Dalijskie słowo „Harellan” oznacza „zdrajca swojego rodu”, lecz nie pojawia się ono w żadnym elfim tekście sprzed Wieku Wież. Jego źródłosłów to starożytne „harillen”, oznaczające sprzeciw, lub „hellathen”, szlachetna walka. Dalijczycy nazywają Fen’Harela bogiem podstępu, lecz moim zdaniem bardziej odpowiednim mianem byłoby „bóg buntowników”.
Powód jego buntu zaginął w pomroce dziejów. W dalijskich legendach Fen’Harel pieczętuje innych bogów z zamiłowania do podstępu. Gdybyśmy lepiej rozumieli starożytny elfi język, może znaleźlibyśmy wcześniejsze wersje historii o Straszliwym Wilku, przypisujące mu inne pobudki niż tylko złośliwość.
- — Fragment Traktatu o pogańskich i heretyckich zwyczajach elfów pióra Senallena Taverniera z Uniwersytetu w Orlais, zamówionego przez cesarzową Celene