I tak oto Złote Miasto czernieje
Z każdym krokiem, który stawiacie w mej siedzibie.
Podziwiajcie doskonałość, albowiem jest ulotna.
Sprowadziliście grzech do Niebios
A zagładę na cały świat.
- —Pieśń Smutku 8:13
Niewiele z niesławnego, trzynastego wersetu możemy brać dosłownie. Wypowiadany jest przez samego Stwórcę; a ponieważ nigdy nie przemawiał on do swoich dzieci bezpośrednio, możemy spokojnie uznać ten wers za dzieło fikcji. Pewne fakty jednak go potwierdzają, przynajmniej częściowo. Ostały się zapiski z czasów sprzed Pierwszej Plagi mówiące, że owszem siedmiu magistrów otworzyło portal i fizycznie wkroczyło do Pustki. Tych siedmiu – których prawdziwe imiona pozostają nieznane, czy to utracone w legendach, czy celowo zatajone – uczyniło to na polecenie Dawnych Bogów, którzy „wyszeptali do nich ze swych pradawnych więzień”. Wiemy również, że Złote Miasto, widoczne z każdej części Pustki przez każdego z ówczesnych magów, poczerniało, gdy ta siódemka przekroczyła bramy. Wszystko inne – oskarżenie o „grzech"; sugestia, że tych siedmiu zmieniło się w pierwsze pomioty i że było odpowiedzialnych za Plagi, które nadeszły – to tylko przypuszczenia.
- — Fragment Kwestionowania Pieśni autorstwa magistra Vibiusa Agoriana