Zmiany: Poszukiwacze Prawdy

Wersja z 20:36, 21 sty 2020

Poszukiwacze Prawdy – organizacja paramilitarna, zakon andrastański podlegający bezpośrednio Boskiej w Val Royeaux. Nadzoruje templariuszy, działa również jako tajna grupa badająca zagrożenia dla Zakonu – tak zewnętrzne, jak i wewnętrzne. Angażują się również w ściganie szczególnie niebezpiecznych apostatów. Gdy templariusze zawodzą, poszukiwacze z reguły przejmują ich obowiązki.

Historia

Poszukiwacze Prawdy oraz zakon templariuszy, niegdyś znani, jako Inkwizycja, byli organizacją zjednoczoną, żeby walczyć z narastającą po Pierwszej Pladze ilością magów parających się magią krwi. Niektórzy uważają, że Inkwizycja od zawsze nosiła nazwę Poszukiwaczy Prawdy i próbowała przywrócić porządek w czasach chaosu i śmierci przez surową dozę sprawiedliwości.

W roku 1:20 Boskiej, raczkujący wtedy Zakon przekonał tę potężną organizację do zjednoczenia się. Podstawą unii miała być wspólna wiara i wspólna przywódczyni – boska. Przez podpisanie traktatu nevarskiego, oba podmioty wkrótce powołały do istnienia Kręgi Maginów, a wraz z nimi wyodrębniły templariuszy, jako ich strażników kontrolujących użycie magii. W myśl porozumienia, seniorzy Inkwizycji – jako najbardziej doświadczeni – dokonali kolejnego podziału, tworząc Poszukiwaczy Prawdy, o jakich słyszy się dzisiaj.

Charakterystyka

Tylko nieliczni templariusze, najbardziej oddani służbie i posiadający ponadprzeciętne umiejętności, poddani są elitarnej selekcji w rangi poszukiwaczy. Większość otrzymuje przydział jako młodzi kadeci, rzadziej zdarza się, żeby byli to starsi. Wyjątkiem mogą być przypadki – na przykład – pochodzenia z domów szlacheckich.

Szkolenie odbywa się w reducie Therinfal w Fereldenie. Jest ono równie wyczerpujące i odosobnione, co owiane tajemnicą. Nawet dokładne położenie twierdzy nie jest znane większości ludzi, a lwia część wyselekcjonowanych spośród templariuszy odpada podczas treningu.

Poszukiwacze sprawują rolę nadzorców templariuszy oraz Prawej Ręki Boskiej, odpowiadając bezpośrednio i wyłącznie przed nią. Służą jako śledczy wydział Zakonu w sprawach wewnętrznych oraz zewnętrznych, dzięki czemu mogą operować względnie ponad prawem. Przykładowo – już starszy poszukiwacz przerasta rangą każdego templariusza.

Zgodnie z Tradycją, każdy Poszukiwacz, który zawiódł swoich podwładnych, zostaje wygnany na Morze Popiołów – wulkaniczną, nieprzyjazną pustynię położoną na południowo-wschodnim krańcu Orlais.

Udział

Dragon Age: Dawn of The Seeker

W roku 9:22 Smoka poszukiwacze prawdy zaangażowali się w wydarzenia wewnątrz Zakonu oraz templariuszy, mające podłoże konspiracyjne. Komtur Martel wraz z wielką kapłanką Callistą z Orlais oraz magiem Frenikiem knuł przeciwko piastującej urząd boskiej Beatrycze III. Magowie krwi wykorzystywali elfkę Avexis, która pozyskała moc kontrolowania zwierząt, włączając w to smoki. Dziewczyna została uratowana przez poszukiwaczy prawdy – Kasandrę Penthaghast oraz Byrona – jednak magom udało się ją porwać raz jeszcze. Frenic, korzystając z magii krwi, przejął kontrolę nad elfką oraz jej zdolnościami, przywołując kilka smoków oraz jednego wielkiego smoka na dach Wielkiej Katerdy, żeby zabić boską. Zanim to się stało, został powstrzymany przez Kasandrę.

