Patron

Patroni to najwięksi spośród nas. Tego tytułu nie otrzymuje byle kto, nawet jeśli jest królem.

— Renn, Dragon Age: Inkwizycja

Orzammarska Sala Bohaterów z posągami Patronów

Patron (ang. Paragon; dosł. ‘ideał, niedościgniony wzór’) – osoba uznawana za przedstawiciela elity krasnoludzkiego społeczeństwa i kultury. Krasnoludy uznane za Patronów często są najwybitniejszymi przedstawicielami swojej rasy, a zarazem przykładem na to, że każdy – nawet bezkastowiec – może osiągnąć coś wielkiego.

Charakterystyka

Patron jest krasnoludem, którego czyny zmieniają Orzammar w takim stopniu, że Kongres uznaje jego narodziny za błogosławione.

— Rzeźbiarz, Dragon Age: Początek

Patroni to szlachetni wojownicy, politycy, kowale, a czasami nawet dzieci, stanowiący najwspanialsze wzory do naśladowania dla wszystkich dzieci Kamienia. Chociaż krasnoludy nie czczą żadnych istot wyższych, to w ich oczach Patroni są kimś na kształt bogów. Przedstawiciele podziemnej rasy oddają cześć Przodkom, zaś jeżeli ktoś zostanie ogłoszony Patronem jeszcze za życia, staje się żywym Przodkiem. Nawet jeżeli przed dostąpieniem tego zaszczytu osoba taka nie posiadała żadnej władzy, gdy staje się Patronem, jej słowo znaczy nawet więcej niż słowo króla.

Krasnoludzkie miasta ozdabiane są posągami Patronów, a najważniejsze znajdują się w Salach Bohaterów położonych przy bramach prowadzących na powierzchnię, gdzie zdają się podtrzymywać sklepienie. Ma to zaimponować osobom odwiedzającym Orzammar, może nawet je zastraszyć, zaś krasnoludom udającym się na powierzchnię przypominać o tym, co porzucają.

Do króla Endrina Kamiennego Młota przylgnął przydomek „Pierwszy Patron”, chociaż w rzeczywistości nie był on pierwszym Patronem. Początkowo, od roku -1170 Starożytności, nazywano tak wojowników, którzy sprawdzili się na Arenach Prób. Sam Endrin został ogłoszony Patronem dopiero na łożu śmierci, w roku -1131 Starożytności, a jego jedynym czynem jako Patrona było ogłoszenie Patronem Orsecka Garala, swojego poprzednika.

Wybory Patrona

Zwyczajowo Patronem zostaje się dopiero po śmierci, chociaż w szczególnych przypadkach zaszczytu tego może dostąpić żyjący krasnolud. Zasłużyć na taki tytuł można na wiele sposobów – zazwyczaj otrzymuje się go za wyjątkowy wynalazek albo niezwykłe męstwo, czasami jednak za rzecz tak z pozoru trywialną, jak doprowadzenie do perfekcji pomysłu lub koncepcji ważnego dla danej kasty. Niektóre krasnoludy otrzymały tytuł Patrona za ułożenie wyjątkowo udanego wiersza albo uwarzenie naprawdę mocnego piwa. O nadaniu tytułu decyduje Zgromadzenie, co z reguły poprzedzane jest długimi dyskusjami, które niekiedy prowadzą do rozlewu krwi. Kiedy krasnolud zostaje ogłoszony Patronem, powstaje ród nazwany jego imieniem, natychmiastowo wpisywany do Wspomnień.

