Edytujesz Leliana

{{Postać
|obraz          = Lelianaa.png
|imię           = Leliana
|rasa           = Człowiek
|płeć           = Kobieta
|tytuł          = Bard <br>Świecka siostra zakonna<br>Bohaterka Redcliffe <small>(potencjalnie)</small><br />Lewa ręka Boskiej<br>Siostra Słowik<br>Szpiegmistrzyni Inkwizycji<br>Boska Wiktoria <small>(potencjalnie)</small>
|klasa          = [[Łotrzyk (Początek)|Łotrzyk]]
|specjalizacja  = [[Bard]]
|występy        = ''[[Dragon Age: Początek]]''<br>''[[Kroniki mrocznych pomiotów]]''<br> ''[[Pieśń Leliany]]''<br>''[[Dragon Age II]]''<br>''[[Znak zabójcy]]''<br>''[[Dragon Age: Rozłam]]''<br>''[[Dragon Age: Cesarstwo masek]]''<br>''[[Dragon Age: Inkwizycja]]''<br /> ''[[Heroes of Dragon Age]]''
|rodzina        = 
|dubbing        = {{PL}} [http://www.filmweb.pl/person/Dominika+Sell-208583 Dominika Sell]<br>{{ANG}} [http://www.imdb.com/name/nm1998212/ Corinne Kempa]
|narodowość = [[Orlais|Orlezjanka]]
|przynależność = {{ikona|zakon|big}} [[Zakon]]<br>{{ikona|inkwizycja|big}} [[Inkwizycja]]
}}'''Leliana''' – [[Cesarstwo Orlais|orlezjańska]] [[Bard|bardka]], która przybyła do [[Lothering]], żeby zostać świecką siostrą zakonną. Potencjalna towarzyszka [[Strażnik]]a i opcja romansowa, niezależnie od płci. Może również nauczyć specjalizacji barda. Pojawia się także w [[Zawartość do pobrania (Początek)|dodatku]] ''[[Pieśń Leliany]]'' jako główna protagonistka i doradczyni w [[Dragon Age: Inkwizycja|''Dragon Age: Inkwizycja'']].

== Przeszłość ==
Leliana urodziła się w [[Cesarstwo Orlais|Orlais]], ale jej matka pochodziła z [[Ferelden|Fereldenu]] i służyła orlezjańskiej arystokratce lady Cecylii Vasseur jako pokojówka gdy Cesarstwo Orlais najechało Ferelden. Z tego powodu, bardka bardziej czuła się Fereldenką. Gdy okupanci zostali pokonani, szlachcianka wróciła do ojczyzny, zabierając ze sobą swoją pokojówkę. Matka zawsze opowiadała Lelianie o Fereldenie. Dziewczyna sądziła, że po prostu tęskniła za swoim domem.

Kiedy została sierotą w wieku czterech lat, Cecylia zdecydowała się nią zaopiekować. Kobieta była bardzo życzliwa dla dziewczyny. Śmierć matki wywołał smutek u Leliany – żeby odciągnąć ją od złych myśli, szlachcianka zaopatrywała ją w książki. Dzięki temu bardka poznała wiele wspaniałych historii i kulturę Orlezjan. Często również ćwiczyła taniec na tarasie. Okazało się, że muzyka była prawdziwą pasją dziewczyny, dlatego nakłaniano Cecylię, żeby pozwalała jej rozwijać jej hobby. W końcu, szlachcianka postanowiła uczyć Lelianę grać i śpiewać również z racji swojego podeszłego wieku. 

W wieku szesnastu lat odbyła pierwszą podróż do [[Val Royeaux]], żeby uczestniczyć w przyjęciu swojej opiekunki. Dzięki temu poznała [[Marjolaine]], która ją oczarowała. Dziewczynie imponowała jej odwaga i obeznanie. Wkrótce stały się bliskimi przyjaciółkami, które razem wybierały się na polowania. Na pierwszym z nich Leliana dostała od Marjolaine swój pierwszy łuk. Dzięki temu dziewczyna coraz bardziej stawała się uczennicą doświadczonej bardki.

W [[Val Royeaux]], Leliana poznała również [[Józefina Montilyet|Józefinę Montilyet]], która wydała na jej powitanie bal. Szpiegmistrzyni przyzwoicie wspomina swój pobyt w mieście, choć według niej, na przyjęciu było zbyt dużo polityków. O północy, kobiety poszły poszukać jakiejś prawdziwej imprezy i od tamtej chwili stały się przyjaciółkami.

Niedługo potem Leliana ponownie odwiedziła [[Marjolaine]] w  [[Val Royeaux]], gdzie przez lata kobieta uczyła ją sztuki bardów – manipulacji, infiltracji, szpiegostwa, sabotażu i skrytobójstwa. Dziewczyna zawsze jednak pozostawała pod wrażeniem, widząc jak Marjolaine jako doświadczona łowczyni na polowaniu bezlitośnie i bez wahania zabija umierające zwierzę. Leliana uważała ją za wyjątkową kobietę.

Gdy dołączyła do [[Zakon|Zakonu]] w [[Lothering]] i stała się świecką siostrą, Leliana w końcu odnalazła spokój. Nie podobało jej się zachowanie towarzyszek, które według niej zachowywały się protekcjonalnie. Kobieta otwarcie dzieliła się swoimi przekonaniami z innymi. Twierdziła, że [[Stwórca]] objawia się w pięknie swego świata. Z tego powodu, niektóre siostry świeckie traktowały ją z pogardą, ponieważ chciały wierzyć w swoją wersję. Leliana należąc do Zakonu, nie złożyła żadnych ślubów.

W [[Lothering]], zdarzyło się jej zamienić kilka słów z [[Hawke|Bohaterem Kirkwall]], wtedy rzadko też opuszczała [[Zakon]] i nie było okazji się bliżej z nim poznać. Oprócz tego, znała oboje bliźniąt Hawke, z czego [[Bethany Hawke]] znała lepiej i snuła jej różne opowieści. Jego brata, [[Carver Hawke|Carvera Hawke'a]] uważała za mruka.

== Osobowość ==
{{Cytat|Warto było żyć według tych wszystkich absurdalnych trendów, choćby tylko dla butów.|Leliana|[[Dragon Age: Początek]]}}
Największą cechą charakterystyczną Leliany w kontekście osobowości jest jej mała obsesja na punkcie butów. Uwielbia dobierać ubrania i radzić w kwestii doboru garderoby. Kobieta stara się pozytywnie patrzeć na świat, ponieważ w każdym jego przejawie dostrzega [[Stwórca|Stwórcę]]. Bardka czuje z nim bardzo silny związek do tego stopnia, że uważa się za jego wybrankę, która musi pomóc powstrzymać [[Plaga|Plagę]].