Współpracując z magami z Białej Iglicy, poszukiwaczce udało się powstrzymać knowania dwóch wysoko postawionych osób, zabijając komtura, któremu jednak najpierw udało się odebrać życie starszemu poszukiwaczowi Aldrenowi. Wielka kapłanka Callista została zabita przez Frenica. Po tym wyczynie awansowano Kasandrę i przyznano jej tytuły Bohatera Orlais oraz Prawej Ręki Boskiej.

Dragon Age: Rozłam

Po nieudanym zamachu na życie boskiej Justynii V oraz serii podejrzanych morderstw w Białej Iglicy, wielki poszukiwacz Labmert van Reeves oddalił od obowiązków komtura Erona, przejmując dowodzenie w tym Kręgu Maginów. Lambert podjął próby sabotażowania badań Wynne nad rytuałem wyciszenia, używając do tego kapitan Evangeline. Kobieta jednak sprzeciwiła się jego rozkazom, a wielki poszukiwacz został zmuszony do ustąpienia i zezwolenia na spotkanie się magów w Białej Iglicy, żeby dyskutowali o badaniach Faramonda.

Gdy wielka zaklinaczka Fiona nawołała Kręgi do odłączenia się od Zakonu i templariuszy, Lambert wkroczył do komnat, mając pod sobą templariuszy oraz kilku poszukiwaczy. Oskarżył zebranych tam magów o zdradę, zarządzając równocześnie, żeby się poddali. Odmowa poskutkowała przypuszczeniem ataku przez templariuszy i poszukiwaczy oraz zabiciem kilku magów, żeby resztę wziąć do niewoli. Lambert własnoręcznie pojmał Rhysa, syna Wynne.

Boska Justynia wezwała wielkiego poszukiwacza Lamberta do Wielkiej Katedry, mając nadzieję, że to go zdekoncentruje i odwróci uwagę, żeby jej agent zdołał oswobodzić magów. Lambert powrócił jednak zbyt wcześnie i przy pomocy Litani Adralli pokonał Cole’a oraz Evangeline, którą później ocaliła Wynne, zanim został zmuszony do ucieczki.

Ze względu na rozwiązanie Kręgów Maginów oraz opieszałość boskiej co do polowania na apostatów, wielki poszukiwacz Lambert zerwał porozumienia nevarskie w roku 9:40 Smoka. Przejął na siebie – jako dowódcę templariuszy i poszukiwaczy – obowiązek zakończenia kryzysu magów w Thedas. Ta decyzja poskutkowała kolejną – zbrojnym wymarszem na Rubieże Andorala, gdzie kryli się zbuntowani magowie. To wydarzenie rozpoczęło wojnę pomiędzy dwoma, oddzielonymi od Zakonu organizacjami, natomiast wielki poszukiwacz Lambert zniknął niespodziewanie, nie pozostawiając za sobą żadnego śladu.

Dragon Age II

W roku 9:40 Smoka poszukiwacze – wciąż lojalni Zakonowi oraz boskiej – pojmali Varrika Tethrasa w nadziei na to, że może udzielić im informacji o Bohaterze Krikwall, Hawke’u. To miało pomóc w zapobieżeniu wiszącej na włosku wojny. Zdawało się, że poszukiwacze zainteresowani byli także Strażnikiem oraz że przejawiali chęć dowiedzenia się więcej na temat więzienia Koryfeusza, ale zostali zawróceni przez szarych strażników.

Podczas pobytu Hawke’a w Kirkwall, poszukiwacz Cahail uformował nadzwyczajną, uprzywilejowaną Grupę Trzech, do której należał także apostata. Do ich zadań należało badanie unikalnej historii Kirkwall, ze szczególnym uwzględnieniem użycia magii krwi. Miało to na celu rozeznanie poszukiwaczy w antycznych tevinterskich rytuałach przeprowadzanych, gdy Imperium jeszcze rządziło w Wolnych Marchiach.

