Dragon Age Wiki
Advertisement

Ferelden – młode państwo położone w południowo-wschodniej części Thedas, które zostało założone przez króla Kalenhada około czterysta lat przed Piątą Plagą poprzez zjednoczenie wojujących ze sobą klanów Alamarri.

Historia[]

Zjednoczenie[]

W roku -1220 IT ludność Alamarri oddzieliła się od ludu Neromenian i rozpoczęła migrację na wschód, gdzie znaleźli nowy dom, który nazwali „Fereldenem”, co w ich języku oznacza „żyzną dolinę”. Żyzna dolina nie stała się jednak narodem przez kolejnych 2800 lat. Okres ten zapisał się w historii jako czas niezliczonych wojen Alamarri – zarówno pomiędzy plemionami, jak i przeciwko obcym najeźdźcom, takim jak Imperium Tevinter. W tamtym czasie Alamarri wykształcili system polityczny, który pozostał niemalże niezmienny do dnia dzisiejszego. Z czasem potężni szlachcice przekształcili swoje ziemie w bannornie, następnie w arlaty, ostatecznie zaś w teyrniry. Szlachta kontynuowała alamarrską tradycję walczenia pomiędzy sobą o wszystko, chcąc zdobyć więcej władzy. Kilku najpotężniejszych zaproponowało swoją kandydaturę na króla, nie odnieśli jednak sukcesu.

W Wieku Świętych na świat przyszedł Kalenhad, syn kupca. Jako sługa jednego z kandydatów do tronu, wziął udział w wojnie o tron. Gdy jego pan postanowił wykorzystać go na swoją korzyść w walce przeciwko innym szlachcicom, Kalenhad zachował się honorowo, a swoimi poczynaniami zyskał sobie szacunek i objął dowodzenie nad armiami dawnego pana. Poślubił córkę swojego pana, zostając teyrnem, a następnie wysunął swoją kandydaturę na króla.

Jako dowódca szybko zyskiwał kolejnych sojuszników, ponieważ był bardziej honorowy niż inni szlachcice. Kalenhad zyskał również poparcie Kręgu Maginów i Popielnych Wojowników. W owym czasie w innych krajach w siłę rósł Zakon, pretendent do tronu zyskał więc również sojuszników wśród Alamarri wyznających wiarę w Stwórcę, ponieważ sam określił siebie jako oddanego andrastianina.

W roku 5:42 Świętych zwołany został Zjazd Możnych, na którym Kalenhad pojawił się ze swoją armią, w skład której wchodzili m.in. magowie z Kręgu, templariusze i Popielni Wojownicy. Mając tak dużą armię, wyzwał na pojedynek swojego najgroźniejszego rywala – Simeona, teryna Denerim. Kalenhad został ciężko ranny, udało mu się jednak pokonać konkurenta. Szlachta ogłosiła Kalenhada królem, zaś „żyzna dolina” stała się państwem Ferelden. Kalenhad dał początek królewskiemu rodowi Theirinów, którego członkowie zasiadali na tronie przez następne trzy stulecia.

Bunt Szarych Strażników[]

W roku 7:5 Burzy na tronie zasiadł król Arland Theirin, który zyskał sobie reputację tyrana. Część bannów poprosiła o wsparcie Sophię Dryden, komendantkę Szarej Straży uprzednio ubiegającą się o tron, ta zaś zgodziła się im pomóc. Zbierając sojuszników do walki przeciwko królowi pogwałciła obowiązującą Straż regułę neutralności politycznej. Arland dowiedział się o spisku i otoczył Sophię i jej popleczników na Szczycie Wojownika, gdzie Straż przez jakiś czas odpierała ataki, ostatecznie jednak została zdziesiątkowana. Po zwycięstwie na Szczycie Wojownika Arland wygnał Strażników z Fereldenu, którzy nie powrócili do kraju przez następne dwa stulecia.

Niewiele wiadomo o dalszych rządach Arlanda, ponieważ niedługo po jego śmierci rozpętała się wojna domowa, w wyniku której utracono większość informacji na temat jego rządów.

