Dragon Age Wiki
Advertisement

Piąta Plaga – wydarzenie historyczne, które rozpoczęło się w Fereldenie w roku 9:30 Smoka. Początkiem Piątej Plagi było przebudzenie Dawnego Boga Urthemiela w wyniku eksperymentów prowadzonych przez Architekta. Pod przywództwem arcydemona mroczne pomioty ruszyły na powierzchnię.

Walki rozpoczęły się na południu Fereldenu, na skraju Głuszy Korcari. Pierwsza wielka bitwa Plagi miała miejsce w fortecy Ostagar, gdzie król Cailan Theirin zebrał fereldeńskie wojska z zamiarem powstrzymania hordy mrocznych pomiotów. Mimo wiedzy Szarych Strażników, fereldeńscy dowódcy nie wierzyli, że przebudził się arcydemon, a zagrożenie jest niewielkie.

Bitwa pod Ostagarem była punktem krytycznym Plagi. Król, Szarzy Strażnicy i wojska Fereldenu zostały zdradzone i pozostawione na śmierć przez teyrna Loghaina Mac Tira, który zbiegł z pola bitwy wraz ze swoimi oddziałami i powrócił do stolicy, gdzie obwołał się regentem i odmówił przyjęcia pomocy ze strony orlezjańskich Szarych Strażników, zapoczątkowując wojnę domową. Po zdobyciu Ostagaru, horda zaczęła przedostawać się w głąb Fereldenu, nie niepokojona przez wojska fereldeńskie, które walczyły między sobą.

Ferelden znalazłby się na łasce mrocznych pomiotów, gdyby nie fakt, że pod Ostagarem przeżyło dwóch Strażników, z kolei orlezjańscy członkowie bractwa zdołali przeniknąć do kraju. Pozostałym przy życiu Strażnikom udało się zawiązać sojusz z krasnoludami, Dalijczykami, golemami, Kręgiem Maginów, templariuszami, Redcliffe i wilkołakami i stworzyć armię, która powstrzymała arcydemona. Strażnicy wsparli również fereldeńskich rojalistów, dzięki dyplomacji odsuwając Loghaina od władzy, kończąc tym samym wojnę domową.

Kulminacyjnym momentem Piątej Plagi była bitwa o Denerim, podczas której arcydemon został zabity przez Strażników na szczycie Fortu Drakon. Była to najkrótsza Plaga w historii, która zakończyła się, zanim zdążyła sięgnąć apogeum.

Początek[]

Architekt, inteligentny mroczny pomiot, odnalazł Dawnego Boga Urthemiela i podjął próbę zamienienia go w wyznawcę. Eksperyment jednak nie powiódł się – Urthemiel został skażony i przemienił się w arcydemona. Odzyskawszy przywódcę, pomioty zaczęły gromadzić się w wielką armię.

Celem inwazji pomiotów na powierzchni stały się ziemie południowego Fereldenu. Horda wyszła z Głębokich Ścieżek w Głuszy Korcari. Ferelden, osłabiony po niedawnej okupacji orlezjańskiej był osłabiony politycznie, co utrudniało jego zjednoczenie się. Co więcej, Szarym Strażnikom dopiero kilkanaście lat wcześniej pozwolono wrócić do Fereldenu po trwającym kilkaset lat wygnaniu, przez co ich liczba była niewielka. Ferelden stanowił idealny cel dla pomiotów, nie wiadomo jednak, czy Plaga rozpoczęła się w nim przypadkowo, czy było to zamierzone działanie.

Udział Szarych Strażników[]

Zadaniem Szarych Strażników podczas Plag od zawsze było zabicie arcydemona. Ze względu na niewielką ich ilość w Fereldenie, komendant Duncan rozpoczął poszukiwania nowych rekrutów. Przed udaniem się do Ostagaru odwiedził Denerim, Redcliffe, Wysokoże, Orzammar, twierdzę Kinloch i Las Brecilian. Fereldeńskich Strażników wspierać miało kolejnych dwustu wysłanych z Orlais, jednak z rozkazu Loghaina nie zostali oni wpuszczeni do kraju.

Traktaty[]

Przed bitwą pod Ostagarem rekruci Szarej Straży udali się do Głuszy Korcari celem zdobycia krwi pomiotów niezbędnej do rytuału Dołączenia, jak również odnalezienia starożytnych traktatów zobowiązujących konkretne stronnictwa do wspomożenia Strażników podczas Plagi.

Sukcesja w Orzammarze[]

W roku 9:30 Smoka kradnoludzkie społeczeństwo Orzammaru było podzielone po niedawnej śmierci króla Endrina Aeducana. W związku z bezkrólewiem, krasnoludy nie były w stanie pomóc Strażnikom, jako że traktaty zobowiązywały do pomocy ich władcę. O koronę walczyli lord Pyral Harrowmont, zaufany przyjaciel zmarłego króla, i podejrzewany o nieczystą grę książę Bhelen Aeducan. Strażnicy, po wyświadczeniu krasnoludom serii przysług, pomogli w wybraniu następcy, który wypełnił postanowienia, do jakich zobowiązywały go traktaty.

