Książę Prosper de Montfort z nieprzeciętnym sprytem przyjął pod swoją opiekę pokaźny zbiór ksiąg o życiu dworskim, należący do wygnanego Esme’a de Jolie, zawierający między innymi całą serię Poczesności dworskiej, w której kronikarze wciąż mozolnie spisują żywoty najbliższych przyjaciół jej wysokości.
Był to akt dobrej woli wobec dawnego wroga. Akt, który zyskał mu znaczne wpływy, ale wiązał się też z niemałym wydatkiem. De Montfort zbagatelizował kwestie praktyczne ze swoim zwyczajowym wdziękiem — upierał się, że zarówno koszta, jak kwestie statusu są dla niego drugorzędne. „Wszelkie zaszczyty spadają nie na mnie, ale przede wszystkim na historię literatury. Lord de Jolie może być spokojny, że jego bezcenne księgi będą bezpieczne pod moją opieką, z dala od wścibskich i nieżyczliwych oczu. Jeśli w odległej przyszłości jego banicja zostanie uchylona, być może rozpatrzę nawet jego prośbę o wizytę w mojej bibliotece”.
- — Fragment zbioru Biblioteka Zaszczytów: Uwagi o konfiskacie majątku Esme’a de Jolie, okrytego infamią, red. Delsea Veland w służbie księcia Prospera de Montforta