Kirkwall

Kirkwall, znane też jako Miasto Kajdan, historycznie jako Emerius – jedno z największych i najgęściej zaludnionych miast-państw w Wolnych Marchiach. Położone jest na południowym skraju Gór Vimmark i na wschód od Kniei Planaseńskiej, z kolei na południu poprzez Morze Przebudzonych graniczy z Fereldenem.

Historia

Miasto Emerius założone zostało przez magistra Emeriusa Krayvana na obrzeżach ówczesnego Imperium Tevinter jako główne źródło surowców do budowy wznoszonej w Minratusie świątyni. Gdy w Tevinterze doszło do powstania niewolników, w wyniku którego niemalże zginął archont Vanarius Issar, zdecydowano, że centrum handlu siłą roboczą powinno znajdować się z daleka od stolicy. Magistrowie przez blisko dwadzieścia lat zaciekle walczyli o możliwość otrzymania funkcji głównego dostawcy niewolników, co ostatecznie udało się to Emeriusowi, który wydał swojego syna za córkę Issara. Krayvanowie wybudowali Katownię i byli patronami trzech kolejnych archontów. Wspierali budowę Traktu Imperialnego do Doliny Fereldeńskiej, co ostatecznie przyczyniło się do upadku Tevinteru, kiedy Andrasta poprowadziła przeciwko niemu powstanie. U szczytu swojej potęgi Emerius było jednym z najpotężniejszych miast w Tevinterze, zamieszkanym przez milion niewolników. Miasto bronione było przez Czternasty Korpus, nazywany też Czarnym Korpusem, w którym służbę większość żołnierzy Imperium postrzegała jako karę. Miasto Kajdan zaczęło być znane jako Kirkwall około roku -25 Starożytności, kiedy to doszło w nim do powstania niewolników wywołanego zabiciem przez Tevinterczyków pochodzącego z ludu Alamarri popularnego niewolnika Raduna, uważanego przez magistrów za zbyt wpływowego. Spowodowało to niezwykle brutalny odzew ciemiężonych mieszkańców, zakończony splądrowaniem Górnego Miasta i śmiercią rządzących nim Tevinterczyków.

Od tamtego czasu Kirkwall – jako ważny port stanowiący centrum, przez które przepływają niemalże wszystkie towary trafiające z Wolnych Marchii do Fereldenu – wielokrotnie przechodziło z rąk do rąk.

W roku 7:56 Burzy Kirkwall zostało najechane nocą przez qunari, którzy rozpoczęli czteroletnią jego okupację, siłą zmuszając mieszkańców do przyjęcia qun i pracowania w obozach uprzednio przeznaczonych dla niewolników. Miasto zostało wyzwolone przez Orlezjan pod dowództwem kawalera Michela Lafaille’a, który w roku 7:60 otrzymał od cesarza tytuł wicehrabiego. Rozpoczął kampanię mająca na celu reedukację religijną i założył straż miejską mającą chronić miasto.

W 8:5 Błogosławionego Kirkwall zbuntowało się przeciwko orlezjańskim rządom i odzyskało niezależność, zachowany został jednak tytuł rządzącego miastem wicehrabiego.

W 21. roku Wieku Smoka wicehrabia Perrin Threnhold zamierzał wypędzić z miasta zakon templariuszy, zabijając rycerza-dowódcę Guyliana, został jednak powstrzymany przez Meredith Stannard, która niedługo później została mianowana na komtura. Z pomocą Zakonu obsadziła na miejscu Perrina Marlowe’a Dumara, poprzez którego sprawowała faktyczną władzę w mieście.

Udział

Dragon Age II

Dziesięć lat później u wybrzeży miasta robił się statek qunari, płynących na spotkanie z Orlezjanami mającymi zwrócić im Księgę Kosluna. Arishok i pozostali ocalali qunari zmuszeni byli założyć w Kirkwall obóz do czasu odzyskania Księgi skradzionej przez rivańską piratkę Izabelę. Po trzech latach arishok zdecydował się zaatakować miasto, rozpoczynając pierwszą bitwę o Kirkwall. Podczas zamieszek ginie Dumar, zaś Hawke w podzięce za walne przyczynienie się do zażegnania konfliktu otrzymał od komtur Stannard tytuł Bohatera Kirkwall.

W roku 9:37 Smoka apostata Anders zniszczył siedzibę Zakonu, co przyczyniło się do wybuchu powstania, a w dalszej perspektywie zainspirowało magów w całym Thedas do buntowania się przeciwko systemowi Kręgów. Magiczny wybuch wywołany przez terrorystę sprawił, że połowa miasta przysypana została śmiercionośnym gruzem. Podczas powstania Bohater Kirkwall zabija pierwszego zaklinacza Orsina i komtur Stannard, otrzymując następnie tytuł wicehrabiego.