Dragon Age: The Last Court

Pewien poszukiwacz podróżuje do Serault, żeby poinformować markiza Serault o sekrecie, który potencjalnie może służyć do szantażowania boskiej Justynii V. Wcześniej poszukiwacze przeprowadzili atak na poprzedniego markiza, Hańbę Seralut, gdy stał się plugawcem.

Dragon Age: Inkwizycja

Po zniknięciu wielkiego poszukiwacz Lamberta, dowodzenie przejął Lucius Corin i kontynuował dzieło poprzednika w prowadzeniu zbuntowanych templariuszy i poszukiwaczy do boju przeciwko zbuntowanym magom.

Na początku powstania magów, grupa poszukiwaczy została przydzielona do zbadania rivańskiego Kręgu Maginów w Dairsmuid. Rivańczycy nigdy całkowicie nie zaakceptowali funkcji, jaką Kręgi pełniły w innych krajach, toteż w Rivanie magowie posiadali dużo więcej wolności niż w innych miejscach. Dodatkowo pozwalano im na znacznie więcej unikalnych, tradycjonalnych praktyk. Poszukiwacze wydali pozwolenie na likwidację Kręgu i poprowadzili templariuszy do brutalnego wymordowania każdego maga w nim. Straty po stronie templariuszy również były wielkie.

Krótko po tym, Kasandra prosi Inkwizytora, żeby podjął się zadania wyjaśnienia zniknięcia poszukiwaczy. Używając wpływów oraz środków Inkwizycji, razem dowiadują się o miejscu przebywania zaginionych poszukiwaczy, którym okazuje się zamek Caer Oswin, okupowany przez Zakon Słowodawców. Kult ten wierzy, że są prawdziwymi poszukiwaczami, a w swoim przekonaniu dążą do zniszczenia świata, żeby na jego ruinach zbudować nowy – razem z Koryfeuszem, jako doradcą. Jako że poszukiwacze są odporni na działanie czerwonego lyrium – a równocześnie na kontrolę przez Koryfeusza – wielki poszukiwacz Lucjusz poprowadził ich w pułapkę kultystów, którzy zmusili ich do spożycia czerwonego lyrium. To sprawiło, że stali się poważnie chorzy. Lucjusz uważa, że poszukiwacze są spaczeniem, odpowiedzialnym za stworzenie Zakonu, templariuszy i – w efekcie – nigdy niekończącą się wojnę pomiędzy magami. Gdy jasnym staje się, że wielki poszukiwacz stracony jest na rzecz przekonań Przedwiecznego, Inkwizycja zabija i jego, i kultystów.

Po tych wydarzeniach Kasandra otrzymuje szansę na przeczytanie księgi tajemnic, która do tej pory była w posiadaniu Lucjusza, i zdaje sobie sprawę z wagi zawartych w niej sekretów zebranych przez poszukiwaczy, w tym np. możliwości odwrócenia wyciszenia. Inkwizytor może ją przekonać, żeby to zrobiła, bądź nie.

Jeśli Inkwizytor poparł ideę odbudowania Poszukiwaczy Prawdy, Kasandra ma nadzieję, że niektórzy poszukiwacze przeżyli zamieszanie i przyrzeka ich odnaleźć. Kiedy w końcu to zadanie wypełnia, deklaruje, że wszyscy poznają zawartość księgi, kończąc z podziałami i odbudują organizację, żeby prawdziwie wypełniała wolę Stwórcy.

Jeśli templariusze zostali zrekrutowani, Cullen zerwał z lyrium, a Poszukiwacze Prawdy odbudowani: Wielu templariuszy, kontynuując to, co rozpoczął Cullen, dołączyło do Inkwizycji i rozpoczęło powolny proces odstawiania lyrium. Niezależni od tej substancji, niektórzy dołączyli później do odnowionego bractwa Poszukiwaczy, dedykując życie niesieniu sprawiedliwości.