Orlezjańska inwazja[]

W roku 8:24 Błogosławionego państwo zostało najechane przez Orlais i całkowicie podbite przez najeźdźców dwadzieścia lat później. Przez 78 lat Ferelden znajdował się pod orlezjańską okupacją. W późniejszych latach okupacji na tronie Fereldenu zasiadł orlezjański szlachcic Meghren, zaś ród Theirinów zmuszony został do zejścia do podziemia, skąd planowano powstanie.

Ferelden został wyzwolony dzięki Maricowi Theirinowi, prawowitemu następcy tronu, i wywodzącemu się z pospólstwa Loghainowi. Loghain i Rowan Guerrin wsławili się w bitwie nad rzeką Dein, odpierając dwa legiony orlezjańskiej kawalerii, wysłane przez cesarza Floriana jako wsparcie dla Meghrena. Ostatecznie, w roku 9:2 Smoka, król Meghren i pozostałości jego dworu uciekły i zabarykadowali się w Forcie Drakon. Maric wyzwał Meghrena na pojedynek – pokonując go w walce, zakończył jego rządy i orlezjańską okupację. Następnie Maric poślubił Rowan i rozpoczął odbudowę Fereldenu.

Piąta Plaga[]

W roku 9:30 Smoka Szarzy Strażnicy, którym pozwolono wrócić do Fereldenu dziewięć lat wcześniej, ostrzegli króla, że następna Plaga może rozpocząć się w Fereldenie i poprosili o zebranie armii, mając nadzieję, że uda się ją zdusić w zarodku. W pamięci wielu Fereldeńczyków, w tym m.in. Loghaina, wciąż świeże były wspomnienia orlezjańskiej okupacji, byli więc oni niechętni, aby orelezjańskie siły walczyły z Plagą. Król Cailan odrzucił jednak stare urazy, chcąc za wszelką cenę powstrzymać pomioty. W trakcie kluczowej bitwy w ruinach Ostagaru Loghain porzucił króla i Strażników, pozostawiając ich na pastwę pomiotów, doprowadzając do eskalacji Plagi. Po powrocie do stolicy Loghain ogłosił się regentem i ponownie wyjął spod prawa Strażników, twierdząc, że to oni porzucili króla. Chęć objęcia tronu w kilka dni po śmierci Cailana wzbudziła jednak podejrzenia części szlachty, która odmówiła wsparcia Loghainowi, co stało się zarzewiem kolejnej wojny domowej.

Masakrę pod Ostagarem udało się jednak przeżyć dwóm Szarym Strażnikom. Powołując się na starożytne traktaty zgromadzili armię zdolną pokonać Plagę. Dzięki poparciu arla Aemona Guerrina zwołany został Zjazd Możnych, na którym obalono Loghaina. Ponownie zjednoczony Ferelden, wspierany przez armię zgromadzoną przez Szarych Strażników, ruszył do walki z Plagą, która wraz ze śmiercią arcydemona Urthemiela zakończyła się, zanim doszczętnie zniszczyła krainę.

W roku 9:37 Smoka Ferelden wciąż dochodzi do siebie po Pladze, musząc jednocześnie liczyć się z możliwością ponownej inwazji ze strony Orlais, jako że orlezjańska szlachta zamierza odzyskać ziemie, które uważa za swoją utraconą prowincję.

Geografia[]

W Fereldenie panuje klimat umiarkowany, jako że samo Thedas położone jest na południowej półkuli. Stanowi najdalej wysunięty na południe przyczółek cywilizacji. Na wschód od niego, leży Amarantowy Ocean, natomiast na północy sąsiaduje z Morzem Przebudzonych. Na zachodzie kraju położone są Góry Mroźnego Grzbietu, które stanowią naturalną granicę z Orlais. To sprawia, że przeprawa do Imperium jest możliwa tylko poprzez wąski pas równiny między górami a morzem. Na południowym wschodzie rozciąga się Las Brecilian. Dalej na południu znajdują się niebezpieczne lasy, bagna i tundra Głuszy Korcari. Na północ od Głuszy leżą Południowe Wzgórza i Zaziemie, zaś za morzem Wolne Marchie. W centralnej części regionu rozciąga się Jezioro Kalenhad i Bannorn. Na dalekiej północy można dostrzec Wybrzeże, na którym znajduje się więcej bagien i lasów[1].

