Kordillus Drakon I – założyciel i pierwszy cesarz Cesarstwa Orlais.
Życiorys
Drakon był żarliwym wyznawcą Stwórcy, wielokrotnie twierdzącym, że że Stwórca rozmawiał z nim osobiście, nakazując mu szerzyć Pieśń Światła. Był odpowiedzialny za to, że kult Stwórcy, niemający wcześniej oficjalnego przywództwa, przekształcił się w Zakon, za co w późniejszym czasie został ogłoszony przez andrastan „Pomazańcem”. Był również znakomitym generałem, pod którego rządami nowe cesarstwo szybko się rozrosło.
Droga do władzy
W roku -15 Starożytności młody i ambitny król miasta-państwa Orlais rozpoczął budowę wielkiej świątyni poświęconej Stwórcy, dzięki której mógłby rozprzestrzenić andrastanizm na całym świecie. Cztery lata później rozpoczął ataki na państwa-miasta Ziem Środka, chcąc zjednoczyć je pod swoimi rządami i wzmocnić południe.
Budowę świątyni ukończono w roku -3 Starożytności, a niedługo potem w Val Royeaux Drakon został koronowany na cesarza Orlais i kilku sąsiednich miast-państw, które zdołał podbić. Pierwszym dekretem cesarza było ustanowienie andrastanizmu oficjalną religią cesarstwa. Stworzył święty urząd Boskiej, który trzy lata później został obsadzony przez Olessę z Montsimmard, która przyjęła imię Justynia. Wydarzenie to znane jest w historii Zakonu jako początek pierwszego roku Wieku Boskiej.
Drakon, uważając, że Wielka Gra i związana z nią walka o władzę i godności przyczynia się do osłabienia narodu, zniósł wszystkie tytuły za wyjątkiem cesarza, cesarzowej, lorda i lady.
Kiedy w roku 1:5 Boskiej w Anderfels rozpoczęła się Druga Plaga, Drakon pozyskał pomoc magów, pozwalając im korzystać z magii przeciwko mrocznym pomiotom. Magowie okazali się skutecznymi sojusznikami, a dowodzona przez cesarza armia orlezjańska odniosła serię znaczących zwycięstw przeciwko hordzie, w tym m.in. w niezwykle trudnej bitwie o Cumberland. W roku 1:20 Drakon wziął udział w szczycie pomiędzy Zakonem i Inkwizycją, podczas którego podpisano traktaty nevarryjskie, na mocy których utworzono zakony Poszukiwaczy Prawdy i templariuszy oraz Krąg Maginów. Drakon był również bliskim przyjacielem Inkwizytora Ameridana.
W roku 1:33 armie Orlais pomaszerowały na północ żeby wspomóc Szarych Strażników obleganych przez mroczne pomioty w Weisshaupt. Strażnicy, będąc pod wrażeniem umiejętności cesarza oraz wdzięczni za okazaną pomoc, przyjęli andrastanizm. Zjednoczone siły Strażników i Orlezjan ruszyły dalej na północ, żeby wyzwolić pozostałości po Anderfels, które również przyjęło wiarę w Andrastę, a niedługo później zostało zaanektowane przez Orlais.
Drakon zmarł z przyczyn naturalnych w roku 1:45 Boskiej, a na tronie zasiadł jego syn, Kordillus II.
Małżeństwo
Cesarzowa Area była trzecią córką z sześciu córek lorda Montlauresa z Val Chevin, znanych z tego, że nie były przeznaczone do zamążpójścia. Kiedy po raz pierwszy poznała młodego księcia Kordillusa piastowała stanowisko kapitana łuczników w wojskach swojego ojca, dowodząc obroną zamku Laures. Według legendy nie była najpiękniejszą z kobiet, jednak księcia – samego nie należącego do najbardziej urodziwych – natychmiast oczarował wyczyn Arei, która z odległości stu kroków odstrzeliła skrzydło lecącemu trzmielowi. Według przekazów w dniu ślubu Drakon podarował małżonce złoty łuk wykonany przez magów z Val Royeaux, dzięki któremu w trakcie walki razem mogli głosić Pieśń Światła.