|
W roku 4:25 Czarnego lord Joffrey z Montfort porzucił życie dworaka, powołując się na nie dające się pogodzić różnice z lady Chantal z Val Chevin. Udał się do małego opactwa na obrzeżach Ghislainu i został nowicjuszem w Zakonie.
Brat Joffrey spędzał całe dnie w swojej celi, spisując niezliczone medytacje o naturze grzechu i przebaczeniu za winy, z których większość wysyłał potem do lady Chantal.
W roku 4:40 Czarnego Zakon ogłosił pierwszy Święty Marsz przeciwko heretykom z Tevinteru. Brat Joffrey uczcił tę okazję, wysyłając do siedziby Zakonu w Minratusie całą serię listów potępiających ich skandaliczne postępowanie i nalegających, żeby wrócili na ścieżkę prawości. Nie otrzymał na nie odpowiedzi, ale taki drobiazg nie był w stanie go zrazić – nieustannie pisał do kapłanów w Minratusie bardzo stanowcze prośby, żeby natychmiast przeprosili Boską, która jest niezwykle urażona całym tym zamieszaniem.
Po śmierci Joffreya w roku 4:52 Czarnego bracia zakonni znaleźli w jego skromnej celi wielkie stosy listów, sięgające samego sufitu. Boska oficjalnie uznała jego wysiłki na rzecz Zakonu w roku 4:57 Czarnego, kiedy to jego korespondencję przeniesiono do archiwum Wielkiej Katedry.
Kości dłoni brata Joffreya, wciąż ściskające pióro, po dziś dzień spoczywają w relikwiarzu w Ghislainie. Istnieją udokumentowane przypadki związanych z tą dłonią cudów: dotykające jej osoby czasem opanowuje nieodparta potrzeba przepraszania.
- — Fragment księgi W poszukiwaniu wiedzy: Historia podróży uczonego Zakonu autorstwa brata Genitivusa