Kirkwall

Kirkwall, znane też jako Miasto Kajdan, historycznie jako Emerius – jedno z największych i najgęściej zaludnionych miast-państw w Wolnych Marchiach. Położone jest na południowym skraju Gór Vimmark i na wschód od Kniei Planaseńskiej, z kolei na południu poprzez Morze Przebudzonych graniczy z Fereldenem.

Historia[]

Miasto Emerius założone zostało przez magistra Emeriusa Krayvana na obrzeżach ówczesnego Imperium Tevinter jako główne źródło surowców do budowy wznoszonej w Minratusie świątyni. Gdy w Tevinterze doszło do powstania niewolników, w wyniku którego niemalże zginął archont Vanarius Issar, zdecydowano, że centrum handlu siłą roboczą powinno znajdować się z daleka od stolicy. Magistrowie przez blisko dwadzieścia lat zaciekle walczyli o możliwość otrzymania funkcji głównego dostawcy niewolników, co ostatecznie udało się to Emeriusowi, który wydał swojego syna za córkę Issara. Krayvanowie wybudowali Katownię i byli patronami trzech kolejnych archontów. Wspierali budowę Traktu Imperialnego do Doliny Fereldeńskiej, co ostatecznie przyczyniło się do upadku Tevinteru, kiedy Andrasta poprowadziła przeciwko niemu powstanie. U szczytu swojej potęgi Emerius było jednym z najpotężniejszych miast w Tevinterze, zamieszkanym przez milion niewolników. Miasto bronione było przez Czternasty Korpus, nazywany też Czarnym Korpusem, w którym służbę większość żołnierzy Imperium postrzegała jako karę. Miasto Kajdan zaczęło być znane jako Kirkwall około roku -25 Starożytności, kiedy to doszło w nim do powstania niewolników wywołanego zabiciem przez Tevinterczyków pochodzącego z ludu Alamarri popularnego niewolnika Raduna, uważanego przez magistrów za zbyt wpływowego. Spowodowało to niezwykle brutalny odzew ciemiężonych mieszkańców, zakończony splądrowaniem Górnego Miasta i śmiercią rządzących nim Tevinterczyków.

Od tamtego czasu Kirkwall – jako ważny port stanowiący centrum, przez które przepływają niemalże wszystkie towary trafiające z Wolnych Marchii do Fereldenu – wielokrotnie przechodziło z rąk do rąk.

W roku 7:56 Burzy Kirkwall zostało najechane nocą przez qunari, którzy rozpoczęli czteroletnią jego okupację, siłą zmuszając mieszkańców do przyjęcia qun i pracowania w obozach uprzednio przeznaczonych dla niewolników. Miasto zostało wyzwolone przez Orlezjan pod dowództwem kawalera Michela Lafaille’a, który w roku 7:60 otrzymał od cesarza tytuł wicehrabiego. Rozpoczął kampanię mająca na celu reedukację religijną i założył straż miejską mającą chronić miasto.

W 8:5 Błogosławionego Kirkwall zbuntowało się przeciwko orlezjańskim rządom i odzyskało niezależność, zachowany został jednak tytuł rządzącego miastem wicehrabiego.

W 21. roku Wieku Smoka wicehrabia Perrin Threnhold zamierzał wypędzić z miasta zakon templariuszy, zabijając rycerza-dowódcę Guyliana, został jednak powstrzymany przez Meredith Stannard, która niedługo później została mianowana na komtura. Z pomocą Zakonu obsadziła na miejscu Perrina Marlowe’a Dumara, poprzez którego sprawowała faktyczną władzę w mieście.

Udział[]

Dragon Age II[]

Dziesięć lat później u wybrzeży miasta robił się statek qunari, płynących na spotkanie z Orlezjanami mającymi zwrócić im Księgę Kosluna. Arishok i pozostali ocalali qunari zmuszeni byli założyć w Kirkwall obóz do czasu odzyskania Księgi skradzionej przez rivańską piratkę Izabelę. Po trzech latach arishok zdecydował się zaatakować miasto, rozpoczynając pierwszą bitwę o Kirkwall. Podczas zamieszek ginie Dumar, zaś Hawke w podzięce za walne przyczynienie się do zażegnania konfliktu otrzymał od komtur Stannard tytuł Bohatera Kirkwall.

W roku 9:37 Smoka apostata Anders zniszczył siedzibę Zakonu, co przyczyniło się do wybuchu powstania, a w dalszej perspektywie zainspirowało magów w całym Thedas do buntowania się przeciwko systemowi Kręgów. Magiczny wybuch wywołany przez terrorystę sprawił, że połowa miasta przysypana została śmiercionośnym gruzem. Podczas powstania Bohater Kirkwall zabija pierwszego zaklinacza Orsina i komtur Stannard, otrzymując następnie tytuł wicehrabiego.