Miasta[]

Fortece[]

Regiony[]

Obecne teyrniry:

Obecne arlaty:

Obecne bannorny:

  • Amarant
  • Biała Rzeka
  • Morze Przebudzonych – na południowym wybrzeżu Fereldenu
  • Oddech Zimy
  • Oswin
  • Północny Bannorn – na wschodnim brzegu jeziora Kalenhad
  • Rainesfere
  • Smocze Wzgórze
  • Zachodnie Wzgórze

Jeziora

Rzeki

  • Biała Rzeka
  • Dein
  • Drakon
  • Hefter

Inne

Thaigi[]

Pod Fereldenem rozciągają się następujące krasnoludzkie thaigi:

  • Aeducan
  • Amgarrak
  • Cadash
  • Kal'Hirol
  • Kul-Baras
  • Ortan
  • Orzammar
  • Valammar

Przełęcze[]

Uwagi[]

  • Linia brzegowa Fereldenu rozciąga się od Morza Przebudzonych na północy po Amarantowy Ocean na wschodzie.
  • Trakt Imperialny rozpoczyna się na przełęczy Gherlena w Górach Mroźnego Grzbietu, okrążając jezioro Kalenhad i Bannorn. Jedna z odnóg prowadzi do Denerim, druga do Ostagaru.
  • Bannorn jest „spichlerzem” Fereldenu, posiadającym najbardziej urodzajne ziemie.
  • Do Fereldenu należą dwie wyspy leżące na północno-wschodnim wybrzeżu – na jednej znajduje się miasto Alamar, druga do Rubieże Brandela. Alamar uważa się za niezależne od Fereldenu, z kolei Rubieże Brandela są rajem dla łupieżców.
  • Wiele wzgórz i gór w Fereldenie zamieszkiwanych jest przez Awarów, z kolei w Głuszy Korcari zamieszkują Chasyndzi – obie te nacje są niezależne od Fereldenu. W krainie natknąć można się również na wędrowne klany Dalijczyków.

Kultura i społeczeństwo[]

Ostry klimat Fereldenu sprawił, że lud, który go zamieszkuje jest odporny, silny, ceniący sobie odwagę nad przywileje i bogactwa. Według miekszańców Cesarstwa Orlais, Fereldeńczycy stanowią zagadkę. Cesarzowa Celene Valmont I napisała niegdyś do ambasadora Denerim, że dostrzega związek między ludem Fereldenu a barbarzyńcami. Uważała, że Fereldeńczycy są szorstcy i pozbawieni wszelkiej ogłady[2]. W Fereldenie siła i odwaga są stawiane ponad dziedzictwo i bogactwo. Każdy mężczyzna i każda kobieta są w stanie czymś się przysłużyć. Szlachta jest szanowana, a nawet wielbiona, lecz dla zwykłego człowieka - nietykalna. Fereldeńczycy wychodząc z założenia, że na szacunek trzeba sobie zasłużyć. W Thedas nie ma innego takiego społeczeństwa, które tak bardzo uparcie domagałoby się tego, co należne[2].

Fereldańskie farmy, zwane wolnymi gospodarstwami, prowadzone są przez rodziny, które uprawiają ziemię od pokoleń. Służba otrzymuje wynagrodzenie za swoje usługi i może swobodnie przychodzić i odchodzić, kiedy tylko zechcą. Nawet miejskie elfy, które żyją w gettach wykonując najgorsze prace mogą cieszyć się pewną swobodą, która w Cesarstwie Orlais nie byłaby możliwa. Fereldeńskie elfy są z tego dumne wiele z nich mówi, że wolą być biedne, lecz wolne niż żyć w dostatku jako niewolnicy[2].