==Udział==
=== Pieśń Leliany ===
Leliana wraz z [[Marjolaine]], [[Tug]]iem i [[Sketch]]em przybywa do [[Denerim]] w celu wykonania kilku zleceń. W większości są to zadania, które obejmują małe kradzieże i liczne psikusy. Gdy Leliana wykonuje wszystkie potrzebne misje, kontaktuje się z Marjolaine, która zleca jej podłożyć rzekomo obciążające dokumenty w sypialni posiadłości arla Denerim. Leliana przenika do budynku przez okno wraz ze Sketchem i Tugiem. 

Po przedarciu się przez większą część posiadłości, drużyna jest świadkiem tego jak Marjolaine uwodzi komendanta [[Harwen Raleigh|Harwena Raleigha]], aby odciągnąć go od docelowego pomieszczenia. Leliana wykorzystuje okazję i zostawia dokumenty w sypialni. Jednak ciekawość zwycięża nad kobietą i postanawia sprawdzić ich treść. Okazuje się, że papiery mają orlezjańskie pieczęcie i zawierają dane militarne. Czyn Leliany podchodził zatem pod zdradę stanu.

Kiedy drużyna wróciła do swojej bazy kobieta konfrontuje się z Marjolaine. Ostatecznie jej zleceniodawczyni niechętnie zgadza się odzyskać papiery pozostawione w sypialni arla Denerim. Gdy kobiety się rozdzieliły Leliana usłyszała alarm i wraz z drużyną musiała wywalczyć sobie drogę ucieczki. Po wyjściu z posiadłości napotyka na swojej drodze Marjolaine, która zdradza kobietę i wbija jej sztylet w brzuch. Okazuje się, że zleceniodawczyni Leliany od początku współpracowała z Harwenem Raleighem. Komendant postanawia pojmać drużynę i uwięzić w lochach posiadłości arla Denerim. Leliana zostaje tam brutalnie pobita i popada w wielką rozpacz i zrezygnowanie. Na pomoc przychodzi jej niewidoczny dobroczyńca, którym jak się okazuje jest [[Justynia V|matka Dorothea]], która przez kratki na suficie zrzuca jej broń oraz klucz do celi. Leliana wykorzystuje okazję i ucieka przy okazji odkrywając, że jej towarzysz Tug został brutalnie zamordowany stając w obronie Sketcha. Po drodze uwalnia także [[Silas Corthwaite|Silasa Corwaithe]] i innych przypadkowych więźniów.

Gdy Leliana wraz z drużyną wydostaje się na zewnątrz matka Dorothea prowadzi ją do [[Lothering]]. Kapłanka wyjaśnia jej, że dokumenty podłożone przez kobietę w rzeczywistości należą do niej i prosi o ich odzyskanie. Kobieta wraz z drużyną udaje się do [[Opuszczona zatoka|opuszczonej zatoki]], gdzie spotyka Harwena Raleigha i Marjolaine, którzy mają przy sobie dane militarne. Komendant zostaje zabity przez Lelianę lub Silasa Corwaithe w zależności od podjętego wyboru. Zemsta zostaje dokonana i drużyna zostaje rozwiązana.

Leliana już ostatni raz konfrontuje się z Marjolaine, aby wyjawić jej, że nie chce już dla niej pracować. Kobieta rezygnuje z wypełniania zleceń jako bard i nie chce już brać w tym udziału, ponieważ odnalazła wiarę w swoim własnym cierpieniu. Później, Leliana wraca do [[Lothering]] gdzie oddaje kapłance dokumenty i postanawia dołączyć do [[Zakon Andrasty|Zakonu Andrasty]] stając się świecką siostrą zakonną i odnaleźć spokój. 

=== Dragon Age: Początek ===
Leliana po raz pierwszy spotyka [[Strażnik|Strażnika]] w [[Lothering]], gdzie zaczepiają go żołnierze [[Loghain Mac Tir|Loghaina Mac Tira]]. Kobieta widząc nadciągające kłopoty, stara się uspokoić ludzi podległych teyrnowi. Próba opanowania sytuacji nie osiąga jednak zamierzonego skutku i Leliana postanawia walczyć w obronie Strażnika. Po udanej potyczce, jeśli Bohater będzie chciał zabić poddających się żołnierzy, bardka nie będzie chciała na to pozwolić. Niezależnie od sytuacji, Leliana przeprasza Strażnika za to, że się wtrąciła, ale nie była w stanie jedynie obserwować rozwoju sytuacji. Następnie przedstawia się jako jedna ze świeckich sióstr zakonnych w [[Lothering]]. Kobieta twierdzi, że słyszała plotki o tym, że Bohater jest [[Szara Straż|szarym strażnikiem]].

{{If|Jeżeli Strażnik jest elfem:}} Leliana jest zaskoczona faktem, że główny protagonista jest elfem. Jednak według niej, [[Elfy|elfy]] również chcą końca [[Plaga|Plagi]] tak samo, jak [[Ludzie|ludzie]].

Kobieta zauważa również, że [[Strażnik]] na pewno będzie potrzebował pomocy w walce z [[Mroczny pomiot|rocznymi pomiotami]], dlatego postawia do niego dołączyć. Jednak po rozwinięciu tematu, okazuje się, że Leliana proponuje swoją pomoc w walce z [[Plaga|Plagą]] powołując się na swoją wizję rzekomo przekazaną przez samego [[Stwórca|Stwórcę]]. Bardka przyznaje, że to brzmi całkiem niedorzecznie, jednak wierzy w to, co widziała. Według niej, Stwórca nie chce cierpienia dla ludzi i pragnie, by Plaga się skończyła. Głęboko wierzy w to, że zadanie Strażnika jest dziełem boga, w którego wierzy, dlatego prosi, by główny protagonista pozwolił jej dołączyć do drużyny.

{{If|Jeżeli Leliana została tylko raz odrzucona:}} Kobieta czeka na [[Strażnik|Strażnika]] przed wyjściem z lokacji. Prosi go, by tym razem pozwolił jej dołączyć do drużyny. Szczerze stwierdza, że kiedy usłyszała o mrocznych pomiotach, postanowiła opuścić klasztor na skutek poczucia jakiejś siły, która kazała jej to zrobić. Według Leliany, przybycie Strażnika do Lothering nie jest przypadkiem. Ostatecznie główny protagonista zgadza się, by bardka dołączyła do drużyny.

