sigrun]] (potencjalnie)
  +
* [[Velanna]] (potencjalnie)
  +
* [[Nathaniel Howe]] (potencjalnie)
  +
  +
[[en:Grey Wardens]]
  +
[[Kategoria:Organizacje i grupy]]
  +
[[Kategoria:Wiedza o Szarej Straży]]

Wersja z 15:29, 23 sie 2020

W walce – zwycięstwo
W pokoju – czujność
W śmierci – poświęcenie

Szara Straż – działający w całym Thedas zakon wojowników o niezwykłych umiejętnościach, którzy poświęcili swoje życie walce z mrocznymi pomiotami. Ich główna siedziba mieści się w fortecy Weisshaupt, w którym zakon został powołany do życia.

Szara Straż znana jest z tego, że nie zważa na rasę, pochodzenie, narodowość czy nawet kryminalną przeszłość swoich rekrutów, jeżeli okażą się oni dla nich obiecujący lub użyteczni. Mimo niewielkiej liczebności, odgrywali kluczową rolę w powstrzymaniu każdej z dotychczasowych Plag, przez co są niezwykle ważni dla przetrwania całego świata.

Historia

Pierwsza Plaga

W roku -395 Starożytności (800 IT) na Głębokich Ścieżkach rozpoczęła się Pierwsza Plaga. Hordy krwiożerczych stworzeń, które nazwano „mrocznymi pomiotami”, zalały krasnoludzkie tunele i królestwa, w ciągu kilkudziesięciu lat doprowadzając do niemalże całkowitego upadku ich imperium, a następnie wyszły na powierzchnię. Zatruwały i niszczyły wszystko, co znalazły na swojej drodze, rozsiewając skażenie infekujące inne żywe istoty.

Po blisko stu latach bezowocnej walki z pomiotami, w roku -305 Starożytności grupa weteranów wojennych zebrała się w fortecy Weisshaupt w Anderfels, na zachodnich rubieżach Imperium Tevinter. Legendy strażników opiewają ich lidera Carinusa oraz poświęcenie, jakiego dokonali założyciele zakonu próbując uratować świat. Zakłada się, że pierwszą osobą, która wpadła na pomysł wykorzystania krwi pomiotów przeciwko nim, był Nakiri z Donark, gdzie spożywano krew przeciwników, uważając, że dzięki temu zyskuje się ich moce. Według tradycji dzięki połączonym siłom tevinterskich magów i elfickiej wiedzy sięgającej czasów Arlathanu udało opracować się rytuał Dołączenia, w wyniku którego przechodząca go osoba symbolicznie zrywa wszelkie więzy wiążące go z codziennymi zmartwieniami, a zamiast tego całkowicie oddaje się walce z pomiotami. Grupa wojowników ochrzciła samych siebie mianem Szarej Straży i rozpoczęła przyjmowanie w swoje szeregi wszystkich chętnych, nie zważając na ich rasę czy przeszłość.

Nowo powstały zakon swoją pierwszą bitwę stoczył podczas oblężenia Nordbotten. Dosiadając gryfów, zaatakowali i zaskoczyli mroczne pomioty, które nie spodziewały się ataku z powietrza. Dzięki elementowi zaskoczenia strażnicy wraz z gryfami potrafili pozbyć się naraz nawet ponad dziesięć pomiotów, dzięki czemu wygrali bitwę. Po blisko stu latach beznadziejnej walki, pojawienie się strażników i ich pierwsze zwycięstwo rozbudziło nadzieję na zakończenie Plagi. Zakon zaczął otrzymywać dziesięciny, zapasy i rekrutów ze wszystkich ziem, rosnąc w siłę i budując fortece. Stanowili elitarne oddziały szybko i bezlitośnie uderzające tam, gdzie pojawiły się pomioty.