Intruz

Jeśli Inkwizytor poparł pomysł odbudowania Poszukiwaczy, Kasandra wyjawia mu, że udało jej się odnaleźć niektórych ocalałych członków i dotrzymała obietnicy wyjawienia im sekretów księgi tajemnic. Tych, których uznała za pasujących do nowego charakteru organizacji, zaprosiła, żeby ponownie wcielili się w szeregi i pomogli jej w odbudowie. Teraz trenuje nowych rekrutów bez tajemnic.

Znani poszukiwacze prawdy

Alderai – przywódca Poszukiwaczy w późnych latach Wieku Burzy
Aldara Vael – przywódczyni Poszukiwaczy nieznanej epoki
Lambert van Reeves – przywódca Poszukiwaczy do 9:40 Smoka
Lucjusz Corin – przywódca Poszukiwaczy po 9:40 Smoka
Kasandra Pentaghast – założycielka drugiej Inkwizycji
Aldren – najwyższy poszukiwacz do 9:22 Smoka
Byron – trener Kasandry
Daniel – brat w boju Kasandry i jej najlepszy przyjaciel

@@ Linia 54: / Linia 54: @@
 Krótko po tym, Kasandra prosi [[Inkwizytor]]a, żeby podjął się zadania wyjaśnienia zniknięcia poszukiwaczy. Używając wpływów oraz środków Inkwizycji, razem dowiadują się o miejscu przebywania zaginionych poszukiwaczy, którym okazuje się zamek [[Caer Oswin]], okupowany przez [[Zakon Słowodawców]]. Kult ten wierzy, że są prawdziwymi poszukiwaczami, a w swoim przekonaniu dążą do zniszczenia świata, żeby na jego ruinach zbudować nowy – razem z Koryfeuszem, jako doradcą. Jako że poszukiwacze są odporni na działanie [[czerwone lyrium|czerwonego lyrium]] – a równocześnie na kontrolę przez Koryfeusza – wielki poszukiwacz Lucjusz poprowadził ich w pułapkę kultystów, którzy zmusili ich do spożycia czerwonego lyrium. To sprawiło, że stali się poważnie chorzy. Lucjusz uważa, że poszukiwacze są spaczeniem, odpowiedzialnym za stworzenie Zakonu, templariuszy i – w efekcie – nigdy niekończącą się wojnę pomiędzy magami. Gdy jasnym staje się, że wielki poszukiwacz stracony jest na rzecz przekonań Przedwiecznego, Inkwizycja zabija i jego, i kultystów.
-Po tych wydarzeniach Kasandra otrzymuje szansę na przeczytanie [[Księga tajemnic|księgi tajemnic]], która do tej pory była w posiadaniu Lucjusza, i zdaje sobie sprawę z wagi zawartych w niej sekretów zebranych przez poszukiwaczy, w tym np. możliwości odwrócenia [[rytuał wyciszenia|wyciszenia]]. Inkwizytor może ją przekonać, żeby to zrobiła, bądź nie.
+Po tych wydarzeniach Kasandra otrzymuje szansę na przeczytanie [[Księga tajemnic|księgi tajemnic]], która do tej pory była w posiadaniu Lucjusza, i zdaje sobie sprawę z wagi zawartych w niej sekretów zebranych przez poszukiwaczy, w tym np. możliwości odwrócenia [[Rytuał Wyciszenia|wyciszenia]]. Inkwizytor może ją przekonać, żeby to zrobiła, bądź nie.
 Jeśli Inkwizytor poparł ideę odbudowania Poszukiwaczy Prawdy, Kasandra ma nadzieję, że niektórzy poszukiwacze przeżyli zamieszanie i przyrzeka ich odnaleźć. Kiedy w końcu to zadanie wypełnia, deklaruje, że wszyscy poznają zawartość księgi, kończąc z podziałami i odbudują organizację, żeby prawdziwie wypełniała wolę [[Stwórca|Stwórcy]].