{{If|Jeżeli Leliana została odrzucona:}} Strażnik odmawia przyłączenia się bardki do drużyny. Mimo wszystko przy wyjściu po raz kolejny spotyka kobietę i ponownie odmawia jej dołączenia do swojej grupy tym samym zostawiając ją w [[Lothering]].

{{If|Jeżeli Leliana została przyjęta:}} bardka z radością staje się pełnoprawnym towarzyszem drużyny i chętnie opuszcza wioskę wraz ze Strażnikiem. Wcześniej jednak otrzymuje pozwolenie od [[Wielebna Matka (Początek)|Wielebnej Matki]].

Leliana pomaga przekonać Wielebną Matkę do wydania klucza, za pomocą którego staje się możliwe uwolnienie Stena, który przesiaduje w klatce bez pożywienia i wody. Według niej, nastały niezwykłe czasy, co uzasadnia niecodzienne sojusze. Z jej perspektywy, Sten dołączając do drużyny może zrobić coś dobrego.

Leliana uważa, że miała kontakt ze Stwórcą poprzez sen i znaki jakie pojawiały się wokół niej. [[Zakon Andrasty|Zakon]] głosi, że istota najwyższa nie kontaktuje się z ludźmi bezpośrednio i mimo tych przekonań, bardka pozostaje wierna swoim własnym poglądom. Z tego powodu [[Alistair Theirin]] wraz z [[Morrigan]] uważają ją za osobę niestabilną psychicznie. 

Początkowo bardka starannie ukrywa swoją prawdziwą przeszłość twierdząc, że zostawiła ją już dawno za sobą i nie chce do niej wracać. Podczas rozmowy, wspomina [[Lothering]] oraz życie w [[Zakon|Zakonie]], które ofiarowało jej spokój. Nie wyjawia prawdy na temat pochodzenia swoich umiejętności twierdząc, że nauczyła się walczyć na szlaku, ponieważ nie zawsze była siostrą zakonną. W przypadku nawiązania z nią flirtu, kobieta wyjawia, że nie złożyła żadnych ślubów, które zakazywałyby jej uprawiać seks. Podczas rozmowy jest zawstydzona i nie wierzy, że prowadzi tę dyskusję. Leliana wyznaje, że była wędrownym minstrelem w [[Cesarstwo Orlais|Orlais]] i jej życiem były opowieści i pieśni. Nawiązuje do tego, jak zdarzyło jej się wstępować i otrzymywać za to oklaski oraz pieniądze.

Podczas kolejnej rozmowy, Leliana opisuje swoje dzieciństwo. Wspomina również swoją matkę - bardka najbardziej tęskni za zapachem kwiatów [[Łaska Andrasty|Łaską Andrasty]] , które jej matka trzymała w szafie z ubraniami. To wskazówka dotycząca możliwego prezentu. Według niej, kwiaty miały słodki i miły zapach. W [[Cesarstwo Orlais|Orlais]] bardzo trudno je zdobyć. Po wręczeniu Lelianie kwiatów, kobieta bardzo się cieszy, że [[Strażnik]] o niej pamiętał. Bardka bardzo tęskni za [[Val Royeaux]] oraz ładnymi rzeczami, które posiadała będąc w Orlais. Chodzi głównie o suknie, futra i buty. Dzięki rozmowie, Strażnik poznaje również lekką obsesję kobiety na punkcie butów. Bardka twierdzi, że mogłaby mówić o nich przez cały dzień.

Wkrótce, Strażnik wyjawia, że słyszał o minstrelach, którzy są szpiegami. Leliana staje się zaniepokojona i ciekawi ją, skąd Bohater pozyskał takie informacje. Następnie tłumaczy mu, że nie wszyscy minstrele szpiegują. Większość stanowią gawędziarze i śpiewacy. a niektórzy są nazywani bardami. Według Leliany, wiele osób używa słów „minstrel” i „bard” wymiennie, ale w Orlais mogłoby to doprowadzić do nieporozumienia. Następnie, kobieta tłumaczy jakie są różnice między wspomnianymi pojęciami. Strażnik domyśla się, że Leliana była kiedyś bardką. Wojowniczka chce urwać rozmowę, by niczego więcej nie wyjawić i twierdzi, że jej przeszłość nie ma już znaczenia. Strażnik jednak orientuje się, że to z powodu przeszłości kobieta ukryła się w Lothering. Bardka przyznaje mu rację, ale lubi mówić, że to Stwórca sprowadził ją do Zakonu. 

Leliana opowiada również Strażnikowi różne historie. Dzieli się opowieścią na temat [[Flemeth]] oraz mrocznych pomiotów. Strażnik w ten sposób spędza z nią coraz więcej czasu, słuchając ciekawych historii. Wkrótce [[Strażnik]] znajduje w [[Głusza Korcari|Głuszy Korcari]] rzadki kwiat - [[Łaska Andrasty|Łaskę Andrasty]] i postanawia podarować go Lelianie tym samym pamiętając o jej tęsknocie. Kobieta szybko zauważa, że roślina pachnie dokładnie tak samo jak jej matka i bardzo dziękuje Strażnikowi za pamięć.

Wkrótce [[Strażnik]] zaprzyjaźnia się z Lelianą, która coraz częściej odczuwa wyrzuty sumienia z powodu niedopowiedzeń na temat swojej przeszłości. W pewnym momencie zaczepia Bohatera i wyznaje mu, że go okłamała odnośnie opuszczenia [[Cesarstwo Orlais|Cesarstwa Orlais]]. Obawia się o reakcję Strażnika, ale szczerość jest dla niej ważniejsza. Leliana wyjawia, że pojawiła się w [[Ferelden|Fereldenie]], ponieważ była ścigana na skutek zdrady [[Marjolaine]], którą niegdyś kochała i ceniła. Leliana cieszy się, że może zrzucić z siebie ciężar rozmowy o zdradzie, której doświadczyła w przeszłości. Oznajmia również, że między nią a Strażnikiem nie ma już żadnych tajemnic.

Po rozwiązaniu konfliktu między [[Wilkołak|wilkołakami]] a [[Dalijczycy|Dalijczykami]], Lelianie przypomina się pewna piosenka sprzed lat. Przyznaje, że słyszała ją po śmierci swojej matki. Wspomina również elfkę, która poradziła jej, by nie obawiała się śmierci. Następnie śpiewa znajomą pieśń.