Dragon Age: Inkwizycja[]

Sebastian został zwerbowany przez Hawke’a, Anders zginął, Inkwizytor przyjął propozycję przyjaźni Sebastiana: Po odzyskaniu przez Sebastiana Vaela tytułu księcia Starkhaven w roku 9:41 decyduje się on pomóc w odbudowie Kirkwall, wciąż cierpiącego w wyniku terrorystycznych działań Andersa, i prosi on Inkwizycję o wysłanie żołnierzy i robotników. Inkwizytor może posłuchać rady Leliany i odmówić jego prośbie, zachowując środku na walkę z Koryfeuszem, przyjąć propozycję Józefiny, żeby zachęcić szlachciców do pomocy, lub nakazać Cullenowi wysłanie żołnierzy do oczyszczenia Katowni z czerwonego lyrium.

Sebastian został zwerbowany przez Hawke’a, Anders przeżył, Inkwizytor przyjął propozycję przyjaźni Sebastiana: W roku 9:41 Sebastian chce rozpocząć inwazję na Kirkwall, prosząc Inkwizycję o wsparcie w walce z dowodzącą obroną miasta kapitan straży Aveliną Vallen i odnalezieniu ukrywającego się w mieście Andersa i jego sojuszników. Inkwizytor może wysłać agentów Leliany, którzy pomagają Vaelowi zdobyć miasto lub żołnierzy Cullena, z których pomocą Avelina zmusza wojska Sebastiana do powrotu do Starkhaven.

Władcy[]

Od czasów wyzwolenia przez Orlezjan rządzący miastem nosi tytuł wicehrabiego. Wicehrabia nigdy nie posiadał pełni władzy, pozwalającej mu na podejmowanie całkowicie niezależnych decyzji, a po obaleniu wicehrabiego Perrina znaczący wpływ na jego następcę, Marlowe’a Dumara, miał zakon templariuszy.

Jeśli rządzący ród wicehrabiowski wymrze, szlachta Kirkwall zbiera się i spośród swojego grona wybiera nową linię rządzących.

Po śmierci Dumara komtur Stannard przez wiele lat, do momentu swojej śmierci, uniemożliwiała wybór nowego wicehrabiego. Jeżeli Hawke sprzymierzył się z templariuszami, po jej śmierci został wybrany na rządcę miasta. Nie wiadomo, kto został wicehrabią, jeżeli Hawke sprzymierzył się z magami i musiał uciekać z miasta.

W roku 9:41 Smoka Kirkwall rządzone było przez p.o. wicehrabiego Brana. Jeżeli wcześniej na wicehrabiego wybrano Hawke’a, został on zdradzony i zmuszony do ucieczki przez templariuszy, którzy przez spożywanie czerwonego lyrium popadli w paranoję. Bran niechętnie objął stanowisko, ponieważ jako jedyny znał wymagane protokoły. Swój urząd traktował jako tymczasowy i czekał na obiecany powrót Hawke’a jako prawowitego rządcy Kirkwall. W międzyczasie większość czasu poświęcał na negocjacje z licznymi osobami, które chciały podbić miasto, podczas gdy kapitan straży miejskiej i milicja Kirkwall bronili je przed zakusami.

Herb[]

Herb Kirkwall przedstawia smoka, wyewoluował on jednak od symbolu powstania niewolniczego z czasów, kiedy miasto należało jeszcze do Imperium Tevinter. Symbol ten mobilizował niewolników do buntu przeciwko magistrom, a chociaż sam symbol się zmienił, jego znaczenie pozostało takie samo – Kirkwall jest miastem samo w sobie i nie podlega nikomu.

Ciekawostki[]

W roku 5:20 Świętych Kirkwall ogłosiło pospolitego bryłkowca niebezpiecznym szkodnikiem, obawiając się, że zwierzęta te mogą roznosić plagę. Ich eksterminacja znana jest jako bitwa na Kwiczących Równinach i nie wypada wspominać o niej wśród wyższych sfer.
Kilka rodów szlacheckich Kirkwall, w tym Launcetowi i Carracowie, ma orlezjańskie korzenie.
Kirkwall, istniejące w rzeczywistości miasto będące stolicą lezących u wybrzeży Szkocji Orkadów, miało dawniej wicehrabiego, którym tradycyjnie był dziedzic earla.

Kirkwall

Spis treści