W ciągu następnych stu lat ludzie stopniowo zaczęli przeciwstawiać się pomiotom, a następnie odpierać je. Ostatecznie w roku -203 Starożytności (992 IT) szarzy strażnicy wraz ze sprzymierzonymi armiami Imperium Tevinter, Cyreańczyków (protoplastów Orlezjan) i Rivanu stoczyli bitwę z głównym trzonem hordy pomiotów dowodzonym przez arcydemona Dumata. Decydująca bitwa rozegrała się na Milczących Równinach – w jej trakcie zgładzony został arydemon, a pozbawione przywództwa mroczne pomioty rozpierzchły się. Przez kilka kolejnych lat z powierzchni wypierano niezorganizowane niedobitki armii pomiotów. Po bitwie na Milczących Równinach szarzy strażnicy stali się bohaterami, a większość narodów oficjalnie wyraziła swoje poparcie dla nich w razie kolejnych Plag. Wśród wielu przywilejów, jakie otrzymali Strażnicy, znalazło się m.in. Prawo Werbunku, pozwalające im zwerbować w swoje szeregi każdego – od żebraka po króla.

Druga Plaga

W roku 1:5 Boskiej, około dwustu lat po zgładzeniu Dumata, przebudził się arcydemon Zazikel, który poprowadził hordę Drugiej Plagi. Przed przybyciem na miejsce strażników zniszczone zostało całe miasto Nordbotten, miejsce ich pierwszego zwycięstwa. Tevinterczycy porzucili Anderfels, chcąc skoncentrować się na obronie ziem Imperium leżących bardziej w głębi kontynentu. Anderfels zostało zalane przez tak wielką falę pomiotów, że oblężona została nawet główna siedziba Strażników w Weisshaupt.

Szczęśliwie dla mieszkańców kontynentu, armie utworzonego niedawno Cesarstwa Orlais pod wodzą cesarza Kordillus Drakon I zdolne były stawić opór Pladze. Po serii znaczących zwycięstw nad pomiotami, w roku 1:33 Boskiej cesarskie armie zdołały oswobodzić oblegane Weisshaupt i wraz ze strażnikami ocalić resztę Anderfels. W podzięce za zasługi cesarza Anderfelczycy połączyli siły z Orlais, a szarzy strażnicy przyjęli andrastanism.

W następnych dziesięcioleciach Plaga była stopniowo odpierana i wypierana, a szarzy strażnicy ponownie stanęli na czele armii. Zazikiel został pokonany przez strażnika Corina w roku 1:95 Boskiej w bitwie pod Starkhaven w Wolnych Marchiach.

Trzecia Plaga

Trzecia Plaga rozpoczęła się w roku 3:10 Wież wraz z przebudzeniem Totha. Pierwotnie mroczne pomioty wyszły na powierzchnię w centralnym Thedas, w Tevinterze i Orlais, a chociaż horda była znacznie liczniejsza niż wcześniejsze, szybko i sprawnie zorganizowana obrona pozwoliła strażnikom na odparcie ich. Pomioty rozpoczęły atakowanie słabiej bronionych Wolnych Marchii. Orlais i Tevinter próbowały zachować neutralność, jednak pod naciskiem strażników zaangażowały się w obronę Marchii. Horda została rozbita w roku 3:25, kiedy w bitwie pod Upadkiem Łowcy zgładzony został Toth.

Czwarta Plaga

Czwarta Plaga rozpoczęła się przebudzeniem Andorala w roku 5:12 Świętych. Największe szkody wyrządzone zostały na wschodnich ziemiach – w Wolnych Marchiach, Antivie i Rivanie – ucierpiało jednak również Anderfels, gdzie oblężone zostało miasto stołeczne Hossberg. W związku z tym, że zarówno Imperium Tevinter, jak i Orlais nie znalazły się pod silnym atakiem, odmówiły pomocy. Bohaterem Czwartej Plagi został elficki strażnik Garahel, który po wyzwoleniu Hossbergu w roku 5:20 zebrał pod swoim przywództwem armię Marchijczyków wspierającą strażników. Wraz ze swoimi wojskami pomaszerował na północ i w roku 5:24 w bitwie pod Ayesleigh osobiście zabił Andorala. W czasie Czwartej Plagi wyginęły ostatnie z legendarnych gryfów, których dosiadali strażnicy.