W późniejszym czasie, Leliana zauważa, że na nocnym niebie widać gwiazdy. Otwiera się przed Strażnikiem - według niej [[Plaga]] nie jest w stanie dosięgnąć gwiazd, co ją bardzo uspokaja. Następnie zwraca uwagę na konstelację Alindry i jej żołnierza. Kobieta chętnie opowiada historię gwiazdozbioru twierdząc, że jest jedną z jej ulubionych opowieści. Na końcu sama zastanawia się czy miłość przedstawiona w opowiedzianej przez nią historii faktycznie istnieje. Po odpowiedzi twierdzącej Strażnika, Leliana przyznaje, że nie spodziewała się takiej reakcji z jego strony - to dla niej przyjemna niespodzianka. Wyjaśnia, że zdążyła zauważyć surowość Strażnika i cieszy się, że głęboko tkwi w nim wrażliwość. Sugeruje, by Bohater częściej odsłaniał się ze swoimi uczuciami.

W trakcie wydarzeń w [[Twierdza Kinloch|Wieży Kręgu]], Leliana zostaje uwięziona w [[Pustka|Pustce]] przez demona gnuśności, który tworzy dla niej alternatywną wersję rzeczywistości, w której kobieta nadal przebywa w klasztorze i modli się do Stwórcy. Strażnik dociera do niej i prosi ją o ponowne dołączenie. Bardka jednak nie rozpoznaje Bohatera i w ogóle go nie pamięta. Czuwa nad nią starsza kapłanka, która w rzeczywistości jest demonem. Strażnik nie poddaje się i wyjawia, że wszystko co widzi jest tylko doskonale przygotowaną iluzją. Leliana czuje dziwną i bliską więź z Bohaterem, dlatego postanawia mu zaufać. Kapłanka przemienia się w demona, który usiłuje powstrzymać bardkę. Strażnik dołącza do walki i pokonuje istotą. Wkrótce jednak znika, żeby ocalić resztę towarzyszy.

Podczas pobytu w [[Orzammar|Orzammarze]], kobieta jest zafascynowana [[Bryłkowiec|bryłkowcami]]. Twierdzi, że chciałaby jednego oswoić. Tego rodzaju zwierzęta nazywa również świnkami. Niemniej, później mówi Strażnikowi, żeby nie zwracał na nią uwagi, bo czasami intryguje się rzeczami błahymi.

W trakcie jednej z podróży, drużyna zostaje zaatakowana przez tajemniczych najemników. Leliana powstrzymuje Strażnika przed zabiciem ostatniego z nich. Kobieta usiłuje zdobyć informacje na temat pracodawcy grupy. Ranny najemnik wyjawia, że miał za zadanie zabić Lelianę oraz wskazuje dom w [[Denerim]] jako miejsce, w którym miał się spotkać ze swoim kontaktem po dokonaniu zabójstwa. Następnie Bardka rozmawia ze Strażnikiem przypuszczając, że za atakiem stoi jej dawna znajoma, [[Marjolaine]]. Oboje postanawiają udać się do [[Denerim]], by się z nią skonfrontować.

Podczas poszukiwań świętych prochów Andrasty duch oskarża kobietę o wymyślenie swojej własnej wizji, aby zatrzeć ślad przeszłości. Twierdzi, że Leliana uczyniła to, aby uzyskać wokół siebie odrobinę uwagi będąc osobą zagubioną. Chciała czuć się ważna i obawiała się, że życie w Zakonie pozbawi ją wyróżnienia, ponieważ bycie siostrą zakonną było nudne i monotonne. Po usłyszeniu tych oskarżeń, Leliana denerwuje się i zaprzecza wszystkiemu.

<span style="color:grey">''Jeżeli Leliana została zabita: ''</span> Bardka nie może patrzeć na bezczeszczenie prochów Andrasty i atakuje Strażnika. Ostatecznie zostaje zabita z ręki swojego towarzysza.

W późniejszym czasie Marjolaine wysyła zabójców, aby pozbyć się Leliany. Gdy Strażnik odpiera atak, jeden z napastników wyjawia kto był zleceniodawcą. Dzięki temu bardka dowiaduje się, że jej stara znajoma zatrzymała się w [[Denerim]]. Strażnik może pomóc członkowi drużyny raz na zawsze uwolnić się od przeszłości. Po dotarciu do miejsca pobytu Marjolaine następuje szybka walka ze strażnikami strzegącymi wejścia do pokoju. Potem następuje konfrontacja Leliany ze swoją dawną miłością. Marjolaine uważa, że bardka jest dla niej zbyt niebezpieczna, ponieważ za dużo wie. Dla Leliany jej stara znajoma jest szalona i przyznaje iż nigdy nie miała wobec niej żadnego planu. Pragnie się od niej tylko uwolnić. Marjolaine nie wierzy bardce i stwierdza, że obie są takie same i nawet jeśli ona zasłania się pomaganiem innym tak naprawdę nie jest to do końca szczere.

<span style="color:grey">''Jeżeli Marjolaine została zabita:  ''</span> Po włamaniu się do jej domu i zabiciu strażników przybocznych, Leliana konfrontuje się ze starą znajomą. Dzięki popraciu Strażnika bardka postanawia zabić dawną miłość wiedząc, że jeśli tego nie zrobi nigdy się od niej nie uwolni.

<span style="color:grey">''Jeżeli Marjolaine została oszczędzona: ''</span> Mimo tak wielkiego cierpienia i niesprawiedliwości jakich doznała Leliana, kobieta postanawia oszczędzić dawną miłość mając także poparcie Strażnika. Marjolaine wraca do Orlais, ale nie daje gwarancji, że zostawi bardkę w spokoju.

Po wszystkim, Leliana rozmawia ze Strażnikiem w obozie, aby omówić kryzys wiary. Dziewczyna ma wahania czy Marjolaine nie miała przypadkiem racji, a jej wizja być może była tylko jej ucieczką od przeszłości. Leliana martwi się, że w rzeczywistości kocha niebezpieczeństwo i intrygi połączone z zabijaniem. W zależności od wyboru Strażnik może zachęcić dziewczynę, aby skupiła się na realizacji życia barda, wtedy kobieta stanie się bardziej zahartowana. W innym wypadku bohater ma prawo stwierdzić, że Leliana jest po prostu dobrą osobą i zostawiła przeszłość za sobą, a wszystko co robi czyni po to, aby pomagać innym.

===''Dragon Age: Początek - Przebudzenie''===
Jeżeli [[Strażnik]] nawiązał romans z Lelianą w ''Począteku'' , wówczas bardka wyśle do niego list miłosny, w którym życzy mu powodzenia w zwalczaniu [[Mroczne pomioty|mrocznych pomiotów]] w [[Amarant|Amarancie]]. Następnie epilog wyjawia, że niektóre pogłoski przekazują, że bohater był widziany z kobietą w [[Denerim]] i nigdy nie wrócił już do [[Twierdza Czuwania|Twierdzy Czuwania]].