Ślady barbarzyńskich korzeni Alamarri w Fereldenie są wciąż widoczne, nawet gdy Zakon przejął kontrolę nad porządkiem społecznym w kraju. Mimo tego, że w każdej osadzie można zobaczyć święte symbole Andrasty, to jednak animistyczne znaki wciąż zdobią dzieła sztuki i ubrania. Wizerunki wilków nadal powszechnie zdobią sztandary i mundury wojskowe. Starszyzna osad wykorzystuje nauki starej religii, by były przestrogą dla dzieci na dobranoc. W Fereldenie można znaleźć również stare, zniszczone posągi i świątynie. Niektóre z tych budowli zostały przekształcone w taki sposób, by spełniały inne funkcje. Stare zwyczaje zanikają, ale Zakon nie żąda ich usunięcia ani nie propaguje nienawiści do starych bóstw[3].

Mabari[]

Główny artykuł: Mabari

Poza granicami Fereldenu, mieszkańcy są nazywani „władcami psów”. Olbrzymią rolę w kulturze odgrywają mabari, psy bojowe. W Fereldenie, tego rodzaju zwierzęta można napotkać wszędzie. Wielu Fereldeńczyków, hoduje mabari, by stały się towarzyszami, a nierzadko też wojownikami równymi ludziom na polu bitwy. Szczególnie bardzo inteligentne psy bojowe, powszechnie służą w fereldeńskiej armii.

Fereldańczycy uważają nawet, że karmienie bezpańskiego psa przynosi szczęście. Psy wykorzystuje się również w trakcie polowania na zwierzynę, ale chronią również magazyny od wszelkiego robactwa. W gospodarstwach, tego rodzaju zwierzęta pilnują bydła i strzegą domostwa. W górach, psy są nawet wykorzystywane jako zwierzęta juczne[4].

Znaczenie psów w kulturze Fereldeńczyków ma swoje korzenie w mitycznych wilkołakach, które stanowią istotny element w fereldeńskiej legendzie. Pierwszy teyrn Alamarri o imieniu Hafter, był ponoć synem wilkołaka, a połowa szlachty w Fereldenie uważa go za przodka. Historia tego państwa mówi również o pewnych konfliktach związanych z tymi krwiożerczymi stworzeniami. Ponoć w przeszłości, wilkołaki zawarły układ z demonem i zaczęły wyłaniać się z lasów w przebraniu człowieka, co doprowadziło do krwawego okresu Wieku Czarnego. W Fereldenie szerzyły się, wtedy podejrzliwości wobec przyjaciół i sąsiadów, a wielu z nich zostało zabitych za okazywanie jakichkolwiek oznak, że coś ukrywają. Powszechne stało się wykorzystywanie psów jako strażników, którzy podobno potrafili rozpoznać wilkołaki po zapachu. Ostatecznie ludzie zażegnali zagrożenie związane z wilkołakami, choć okres ten nadal uważany jest za mroczny rozdział w historii Fereldenu. Istnieje wiele opowieści o bitwach, które miały miejsce. Najbardziej godna uwagi jest inwazja na ulice Gwaren, gdzie ponad jedna czwarta miasta została wymordowana w ciągu jednej nocy[4].

Fereldeńskie legendy[]

Główny artykuł: Flemeth

Istnieje wiele fereldeńskich legend. Matki w Fereldenie straszą swoje córki, opowiadając im o Flemeth. Mówią, że jeśli będą niegrzeczne, Matka Wiedźm zabierze je do siebie i nigdy nie wypuści. Legenda głosi również, że Flemeth rozpacza nad swym utraconym pięknem i może porwać człowieka przez lustro, jeśli spędzi się przed nim zbyt wiele czasu.

Polityka i władza[]

Rządy w Fereldenie sprawują król i królowa ze stolicy Denerim, gdzie nadzorują zarówno sprawami lokalnymi, jak i kwestiami dotyczącymi całego narodu. Od Fereldańczyków oczekuje się, że sami będą o siebie dbać. Fereldańskie zamiłowanie do wolności przerodziło się w swobodne podejście do egzekwowania prawa. W Denerim, Królewski Patrol ma za zadanie bronić miasta i utrzymywać porządek, a nie pilnować, czy ktoś przestrzega prawo. Żołnierze szybko badają najgorsze wykroczenia, ale ignorują wiele innych i pozostawiają mieszkańców samych sobie.

Handel również jest w dużej mierze niekontrolowany, o ile płaci się podatki. Działalności gospodarcze, takie jak domy publiczne i lokale hazardowe są jak najbardziej akceptowane.

