Zgodnie z orlezjańskimi podaniami ludowymi, kiedy Andrasta szła na stos, wyznawcy i sympatycy rzucali jej pod nogi liście laurowe. Kiedy spłonęła, jej popioły opadły na leżące na ziemi liście, dzięki czemu rośliny nabrały swoich słynnych właściwości oczyszczających. Rzecz jasna, to tylko bajka. Laur był rośliną leczniczą znaną na długo przed pojawieniem się Andrasty. Według starożytnych tevinterskich rękopisów liście te były używane do przyrządzania okładów, nalewek, a nawet kadzideł. Choć legenda może być nieprawdziwa, liść laurowy na zawsze zostanie symbolem ofiary Andrasty. Ciemne, połyskujące liście są porównywane do Miecza Łaski, a czerwone jagody do jej krwi na jego ostrzu.
- — Fragment Kompendium botanicznego autorstwa Ines Arnacii, botaniczki