Od Wieku Świętych do Wieku Smoka

W trakcie Czwartej Plagi wybito tak wiele pomiotów, że wielu Thedasian uznało, iż była to ostatnia z Plag. Chociaż pomioty w dalszym ciągu pozostawały śmiertelnym zagrożeniem dla krasnoludów, rzadko zapuszczały się na powierzchnię. Mieszkańcy kontynentu powoli zaczęli uznawać je za relikt dawno minionych mrocznych czasów, o których należy zapomnieć, co przyczyniło się do znaczącego osłabienia pozycji Strażników.

W roku 7:5 Burzy w Fereldenie doszło do incydentu, w który zaangażowana była lokalna komendantka Sophia Dryden. Wcześniej pretendująca do korony, ostatecznie zaangażowała się w zamach stanu mający na celu zabicie króla. Wynikiem knowań była walka szarych strażników ze Szczytu Wojownika z królewską armią, w której śmierć ponieśli Sophia i jej pobratymcy. W następstwie spisku król Arland Theirin wygnał Strażników z Fereldenu. Banicję zdjął dopiero król Maric Theirin w roku 9:10 Smoka, a zakon powoli zaczął odbudowywać swoją pozycję w Fereldenie. Przez następnych dwadzieścia lat obecność strażników w kraju była niemalże niezauważalna, a ilość rekrutów tak niska, że większość Szarych w Fereldenie stanowili obcokrajowcy przeniesieni z innych terenów.

Głównodowodzącym Szarej Straży jest pierwszy strażnik rezydujący w Weisshaupt, a podlegają mu komendanci odpowiadający za działania zakonu w poszczególnych państwach. Chociaż zakon posiada oficjalną hierarchię, w teorii najczęściej władzę sprawują strażnicy najstarsi stażem.

W roku 9:30 Smoka liczba strażników wynosiła ponad tysiąc w Anderfels, kilkaset w Orlais i około dwunastu w Fereldenie. Nie wiadomo, ilu strażników działało na terenie Wolnych Marchii i innych państw.

Oficjalna hierarchia zakonu wygląda następująco:

  • Pierwszy strażnik: na stałe rezyduje w fortecy Weisshaupt. Pełni funkcję przede wszystkim polityczną, jako że od czasu wyginięcia gryfów sprawami wojskowymi zajmują się komendanci.
  • Pierwszy konstabl: zastępca pierwszego strażnika. Dawniej dowodził walkami powietrznymi, obecnie, podobnie jak zwierzchnik, pełni funkcję polityczną, działając jako jego ambasador.
  • Szambelan: starszy archiwista w Weisshaupt, odbierający raporty od komendantów.
  • Komendant: dowódca strażników w przydzielonym mu rejonie. Odpowiada przez pierwszym strażnikiem, który w każdej chwili może wezwać go do Weisshaupt, jednak ze względu na dużą odległość pomiędzy fortecą a przydzieloną mu placówkę de facto działa wedle własnego uznania, w razie potrzeby podejmując konieczne działania na własną rękę.
  • Konstabl: zastępca komendanta, przejmujący jego obowiązki pod jego nieobecność.
  • Starszy strażnik (w Orlais znany jako porucznik): dowódca niewielkich grup strażników, w tym m.in. wykonujących tajne misje.
  • Strażnik: członkowie zakonu, którzy przeżyli rytuał Dołączenia, ale nie awansowali na wyższe stanowiska.
  • Rekrut: osoba wybrana przez Strażników jako do zakonu, która nie przeszła jeszcze rytuału Dołączenia. Imiona osób, które poddały się rytuałowi, ale nie przeżyły go, zapisywane są w archiwach Weisshaupt, aby uhonorować ich poświęcenie.

Znani szarzy strażnicy