===''Dragon Age II''===
Leliana zostaje lewą ręką [[Justynia V|Justynii V]]. Następnie Boska wysyła bardkę do [[Kirkwall]] pod pseudonimem „Siostra Słowik”, w celu oszacowania czy konieczne będzie przeprowadzenie [[Święty Marsz|Świętego Marszu]], aby powstrzymać konflikt między [[Templariusze|templariuszami]], a [[Magowie|magami]]. Podczas śledzenia grupy apostatów-rezolucjonistów, Leliana napotyka na swojej drodze [[Hawke|Hawke’a]] i księcia [[Sebastian Vael|Sebastiana Vaela]] w [[Twierdza wicehrabiego|twierdzy wicehrabiego]]. Bardka prosi protagonistę, aby ostrzegł Wielką Kapłankę Elthinę przed grożącym jej niebezpieczeństwem oraz przekonał ją, aby udała się do [[Val Royeaux]] i poszukała tam schronienia w [[Wielka Katedra|Wielkiej Katedrze]].

W późniejszym czasie kobieta bierze udział w przyjąciu na [[Château Haine]] jako gość księcia [[Prosper de Montfort|Prospera de Montforta]], gdzie spotyka [[Tallis]], która jak się okazuje była jej byłą współpracowniczką.

Po przesłuchaniu [[Varrik Tethras|Varrika Tethrasa]] przez [[Kasandra Pentaghast|Kasandrę Pentaghast]], Leliana dowiaduje się, że przesłuchiwany nie wyjawił położenia Hawke’a i bardka postanowiła podjąć się innego planu.

=== Dragon Age: Rozłam ===
Leliana nadal służy [[Justynia V|Justynii V]]  i poszukuje sposobu na rozwiązanie konfliktu między magami a templariuszami, który zaognił się po [[Powstanie w Kirkwall|powstaniu w Kirkwall]]. Bardka jest również obecna na balu, gdzie chroni Boską. Kobieta wkrótce spotyka kapitan [[Evangeline]], z którą zamienia parę słów.

W późniejszym czasie Leliana pojawia się, gdy [[Rhys]] oraz jego drużyna otrzymuje audiencję u Justynii V, po powrocie z [[Forteca Adamant|fortecy Adamant]]. Kobieta powstrzymuje również atak Wielkiego Poszukiwacza wymierzony w syna [[Wynne]]. Następnie na rozkaz Boskiej, bardka pomaga uwolnić uwięzionych magów w [[Biała Iglica|Białej Iglicy]]. Jej obecność sprawiła, że Poszukiwacz nabrał podejrzeń o spisek przeciwko templariuszom, w którym Justynia V bierze udział.

Leliana bierze udział w pogrzebie [[Wynne]], która została pochowana pod starym dębem w pobliżu [[Rubieże Andorala|Rubieży Andorala]].

=== Dragon Age: Cesarstwo masek ===
Leliana nadal jest przedstawicielką [[Justynia V|Justynii V]] i wyrusza na spotkanie z [[Celene Valmont I|Celene Valmont I]] do [[Uniwersytet Orlais|Uniwersytetu Orlais]], aby omówić zaogniony konflit między [[Templariusze|templariuszami]] i [[Magowie|magami]]. Mimo, że bardka stara się zachować anonimowość, Cesarzowa jest świadoma roli jaką odgrywa kobieta wraz z Boską. Celene żąda, żeby Justynia V złożyła oficjalne oświadczenie dotyczące sprawy związanej z konfliktem, w przeciwnym wypadku nie będzie mogła powstrzymać wścibskiej szlachty.

=== Dragon Age: Inkwizycja ===
{{Cytat|Nie lekceważ potęgi słowa. Rozgniewany tłum zniszczy cię równie szybko, jak miecz.|Leliana, [[Dragon Age: Inkwizycja]]}}
Po aresztowaniu [[Inkwizytor|Inkwizytora]], [[Leliana]] wraz z [[Kasandra Pentaghast|Kasandrą Pentaghast]] jako pierwsze pojawiają się w lochu. Po bacznej obserwacji głównego protagonisty, kobieta stwierdza, że [[Poszukiwacze Prawdy|Poszukiwaczka]] za bardzo na niego naciska, a jest im potrzebny. Ostatecznie obie umawiają się, że Leliana będzie czekać w wysuniętym obozie.

Po dotarciu na miejsce, Inkwizytor jest świadkiem konfliktu między szpiegmistrzynią, a [[Roderyk Asignon|Roderykiem Asignonem]] z powodu sprzecznych pomysłów w związku ze strategią, która ma umożliwić dotarcie do [[Świątynia Świętych Prochów|Świątyni Świętych Prochów]]. Wkrótce Kanclerz kłóci się również z Kasandrą Pentaghast, a Leliana nie angażuje się w sprzeczkę zauważając tylko, że ich zadaniem jest służyć [[Justynia V|Justyni V]]. 

Po dotarciu do [[Świątynia Świętych Prochów|Świątyni Świętych Prochów]], Leliana spotyka się z drużyną na miejscu. Kasandra Pentaghst proponuje jej rozkazać, by żołnierze zajęli odpowiednie pozycje.

Po zamknięciu Wyłomu, [[Leliana]] przerywa dyskusję między [[Kasandra Pentaghast|Kasandrą Pentaghast]] a [[Roderyk Asignon|Roderykiem Asignonem]], zauważając, że najprawdopodobniej za przerwaniem konklawe ktoś stoi i ma on wielu sojuszników. Kanclerz oburza się przez słowa Szpiegmistrzyni, która dodaje, że Wyłom wciąż istnieje, a znamię Inkwizytora jest jedyną nadzieją na jego zamknięcie. Następnie wyjaśnia głównemu protagoniście czym w istocie jest [[Inkwizycja]]. Według niej, [[Zakon]] będzie potrzebował sporo czasu, by znaleźć nową Boską. Oprócz tego, Leliana zauważa, że jeżeli Inkwizytor dołączy do organizacji, wówczas otrzyma immunitet.