Konflikt w Lesie Brecilian[]

Klan Dalijczyków prowadzony przez Zathriana odmówił Szarym Strażnikom udzielenia pomocy, o ile nie rozwiążą oni problemu nękających ich wilkołaków. Strażnicy udali się w głąb lasu, gdzie spotykali Panią Lasu, od której dowiedzieli się, że klątwa wilkołactwa została stworzona przez Zathriana, a teraz mści się na nim. Strażnicy sprzymierzają się z wilkołakami i mordują elfy, sprzymierzają się z elfami lub zyskują poparcie obu stron.

Bunt w twierdzy Kinloch[]

Niedługo po bitwie pod Ostagarem w twierdzy Kinloch, siedzibie fereldeńskiego Kręgu Maginów, wybuchł chaos. Starszy zaklinacz Uldred, jeden z magów, któremu udało się przeżyć pod Ostagarem, wrócił do Kręgu, próbując przekonać pozostałych magów do poparcia Loghaina, podczas gdy Wynne, inna starsza zaklinaczka, ujawnia zdradę teyrna i nalega, żeby Krąg go nie wspierał. Uldred przeprowadza zamach stanu i zostaje opętany przez demona pychy. Krąg zostaje opanowany przez plugawce i demony, z którymi muszą uporać się Szarzy Strażnicy, zanim nakażą templariuszom jego likwidoację lub przyjmą pomoc magów.

Konflikty Piątej Plagi[]

Bitwa pod Ostagarem[]

Główny artykuł: Bitwa pod Ostagarem

Armia Fereldenu pod dowództwem króla Cailana zebrała się w Ostagarze celem powstrzymania hordy. Plan zakładał, że oddziały króla przyciągną uwagę pomiotów i wciągną je w pułapkę, po czym oddziały Loghaina oflankują je. Loghain w kluczowym momencie wycofał się z pola bitwy, pozostawiając na śmierć króla i pozostałych żołnierzy.

Po zdobyciu Ostagaru pomioty ruszyły na północ. W niedługim czasie zajęły Lothering i Gwaren na wschodzie. Większości mieszkańców tego drugiego miasta udało się przeżyć, ponieważ zawczasu opuścili miasto drogą morską.

Fereldeńska wojna domowa[]

Główny artykuł: Fereldeńska wojna domowa

Po śmierci Cailana pod Ostagarem teyrn Loghain uzurpował sobie prawo do tronu, ogłaszając się regentem swojej córki Anory, co doprowadziło do wybuchu wojny domowej. W ramach propagandy winą za śmierć króla obarczył Szarych Strażników i ogłosił ich banitami. Następnie zatrudnił skrytobójcę Antivańskich Kruków do zabicia Strażników, którzy przeżyli Ostagar. W międzyczasie najbliższy sojusznik Loghaina, arl Rendon Howe, który wcześniej wymordował prawowitych władców teyrniru Wysokoża, zaczął uzurpować sobie prawo do arlatu Denerim, więżąc i torturując szlachciców, jak również działając za plecami Loghaina, wyprowadzając złoto z królewskiego skarbca. Wojna domowa została zakończona, kiedy główny polityczny rywal teyrna, arl Eamon Guerrin, zwołał jazd możnych, podczas którego Loghain został odsunięty od władzy, co umożliwiło zjednoczenie Fereldenu pod przywództwem monarchy nie budzącego zastrzeżeń szlachty.

Bitwa o Redcliffe[]

Sprzymierzeńcy Strażników zebrali się w Redcliffe, które zaatakowane zostało przez liczne siły pomiotów. Po krótkim oblężeniu bram miasta udało się je odeprzeć. Atak na wioskę okazał się błędem strategicznym, który ujawnił, że pomioty rzeczywiście maszerują na Denerim, a przewodzi im arcydemon. Po pokonaniu pomiotów w Redcliffe niewielki oddział ruszył do stolicy.

Bitwa o Denerim[]

Główny artykuł: Bitwa o Denerim

Dowodzone przez arcydemona pomioty dotarły do Denerim przed posiłkami z Redcliffe w sile trzykrotnie liczniejszej niż armia zebrana przez Strażnika. Fort Drakon został opanowany przez pomioty, gdzie przybył również arcydemon. Po przedostaniu się na szczyt fortu Strażnikom udało się zgładzić Dawnego Boga, kładąc tym samym kres Pladze.

Mroczne pomioty
Plagi Pierwsza · Druga · Trzecia · Czwarta · Piąta
Stworzenia Pospolite Arcydemony · Dzieci · Emisariusze · Genloki · Ghule · Hurloki · Matki lęgu · Ogry · Wrzeszczoty
Siedmiu Architekt · Koryfeusz
Dawni Bogowie Dumat · Zazikel · Toth · Andoral · Urthemiel · Razikale · Lusacan
Zobacz też Czerwone lyrium · Głębokie Ścieżki · Legion Umarłych · Skażenie · Szarzy Strażnicy
Advertisement