Dragon Age Wiki
Advertisement
Stwórca

Wyobrażenie Stwórcy w wizjach Andrasty

Stwórca – bóstwo czczone przez Zakon. Za jego duchową żonę uważana się Andrastę, która podłożyła podwaliny pod największą religię w Thedas. Uważany jest za wszechpotężny byt, który stworzył cały świat, następnie zaś odwrócił się od niego – według Zakonu ze względu na ułomności stworzonych przez niego bytów. Nie wysłucha modłów ludzi, dopóki ci nie udowodnią, że ponownie zasługują na jego uwagę. W związku z tym andrastanizm uznać można za religię deistyczną.

Stworzenie świata według Zakonu[]

Uważa się, że przed wiekami Stwórca stworzył Pustkę jako pierwszy świat, który zamieszkiwały stworzone na jego podobieństwo duchy. Stwórca odwrócił się od nich – chociaż potrafiły kreować świat wokół siebie i naginać go do swojej woli, nie posiadały duszy i były jedynie imitacją tego, co zobaczyły, nie potrafiąc stworzyć dla siebie niczego nowego. Niezadowolony z rezultatów, Stwórca pozostawił Pustkę i stworzył nowy świat – Thedas i jego mieszkańców. Oddzielił go od pierwszego świata Zasłoną, nie zdając sobie sprawy, że jego pierwsze dzieci będą zdolne obserwować drugie dzieci, a z czasem staną się o nie zazdrosne.

Dzieci zamieszkujące nowy świat miały w sobie iskierkę boskości, co zadowoliło Stwórcę. Według Zakonu krasnoludy nie są jego dziełem. Świat drugich dzieci był znacznie stabilniejszy niż świat duchów, potrafiły one marzyć i śnić. Niedługo później ludzkość popełniła tzw. pierwszy grzech: zaczęły szeptać do nich złowieszcze byty zza Zasłony, przez co ludzie zaczęli czcić Dawnych Bogów – starożytne byty kwestionujące władzę Stwórcy. Po uwięzieniu Dawnych Bogów w podziemiach Stwórca odwrócił się od ludzi i odszedł do Złotego Miasta. Dawni Bogowie wciąż szeptali jednak do ludzi, ucząc ich magii krwi. Magistrowie z Imperium Tevinter wykorzystali tę wiedzę, żeby dostać się do Złotego Miasta, wierząc, że zdetronizują Stwórcę. Zamiast tego poczernili Miasto i zostali strąceni z powrotem na ziemię jako monstra spaczające wszystko, czego dotkną – pierwsze mroczne pomioty. Wiele wieków później Andrasta przekonała Stwórcę, żeby przebaczył swoim dzieciom, została jednak zdradzona przez swojego męża Maferata i spalona na stosie, za co Stwórca ponownie odwrócił się od ludzi.

Nauki Zakonu[]

Obecnie Zakon naucza, że gdy Pieśń Światła dotrze we wszystkie zakątki świata, Stwórca powróci i zamieni stworzy raj na ziemi. Do tego dnia będzie jedynie przyglądał się tym, którzy podążają za naukami Andrasty, którą sprowadził do siebie po jej śmierci, podczas gdy wszyscy inni po śmierci przez wieczność błąkają się po Pustce, co Zakon nazywa „objawieniem”. Według wielu motyw stworzenia raju na ziemi wykorzystywany jest przez Zakon jako pretekst organizowania Świętych Marszów przeciwko elfom, którzy odmówili czczenia ludzkich bogów, jak również przeciwko Tevinterowi, gdzie Pieśń Światła została wypaczona na korzyść magistrów, którzy przed Pierwszą Plagą chcieli wykorzystać ją na swoją korzyść i zdobyć dzięki niej władzę.

Inne wiary[]

Chociaż wielu ludzi wierzy w Stwórcę, niektóre grupy czczą własnych bogów. Należą do nich m.in. Chasyndzi, Dalijczycy, wyznawcy qun, większość krasnoludów i smocze kulty. Według Morrigan Dalijczycy czczą swoich bogów, chcąc odzyskać utraconą wiedzę, qunari głoszą nauki swojego filozofa Ashkaariego Kosluna, żeby „oświecić” inne rasy i zaprowadzić porządek, podczas gdy żyjące pod ziemią krasnoludy czczą swoich przodków, nie przejmując się przesądami innych ras.

Justynian twierdzi, że duchy nie wiedzą, czy Stwórca istnieje naprawdę, z kolei demonów to nie obchodzi. Sugeruje, że duchy wierzące w Stwórcę robią to tylko dlatego, że widziały go w snach śmiertelników. Niektóre demony uważają istnienie Stwórcy i Złotego Miasta za blagę, a Pieśń Światła za pedantyzm i głupotę.

Zwyczaje i kultura[]

Obchodzone na początku miesiąca stróża święto zakończenia zimy w starożytnym Tevinterze poświęcone było Dawnemu Bogu piękna Urthemielowi, a po nastaniu andrastanizmu poświęcono je Stwórcy. Tego dnia w Tevinterze organizowane są turnieje, z kolei na południu ludzie zbierają się żeby handlować, wystawiać sztuki, a w niektórych regionach aranżować małżeństwa.

Zobacz też[]

Advertisement