Dragon Age: Inkwizycja

Sebastian został zwerbowany przez Hawke’a, Anders zginął, Inkwizytor przyjął propozycję przyjaźni Sebastiana: Po odzyskaniu przez Sebastiana Vaela tytułu księcia Starkhaven w roku 9:41 decyduje się on pomóc w odbudowie Kirkwall, wciąż cierpiącego w wyniku terrorystycznych działań Andersa, i prosi on Inkwizycję o wysłanie żołnierzy i robotników. Inkwizytor może posłuchać rady Leliany i odmówić jego prośbie, zachowując środku na walkę z Koryfeuszem, przyjąć propozycję Józefiny, żeby zachęcić szlachciców do pomocy, lub nakazać Cullenowi wysłanie żołnierzy do oczyszczenia Katowni z czerwonego lyrium.

Sebastian został zwerbowany przez Hawke’a, Anders przeżył, Inkwizytor przyjął propozycję przyjaźni Sebastiana: W roku 9:41 Sebastian chce rozpocząć inwazję na Kirkwall, prosząc Inkwizycję o wsparcie w walce z dowodzącą obroną miasta kapitan straży Aveliną Vallen i odnalezieniu ukrywającego się w mieście Andersa i jego sojuszników. Inkwizytor może wysłać agentów Leliany, którzy pomagają Vaelowi zdobyć miasto lub żołnierzy Cullena, z których pomocą Avelina zmusza wojska Sebastiana do powrotu do Starkhaven.

Władcy

Od czasów wyzwolenia przez Orlezjan rządzący miastem nosi tytuł wicehrabiego. Wicehrabia nigdy nie posiadał pełni władzy, pozwalającej mu na podejmowanie całkowicie niezależnych decyzji, a po obaleniu wicehrabiego Perrina znaczący wpływ na jego następcę, Marlowe’a Dumara, miał zakon templariuszy.

Jeśli rządzący ród wicehrabiowski wymrze, szlachta Kirkwall zbiera się i spośród swojego grona wybiera nową linię rządzących.

Po śmierci Dumara komtur Stannard przez wiele lat, do momentu swojej śmierci, uniemożliwiała wybór nowego wicehrabiego. Jeżeli Hawke sprzymierzył się z templariuszami, po jej śmierci został wybrany na rządcę miasta. Nie wiadomo, kto został wicehrabią, jeżeli Hawke sprzymierzył się z magami i musiał uciekać z miasta.

W roku 9:41 Smoka Kirkwall rządzone było przez p.o. wicehrabiego Brana. Jeżeli wcześniej na wicehrabiego wybrano Hawke’a, został on zdradzony i zmuszony do ucieczki przez templariuszy, którzy przez spożywanie czerwonego lyrium popadli w paranoję. Bran niechętnie objął stanowisko, ponieważ jako jedyny znał wymagane protokoły. Swój urząd traktował jako tymczasowy i czekał na obiecany powrót Hawke’a jako prawowitego rządcy Kirkwall. W międzyczasie większość czasu poświęcał na negocjacje z licznymi osobami, które chciały podbić miasto, podczas gdy kapitan straży miejskiej i milicja Kirkwall bronili je przed zakusami.

Herb

Herb Kirkwall przedstawia smoka, wyewoluował on jednak od symbolu powstania niewolniczego z czasów, kiedy miasto należało jeszcze do Imperium Tevinter. Symbol ten mobilizował niewolników do buntu przeciwko magistrom, a chociaż sam symbol się zmienił, jego znaczenie pozostało takie samo – Kirkwall jest miastem samo w sobie i nie podlega nikomu.

Ciekawostki

W roku 5:20 Świętych Kirkwall ogłosiło pospolitego bryłkowca niebezpiecznym szkodnikiem, obawiając się, że zwierzęta te mogą roznosić plagę. Ich eksterminacja znana jest jako bitwa na Kwiczących Równinach i nie wypada wspominać o niej wśród wyższych sfer.
Kilka rodów szlacheckich Kirkwall, w tym Launcetowi i Carracowie, ma orlezjańskie korzenie.
Kirkwall, istniejące w rzeczywistości miasto będące stolicą lezących u wybrzeży Szkocji Orkadów, miało dawniej wicehrabiego, którym tradycyjnie był dziedzic earla.

Kirkwall

Spis treści