Pozycja społeczna w fereldańskich miastach jest uwarunkowana bliskością do siedziby władz lokalnych. Wyższe klasy mieszkają bliżej centrum społeczności - często jest to zamek lokalnego przywódcy. Niższe klasy mieszkają bliżej murów miejskich. Mieszkanie poza murami miasta wskazuje na jeszcze niższą pozycję.

Teyrniry[]

Kraj jest podzielony na prowincje nazywane teyrnirami, w których władzę sprawuje teyrn lub teyrna. Wyjątkiem od reguły jest stolica Denerim.

Arlowie[]

Arlowie są odpowiednikami burmistrzów. Ich głównym zadaniem jest zarządzanie osadami i gminami.

Konwenans[]

Forma męska Forma żeńska Zwrot
Król Królowa Wasza Królewska Mość
Książę Księżniczka Wasza Wysokość
Teyrn Teyrna Wasza Lordowska Mość
Arl Arlessa Mój Panie/Moja Pani
Bann Bann Mój Panie/Moja Pani
Lord Dama Mój Panie/Moja Pani
Rycerz Rycerz Sir

Ciekawostki[]

  • Według obcokrajowców „Ferelden cuchnie zmokłym psem”.
  • Pod względem wielkości, Ferelden zbliżony jest do Anglii.
  • „Ferelden” to słowo z języka Alamarri oznaczające żyzną dolinę[4].

Galeria[]

Zobacz też[]

Przypisy

  1. daodao BioWare, „Dragon Age: Początek”, 2009 rok, Kodeks: Geografia Fereldenu.
  2. 2,0 2,1 2,2 wot1wot1 Praca zbiorowa, „Dragon Age: The World of Thedas Volume 1”, 2013 rok, s. 46.
  3. wot1wot1 Praca zbiorowa, „Dragon Age: The World of Thedas Volume 1”, 2013 rok, s. 46-47.
  4. 4,0 4,1 4,2 wot1wot1 Praca zbiorowa, „Dragon Age: The World of Thedas Volume 1”, 2013 rok, s. 50.
Kontynent Thedas
Anderfels Miasta: Hossberg (stolica)
Fortece: Weisshaupt
Antiva Miasta: Antiva
Regiony: Bagna Tellari
Ferelden Miasta: Denerim (stolica) • AlamarAmarantAzylBród HarperaCrestwoodGwarenHonnleathLotheringRedcliffeWysokoże
Regiony: AmarantBannornCrestwoodGóry Mroźnego GrzbietuJałowe MokradłaJezioro KalenhadLas BrecilianWybrzeże SztormówZaziemie
Fortece: Caer OswinFort DrakonOstagarPodniebna TwierdzaReduta TherinfalSzczyt WojownikaTwierdza CzuwaniaZachodnie WzgórzeZamek CouslandZamek Redcliffe
Głębokie Ścieżki Thaigi: OrzammarKal'HirolKal-SharokAeducanAmgarrakBownammarCadashKul-BarasOrtanValammar„Opuszczony”„Prastary”
Inne: Kowadło PustkiMarchijskie Głębokie ŚcieżkiObrzeża OrzammaruRozstaje CaridinaŚcieżki pod Twierdzą Czuwania
Imperium Tevinter Miasta: Minratus (stolica) • Qarinus
Nevarra Miasta: Nevarra (stolica) • Cumberland
Orlais Miasta: Val Royeaux (stolica) • HalamshiralSahrniaSerault
Regiony: DaliaDzicz ArborEmprise du LionGóry Mroźnego GrzbietuGóry MyśliroguSzmaragdowe MogiłyZachodnie Podejście
Fortece: Rubieże AndoralaForteca AdamantPodniebna Twierdza
Rivan Miasta: Dairsmuid (stolica) • Llomerryn
Seheron Fortece: AkhaazAth Velanis
Wolne Marchie Miasta: KirkwallStarkhaven
Regiony: EstwatchGóry VimmarkKościany SzybOkaleczone WybrzeżeRozdarty Grzbiet
Inne Fortece: Par VollenElvhenan
Advertisement