Dragon Age Wiki
(Dodano nową stronę „{{Wpis |tytuł = Celebrans |obraz = Celebrans.png |gra1 = Dragon Age II |sekcja = Przedmioty |lokacja = Po znalezieniu Celebransu po...”)
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
 
|obraz = Celebrans.png
 
|obraz = Celebrans.png
 
|gra1 = Dragon Age II
 
|gra1 = Dragon Age II
|sekcja = [[Kodeks: Przedmioty|Przedmioty]]
+
|sekcja = [[Kodeks: Przedmioty (Dragon Age II)|Przedmioty]]
 
|lokacja = Po znalezieniu Celebransu podczas zadania {{Quest2|Awiergańskie zwoje: drugi aspekt}}
 
|lokacja = Po znalezieniu Celebransu podczas zadania {{Quest2|Awiergańskie zwoje: drugi aspekt}}
 
}}
 
}}
Linia 17: Linia 17:
   
 
[[Kategoria:Wpisy do kodeksu (Dragon Age II)]]
 
[[Kategoria:Wpisy do kodeksu (Dragon Age II)]]
[[Kategoria:Kodeks: Przedmioty]]
+
[[Kategoria:Kodeks: Przedmioty (Dragon Age II)]]
  +
[[Kategoria:Brat Genitivus (źródło)]]
   
 
[[en:Codex entry: The Celebrant]]
 
[[en:Codex entry: The Celebrant]]

Aktualna wersja na dzień 20:48, 6 wrz 2018

Wielki Turniej to najstarsza i być może jedyna wspólna tradycja Wolnych Marchii. W tych niezwykle rzadkich dniach, gdy zostaje ogłoszony konkurs rycerski, wszyscy obywatele Marchii jednoczą się, żeby razem obserwować zmagania o tytuł mistrzowski.

Na Turniej przybywają wojownicy z całego Thedas. Sam Minratus wysyła zawsze co najmniej dwa tuziny uczestników, licząc, że honor zwycięzcy przypadnie Imperium. Pewnego razu Turniej wygrał awarski góral. Dwa razy z rzędu zwyciężczynią była Talisa z Sundarinu, wojowniczka z Anderfels; stało się to przyczyną skandalu wśród widzów i niezwykłych emocji wśród uczestników, a w końcu obwołano ją „najukochańszą mistrzynią w historii turnieju”.

Każdy mistrz otrzymuje wieniec z liści szałwii oraz miecz. Liście wieńca, ma się rozumieć, usychają – ma to przypominać o tym, że każde zwycięstwo jest ulotne – ale miecz, nazywany Celebransem, przechodzi z mistrza na mistrza od czasów pierwszego turnieju. Zapisywane są na nim imiona wszystkich zwycięzców; symbolizuje on nieśmiertelność legendy.

— Fragment księgi W poszukiwaniu wiedzy: Historia podróży uczonego Zakonu autorstwa brata Genitivusa