Podczas pierwszej narady w [[Azyl|Azylu]], kobieta próbuje wyjaśnić na czym polega jej stanowisko w [[Inkwizycja|Inkwizycji]], ale przerywa jej [[Kasandra Pentaghast]] mówiąc, że Leliana jest szpiegmistrzynią. Pełni również funkcję doradcy oraz prowadzi specjalnie wytrenowany oddział odpowiedzialny za ciche zabójstwa i szpiegostwo, zapewniając skuteczną alternatywę w kwestii rozwiązywania problemów zwłaszcza, kiedy zawodzi dyplomacja lub działanie zbrojne. Leliana odpowiada za sekrety na [[Stół narad|stole narad]], zbieranie informacji oraz wysyłanie agentów. Kiedy [[Cullen Rutherford]] stwierdza, że lepiej poprosić o pomoc templariuszy w zamknięciu Wyłomu, bo magowie mogą doprowadzić do klęski, kobieta zupełnie się z tym nie zgadza, a słowa Komendanta nazywa czczymi spekulacjami. Oprócz tego, zauważa, że wszyscy wyczekują znaku, który da im nadzieję. Niektórzy twierdzą, że jest nim Inkwizytor. Leliana wyjawia również, że kapłanka Zakonu, [[Giselle]], chciałaby porozmawiać z głównym protagonistą. Według niej, jej pomoc może okazać się nieoceniona. Następnie wyjaśnia, że kapłanka znajduje się na [[Zaziemie|Zaziemiu]], gdzie opiekuje się rannymi.

Po załatwieniu sprawy z matką [[Giselle]], następuje druga, poważna narada, której głównym tematem jest negatywne nastawienie Zakonu wobec Herolda Andrasty i całej Inkwizycji. Leliana nie popiera tego, że [[Cullen Rutherford]] sugeruje zignorować zagrożenie dla głównego protagonisty. Doradza również Bohaterowi jak ma się zachować w [[Val Royeaux]], gdzie spróbuje zasiać ziarno wątpliwości wśród kapłanek. Wyraża również sceptycyzm wobec pomysłu Kasandry Pentaghast, która proponuje wykorzystać imiona przedstawicielek Zakonu, które są w posiadaniu matki Giselle, ale ostatecznie zgadza się to zrobić wiedząc, że Inkwizycja nie ma na ten czas wielu możliwości.

W [[Azyl|Azylu]], Leliana przechodzi kryzys wiary, modląc się do Stwórcy o ludzi, którzy walczą, by mógł powrócić porządek na świecie. Kobieta odczuwa głęboki żal na myśl, że Bóg posyła tyle istnień na pewną śmierć. Po zauważeniu Inkwizytora, przerywa swój monolog. Mówi mu, że skoro jest wysłannikiem Andrasty, o którym tyle się mówi, to może zna odpowiedź na pytanie jaką Stwórcą prowadzi grę z ludzkością. Leliana zwraca również uwagę na wszechogarniające zniszczenie, ruiny w świątyni, kości w pyle. Kobieta uważa, że Inkwizytor nie uznałby tego, co się dzieje za sprawiedliwe, nawet, gdyby nie popierał pokoju Boskiej. Leliana odczuwa żal z powodu śmierci niewinnych istnień i wiernych, wymordowanych w miejscu, gdzie kiedyś stali najświętsi ze świętych. Uważa, że jeżeli taka jest wola Stwórcy, to czymże jest, jak nie grą albo okrutnym żartem. Przypomina również naukę Zakonu, który naucza, że Bóg porzucił ludzi i domaga się pokuty za grzechy. Żąda więc wszystkiego, ludzkiego życia, śmierci. Leliana wspomina fakt, że Justynia oddała mu wszystko, a i tak pozwolił jej umrzeć. Jej śmierć bardzo ją zabolała. Leliana nie chce Stwórcy, który nie interweniuje, żeby ocalić swe najwierniejsze sługi. Wspomina czas, kiedy wierzyła, że jest wybranką Boga. Leliana wtedy myślała, że współpracując z Boską, pomaga ludziom i realizuje plany Stwórcy wobec niej. Jednak teraz Justynia V nie żyje i wszystko na nic. Kobieta twiedzi, że bezsensu było służyć Stwórcy. Żałuje również, że w ogóle dała się zobaczyć Inkwizytorowi w takim stanie. Jednak wie, że musi sobie jakoś sama poradzić z tym brzemieniem. Tłumaczy, że to była chwila słabości i więcej się to nie powtórzy. Następnie, proponuje zabrać się do pracy.

Wkrótce okazuje się, że jeden ze szpiegów Leliany, Butler zdradził Inkwizycję, zabijając Farriera, który był jednym z jej najlepszych agentów. Sugeruje swojemu podwładnemu, by zabił zdrajcę w sposób czysty i bezbolesny. Wyjawia, że w końcu był jej przyjacielem. Inkwizytor interweniuje i może dokonać wyboru, czy poprzeć plan Leliany, czy może nie osłabiać temperamentu Szpiegmistrzyni. 

{{If|Jeżeli Inkwizytor poprze Lelianę}}: Kobieta cieszy się, że główny protagonista się z nią zgadza.

{{If|Jeżeli Inkwizytor odrzuci plan Leliany}}: Kobieta początkowo próbuje przekonać głównego protagonistę do zmiany zdania twierdząc, że zdrada Butlera naraża innych agentów, jednak ostatecznie zgodzi się załatwić sprawę w inny sposób. Później podczas rozmowy z podwładnym, Bohater słyszy, że Leliana postanowiła pojmać Butlera żywego.

Po spotkaniu Inkwizytora z kapłankami Zakonu w [[Val Royeaux]], Leliana oznajmia, że dostała wiadomość od agentów z miasta i dlatego wie, co się wydarzyło na rynku. Kobietę ciekawi, dokąd [[Lucjusz Corin]] poprowadził swój oddział. Zauważa, że raporty na ten temat są bardzo dziwne. Szpiegmistrzyni zwraca również uwagę na to, że wiele miesięcy temu zniknęli [[Szara Straż|Szarzy Strażnicy]] Fereldenu. Leliana wysłała już wiadomość do tych, którzy stacjonowali w Orlais, ale oni również zaginęli. Przyznaje, że do główy jej nie przyszło, że mogą być jakoś powiązani z tym, co się dzieje. Według niej, wydarzenia ciekawie się zazębiają. Zauważa, że pozostali doradcy odrzucili jej podejrzenia, ale mimo tego, nie zamierza ignorować sytuacji. Melduje Inkwizytorowi, że dwa dni temu, jej agenci na Zaziemiu, podsłuchali wieści o Szarym Strażniku zwanym [[Thomas Rainier|Blackwall]]. Proponuje go odszukać i w ten sposób uspokoić jej obawy. Leliana uważa, że sytuacja jest bardziej skomplikowana niż wszyscy sądzili.