Znani Patroni

• Aeducan – dowodził obroną Orzammaru przeciwko mrocznym pomiotom, kiedy te po raz pierwszy wylały się z Głębokich Ścieżek i doprowadziły do niemalże całkowitego wyginięcia krasnoludów. Według pogłosek, przeciwko mianowaniu Aeducana Patronem był tylko jeden członek Zgromadzenia, którego pozostali deszirowie skatowali na śmierć, dzięki czemu ostatecznie wniosek przeszedł jednogłośnie.
• Astyth Szara – pierwsza Patronka z kasty wojowników. Założyła grupę wojowniczek znaną jako Milczące Siostry, której członkinie ucinają sobie języki. Została Patronką w roku 1:95 Boskiej, kiedy oddała życie za króla.
• Bemot – wywodzący się z bezkastowców krasnolud, który podczas Czwartej Plagi został zarówno Patronem, jak i królem.
• Branda – została Patronką w roku 9:10 Smoka za wynalezienie niedymiącego węgla, będąc pierwszym Patronem od czterech pokoleń.
• Bianka Davri – pierwszy w historii powierzchniowy krasnolud, którego wytypowano na Patrona. Zgromadzenie rozważa nadanie jej tego tytułu za wynalezienie napędzanych parą młockarni i siewników.
• Dziecięcy Patron – nieznany z imienia, nie wiadomo, jakim czynem zasłużył sobie na tak zaszczytny tytuł. Wzmianka o nim pojawia się na rozstajach Caridina, szczegóły na kamiennej tablicy zostały jednak zatarte.
• Caridin – wywodzący się z rodu Ortana, założył jednak własny, kiedy został mianowany Patronem za wynalezienie Kowadła Pustki.
• Ebryan – autor napisanej w roku 5:84 Świętych książki Pieśń dla uszu bryłkowców.
• Egon Zimowy Dech – organizator obrony królestwa Hormak przed mrocznymi pomiotami podczas Pierwszej Plagi. Kiedy Orzammar zdecydował się odciąć pozostałe thaigi, Egon udał się na powierzchnię, twierdząc, że woli „umrzeć pod obcym niebem niż zostać pochowanym pod Kamieniem z tymi, którzy go zdradzili”.
• Erahel – Patron, który zmarł na rozstajach Cardina, wzmiankowany tam na kamieniu orientacyjnym.
• Fairel – mistrz kowalski znany z runotwórstwa. Wraz ze swoim klanem i dwoma synami uciekł przed wojną pomiędzy dwoma thaigami i na Syczących Pustkowiach założył własny, znajdujący się na powierzchni.
• Orseck Garal – król, który wraz z Endrinem Kamiennym Młotem przeniósł stolicę z Kal-Sharok do Orzammaru. Endrin ogłosił go Patronem na łożu śmierci.
• Garen – żyjący na początku Wieku Świętych, którego zasługi są nieznane. Wiadomo, że wysłał na Głębokie Ścieżki liczne oddziały Legionu Umarłych, mające za zadanie odszukać jego syna. Na jego cześć nakazał nazywać wszystkich męskich potomków rodu imieniem „Tethras”.
• Gherlen/Gherlon – urodzony jako bezkastowiec, z czasem wyruszył na powierzchnię, a kiedy zdobył dostatecznie dużo uznania, powrócił do Orzammaru i został Patronem oraz królem, pokonując poprzedniego władcę.
• Heidrun – grobowiec tego Patrona lub Patronki znajduje się w thaig Heidrun.
• Hekkat – odkrył metodę pozwalającą krasnoludom stawiać struktury o wielkich długościach i wysokościach.
• Hirol – Patron, który uważał, że jest ponad systemem kastowym, a dodatkowo wprowadził kilka usprawnień do oryginalnego systemu tworzenia golemów Caridina.
• Hrildan – Patronka, której posąg znajduje się w Sali Bohaterów.
• Ilona – Patronka, o której wiadomo jedynie tyle, że nakazała zamknięcie Malvernisa w Górach Vimmark.
• Ivo – założyciel rodu Ivo, żyjący w Wieku Świętych lub wcześniej.
• Endrin Kamienny Młot – drugi król Orzammaru i najbardziej znany krasnoludzki Patron.
• Lantena – kolejna Patronka, której posąg znajduje się w Sali Bohaterów.
• Lynchcar – żyjący w Wieku Stali. Nie wiadomo, za co został ogłoszony Patronem, wspominany jest jedynie w tomie poezji.
• Moroc Młot – legendarny wojownik, obecny przy założeniu bractwa Szarych Strażników w roku -305 Starożytności. Dzięki jego działaniom krasnolud nie traci kasty, jeżeli wstąpi do Szarych.
• Ortan – założyciel rodu Ortan, autor eposu o Siedmiu Braciach i Symfonii ortańskiej. Na jego cześć nazwany został thaig Ortana. Jego posąg znajduje się w Sali Bohaterów.
• Seuss – Patron żyjący na początku Wieku Chwały, będący prawdopodobnie niezwykle uzdolniony w sztuce rymowania.
• Strażnik (wyłącznie krasnoludzkiego pochodzenia) – za zakończenie Piątej Plagi.
• Tethras – Patron, którego czyny są nieznane, wywodzący się z rodu Patrona Garena. Szlachecki ród jego imienia został wygnany na powierzchnię w roku 8:98 Świętych za ustawianie pojedynków na Arenie Prób.
• Varen – były członek Legionu Umarłych, który odkrył, że bryłkowce są jadalne.
• Vollney – nieznane są jego zasługi, wiadomo jednak, że wniosek o ogłoszeniu go Patronem przeszedł jednym głosem, będąc tym samym jedynym, o którym zdecydowała tak niewielka różnica.
• Heldane Zadol – żyjący w Hormaku pionier sztuki składania stali, którego ostrza od tamtego czasu są niezwykle pożądanym towarem.

Patron-elekt

Kiedy thaig Kal-Sharok został całkowicie odcięty od Głębokich Ścieżek w roku -15 Starożytności, jego mieszkańcy całkowicie zmienili sposób, w jaki czci się i wybiera Patronów. W Kal-Sharok Patron-elekt jest najwyższym elekcyjnym urzędem. Co więcej, Patronów nie wybiera się za ich przeszłe uczynki, ale za obietnice. W odróżnieniu od Orzammaru, w Kal-Sharok Patronów czci się nie poprzez stawianie im pomników, a rzeźbienie na Głębokich Ścieżkach olbrzymich reliefów. Krasnoludy z Kal-Sharok nie uznają orzammarskich Patronów, podobnie jak Orzammar nie uznaje ich Patronów.

Zobacz też

• Kodeks: Patroni – sławni i mniej znani