Nie podano opisu zmian Znacznik: sourceedit |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
:— Fragment ''Historii Falon’Dina i Dirthamena'', opowieści Gisharela, opiekuna klanu Ralaferin. |
:— Fragment ''Historii Falon’Dina i Dirthamena'', opowieści Gisharela, opiekuna klanu Ralaferin. |
||
| + | |||
| + | {{DEFAULTSORT:dirthamen}} |
||
[[Kategoria:Wpisy do kodeksu (Początek)]] |
[[Kategoria:Wpisy do kodeksu (Początek)]] |
||
| Linia 38: | Linia 40: | ||
[[Kategoria:Wiedza o Dalijczykach]] |
[[Kategoria:Wiedza o Dalijczykach]] |
||
| − | [[en: |
+ | [[en:Codex entry: Dirthamen: Keeper of Secrets]] |
Wersja z 19:57, 22 sie 2018
Bliźniacy Falon’Din i Dirthamen są najstarszymi dziećmi Wszechojca Elgar’nana i Mythal, Wielkiej Opiekunki. Byli oni nierozłączni od urodzenia, a ich braterską miłość znali wszyscy. Dlatego właśnie mówimy jednym tchem o Falon’Dinie i Dirthamenie, gdyż nawet w opowieści nie zniosą oni rozłączenia.
Gdy świat był młody, bogowie często chodzili po ziemi, a Falon’Din i Dirthamen nie byli wyjątkiem. Fascynowały ich cuda naszej ziemi. Bawili się ze zwierzętami, rozmawiali z drzewami i kąpali się w jeziorach i strumieniach. Ich dni były pełne radości i nie znali smutku.
Lecz pewnego dnia, na spacerze w lesie, Falon’Din i Dirthamen napotkali starą, chorą łanię, dogorywającą pod drzewem. „Dlaczego siedzisz bez ruchu, siostrzyczko?” zapytał Falon’Din.
„Pobaw się z nami”, dodał Dirthamen. Lania odparła: „Niestety nie mogę. Stara już jestem i choć pragnę udać się na spoczynek, moje nogi nie chcą mnie dalej unieść”.
Ulitowawszy sic nad łanią, Falon’Din wziął ja w ramiona i zaniósł na spoczynek, za Zasłonę. Dirthamen próbował podążyć za bratem, lecz zmienne ścieżki za Zasłoną nie pozwoliły mu iść dalej. Pierwszy raz rozdzielony z Falon’Dinem, Dirthamen wędrował bez celu, póki nie natrafił na dwa kruki.
„Zgubiłeś się i wkrótce znikniesz zupełnie”, powiedział kruk imieniem Strach.
„Twój brat cię opuścił. On już cię nie kocha”, dodał drugi, imieniem Fałsz.
„Nie zgubiłem się, a Falon’Din mnie nie opuścił”, odrzekł Dirthamen. Zapanował nad krukami i zmusił je, by zaniosły go do brata. Posłuchały go, pokonane i zmuszone do służby.
Gdy Dirthamen odnalazł Falon’Dina, znalazł również łanię, znów chyżą, gdyż jej duch uwolnił się z okowów słabego ciała. Widok ten napełnił radością serca braci. Falon’Din poprzysiągł zostać, by przenosić dusze zmarłych na miejsce ich spoczynku, jak ową łanię. A Dirthamen został z nim, bowiem bliźniacy nie zniosą rozdzielenia.
- — Fragment Historii Falon’Dina i Dirthamena, opowieści Gisharela, opiekuna klanu Ralaferin.