Leliana raportuje Inkwizytorowi, że Inkwizycja otrzymuje doniesienia o szczelinach Pustki i demonach, a okoliczni mieszkańcy są przerażeni. Z kolei sytuacja coraz bardziej się pogarsza. Proponuje głównemu protagoniście zamknąć szczeliny, wówczas zaczną o nim krążyć legendy, a mieszkańcy Thedas zaufają Inkwizycji. Leliana chce, by Bohater skontaktował się z magami w związku z Wyłomem, ponieważ rozumie ich położenie. Uważa, że nie powinno się ich więzić w żaden sposób. Inkwizytor może zapytać się, czy kobieta dołączy do jego drużyny, ale Szpiegmistrzyni stwierdza, że posiada agentów na całym świecie i nie chce związać sobie rąk. Wspomina Justynię, która była jej przyjaciółką i mentorką. Następnie zdradza informacje na temat swojej przeszłości, a także opowiada o swoich koneksjach.

Podczas jednej z narad wojennych, Leliana sugeruje zawarcie sojuszu ze zbuntowanymi magami, czego [[Cullen]] nie popiera starając się przekonać [[Inkwizytor]]a, aby zainteresował się templariuszami. Szpiegmistrzyni uważa, że ludzie władający magią powinni być traktowani bardziej sprawiedliwie i zasługują na wolność.

Podczas następnej narady, Leliana zauważa, że [[Gereon Alexius]] opanował [[Redcliffe]], lecz zaprasza Inkwizycję do zamku na negocjacje. Według niej, jeżeli Inkwizytor odmówi, wówczas straci możliwość pozyskania zbuntowanych magów i zyska nowego wroga u bram. Natomiast szturm na zamek nie będzie korzystny. Leliana wyjawia, że istnieje tajne przejście, którym można wyprowadzać ludzi z zamku. Zauważa jednak, że jest zbyt wąskie dla żołnierzy, ale Inkwizycja mogłaby wysłać agentów. Zgadza się z [[Cullen Rutherford|Cullenem Rutherfordem]], że to ryzykowne posunięcie, dlatego ważne, by odwrócić uwagę Gereona Alexiusa. Sugeruje, by przynętą został Inkwizytor, z którym Magister tak bardzo pragnie się spotkać.

W związku z wykonywaniem zadania głównego {{Quest3|Szeptem}}, Leliana zostaje przeniesiona w przyszłość okupowaną przez [[Koryfeusz|Koryfeusza]]. Kobietę torturuje jeden z członków [[Venatori]], w intencji zdobycia informacji na temat Inkwizytora. Kiedy Bohater wchodzi do pomieszczenia, Leliana korzysta z odwróconej od siebie uwagi i obezwładnia oprawcę nogami oraz skręca mu kark. Główny protagonista podbiega do niej i za pomocą klucza uwalnia ją. Leliana nie jest zbyt rozmowna i nie ma ochoty opowiadać o swoich przykrych doświadczeniach. Towarzyszy Inkwizytorowi w drodze do miejsca, gdzie przebywa [[Gereon Alexius]].

Po odpieczętowaniu drzwi, główny protagonista konfrontuje się z Magistrem, który wydaje się żałować, że zmienił linię czasu. Mężczyzna twierdzi, że nic już nie ma znaczenia i użala się nad sobą. Leliana nie wytrzymuje tego emocjonalnie i bierze [[Feliks Alexius|Feliksa Alexiusa]] jako zakładnika, podkładając mu ostrze do gardła. Gereon Alexius prosi kobietę, by nie robiła krzywdy jego synowi i dodaje, że zrobi wszystko, czego tylko zechce. Leliana mówi, że chce, by świat wrócił do poprzedniego stanu i zabija Feliksa, który na skutek działań ojca stał się ghulem. Rozwścieczony mężczyzna rzuca zaklęcie, które gwałtownie ją odpycha i rozpoczyna walkę z Inkwizytorem. Po pokonaniu przeciwnika, okazuje się, że [[Dorian Pavus]] potrzebuje godziny, by przygotować amulet, lecz Leliana nie zgadza się z tym i sugeruje wyruszyć natychmiast. Ostatecznie wszyscy uzgadniają, że Leliana wraz z towarzyszami Bohatera spróbują powstrzymać Koryfeusza, a w tym czasie Dorian Pavus przygotuje odpowiednie zaklęcie. W przyszłości okupowanej przez Przedwiecznego, Leliana ginie tuż przed wejściem Inkwizytora w szczelinę, za pomocą której główny protagonista powraca do właściwej linii czasu. Po zwerbowaniu zbuntowanych magów, Leliana rozmawia z resztą doradców w [[Azyl|Azylu]]. Proponuje przeanalizować wydarzenia, których doświadczył Inkwizytor w czarnej wersji przyszłości. Najbardziej interesują ją armia demonów oraz zabójstwo cesarzowej [[Celene Valmont I]].

{{If|Jeżeli zwerbowano zbuntowanych magów jako sojuszników:}} Leliana zauważa, że taką decyzją Inkwizytor najprawdopodobniej przysporzył sobie wrogów. Dodaje, że agenci Inkwizycji będą bacznie obserwować rozwój wydarzeń. Według niej, jeżeli zdoła namierzyć największych przeciwników, może jeszcze wyjdzie z tego coś dobrego. Sugeruje popracować nad poparciem Inkwizycji i imponuje jej odwaga z jaką Inkwizytor stanął w obronie magów.

Inkwizytor wspomina, że w mrocznej przyszłości Koryfeusza, Leliana oddała za niego życie. Kobieta nie jest tym zdziwiona, bo nie mogłaby przepuścić okazji, by za jedno małe istnienie otrzymać drugą szansę na zmianę dziejów.

Kiedy Azyl zostaje zniszczony, a Inkwizytor przejmuje [[Podniebna Twierdza|Podniebną Twierdzę]], Leliana przeprowadza się na najwyższy poziom. Kobieta jest również świadkiem mianowanie głównego protagonisty na przywódcę Inkwizycji i wręcza mu wielki miecz. Natomiast po wejściu do głównej sali, mówi, że Koryfeusz jest skłonny zniszczyć świat, by przedostać się do następnego, bez względu na wszystko. Dodaje, że jeżeli smok Przedwiecznego faktycznie jest arcydemonem, wówczas oznacza to początek kolejnej Plagi. Zauważa jednak, że Inkwizycja ma jedną przewagę - wie, co planuje Przedwieczny. Kobieta przypomina, że w mrocznej wersji przyszłości, Inkwizytor widział, że cesarzowa [[Celene Valmont I]] została zamordowana. Leliana wzdycha i wyjawia, że czułaby się pewniej, gdyby Inkwizycja miała więcej informacji na temat wroga. Do dyskusji dołącza [[Varrik Tethras]], który twierdzi, że zna kogoś, kto ma cenne informacje na temat Koryfeusza. Leliana wie jedno - [[Kasandra Pentaghast]] nie daruje krasnoludowi, jeśli dobrze zgaduje, kogo mężczyzna ściągnął do Podniebnej Twierdzy.

W późniejszym czasie, Leliana otrzymuje od [[Cullen Rutherford|Cullena Rutherforda]] listę ofiar poległych w Azylu. Wiedząc, że Komendant ubolewa nad stratą, wyraża przykrość z tego powodu. Kiedy pojawia się Inkwizytor, Leliana przypuszcza, że Bohater obwinia ją za śmierć ludzi. Dodaje, że wciąż się zastanawia, czy mogła zrobić coś inaczej, by nie doszło do tego wszystkiego. Wyznaje, że kiedy zginęli pierwsi z jej zwiadowców, kobieta wycofała resztę i czekała na więcej informacji. Z tego powodu, Leliana zastanawia się, czy może gdyby ich wtedy nie odwołała, inni zyskaliby na czasie. Wyjaśnia jak bardzo bała się o swoich ludzi, a potem cały Azyl został stracony.

Podczas następnej rozmowy, Inkwizytor zauważa, że śmierć Justynii V mocno dotknęła Lelianę. Kobieta stwierdza, że tak naprawdę chodzi Bohaterowi o jej ostatnie rozterki związane z Azylem. Dodaje, że czuje się znacznie lepiej. Jednak potem następuje powrót do tematu o Justynii V. Kobieta stwierdza, że Boska była jej bardzo droga. Wspomina również moment, w którym była świadkiem unicestwienia Arcydemona przez [[Strażnik|Strażnika]]. Następnie opowiada o tym jak Justynia V poprosiła ją o pomoc, a Leliana nie odmówiła, bo czuła, że taka jest jej powinność.

== Romans ==
Z Lelianą może romansować zarówno kobieta jak i mężczyzna w [[Dragon Age: Początek]]. Kobieta jest bardzo czuła na punkcie uczciwości i jest bardzo podejrzliwa, jeżeli Strażnik flirtuje z innymi towarzyszami.

{{If|Jeżeli nawiązano romans z Morrigan}}: Kobieta pretensjonalnie pyta Strażnika, czy znalazł sobie inne zajęcie oprócz zabijania mrocznych pomiotów. Twierdzi, że widziała jak Morrigan wchodzi do jego namiotu. Nie sądzi, że była tam po to, żeby opowiedzieć historyjkę na dobranoc. Według Leliany, Strażnik brnie w jej bagno. Jeśli Bohater przekona ją, że między nim a Morrigan do niczego nie doszło, wówczas kobieta jest zdezorientowana. Twierdzi, że słyszała odgłosy, które wskazują na to, że doszło do zbliżenia, ale dopuszcza pomysł, że mogła się pomylić. Leliana wierzy w kłamstwo Strażnika i przyznaje, że wyciągnęła pochopne wnioski i czuje z tego powodu wstyd.

{{If|Jeżeli nawiązano romans z Zevranem Arainaiem}}: Kobieta twierdzi, że przypadkiem rozmawaiała z Elfem. Według niej, mężczyzna twierdzi, że Strażnik jest mu szczególnie bliski. Bohater może przekonać ją, że Elf kłamał, jeżeli posiada odpowiedni poziom perswazji, wówczas kobieta odczuwa dezorientację, ale wierzy Strażnikowi.

== Początkowe statystyki ==
=== Wyposażenie ===
{|
| Broń
|-
| {{ib2|Sztylet DAO|Zaklęty sztylet (Początek)}}
|-
| Pancerz
|-
| {{ib2|Szata DAO|Szata Zakonu}}
|-
| {{ib2|Lekkie buty|Buty skórzane}}
|-
|}

== Ciekawostki ==
* Scenarzystką postaci Leliany w ''Początku'' i ''Inkwizycji'' była [[Sheryl Chee]].
* Otrzymując od Strażnika Dziubdziusia, zapoczątkowała w Orlais modę na trzymanie bryłkowców jako zwierzątek domowych.
* W ''Początku'' Leliana myślała nad stworzeniem pieśni o Shale zatytułowanej „Posąg o złotym sercu”.
* Listy wysyłane przez Lelianę zawierają złowieszczą pieczęć słowika.
* Leliana pojawia się w ''Inkwizycji'' nawet wtedy, gdy zostaje zabita w ''Początku''. Wyjaśnia, że przebudziła się po tym, jak Strażnik ją zaatakował, choć sama nie wie w jaki sposób.

== Galeria ==
<gallery>
Leliana DA2.png|Leliana w ''[[Dragon Age II]]''
Leliana tarot.png|Karta tarota Leliany w ''[[Dragon Age: Inkwizycja]]''
Leliana HoDA.png|Leliana w ''[[Heroes of Dragon Age]]''
Leliana HoDA promo.jpg|Grafika promocyjna w ''[[Heroes of Dragon Age]]''
Leliana Concept Art.jpg|Koncept Leliany
</gallery>
=== Dragon Age: Początek ===
<gallery>
Leliana DAO.png
Leliana1DAO.png
LelianaDAO.png
</gallery>
=== Dragon Age: Inkwizycja ===
<gallery>
Leliana DAI.jpg|Leliana w ''[[Dragon Age: Inkwizycja]]''
Leliana w Inkwizycji.jpg
Leliana10.png
</gallery>

== Zobacz też ==
* {{Kodeks|Kodeks: Leliana}}

{{Towarzysze (Inkwizycja)}}

<!--Interwiki links-->
[[en:Leliana]]
[[de:Leliana]]
[[es:Leliana]]
[[ru:Лелиана]]
[[fr:Léliana]]
[[ja:Leliana]]
[[pt-br:Leliana]]
[[uk:Леліана]]
[[Kategoria:Ludzie]]
[[Kategoria:Towarzysze]]
[[Kategoria:Łotrzykowie]]
[[Kategoria:Członkowie Zakonu]]
[[Kategoria:Bardowie]]
[[Kategoria:Postacie (Początek)]]
[[Kategoria:Postacie (Dragon Age II)]]
[[Kategoria:Postacie (Inkwizycja)]]
[[Kategoria:Romans]]
[[Kategoria:Postacie (Heroes of Dragon Age)]]
[[Kategoria:Doradcy]]
[[Kategoria:Postacie (Rozłam)]]
[[Kategoria:Postacie (Cesarstwo masek)]]
[[Kategoria:Fereldeńczycy]]
[[Kategoria:Orlezjanie]]
[[Kategoria:Członkowie Inkwizycji]]
[[Kategoria:Towarzysze (Początek)]]
[[Kategoria:Postacie LGBT]]
[[Kategoria:Postacie (Pieśń Leliany)]]