Epilog (Intruz)

Poniższe artykuł zawiera transkrypcje różnych scenariuszy zakończeń dodatku Intruz do Dragon Age: Inkwizycja, uzależnionych od decyzji podejmowanych przez gracza na przestrzeni całej gry oraz w dodatku.

Inkwizycja

Przekształcenie Inkwizycji

W ciągu kilku kolejnych miesięcy, Inkwizycja ostrożnie przekazała innym wiele swoich obowiązków i pełnionych funkcji. Jako osobista gwardia Boskiej i siły pokojowe, Inkwizycja skurczyła się do łatwiejszych w kontrolowaniu rozmiarów. Wielu, którzy w niej służyli, wróciło do domów, choć liczebność pozostałych sił nadal dawała do myślenia tym, którzy mogliby zagrozić planom Boskiej. Ci, którzy zaczęli służyć nowej Inkwizycji, zostali dokładnie sprawdzeni w nadziei na odsianie ewentualnych, ostatnich szpiegów z jej szeregów.

Qunari i Tevinter

Po powstrzymaniu Smoczego Oddechu i odebraniu im wszelkich szans na szybkie zwycięstwo, qunari byli zmuszeni wycofać się na północ. Niewiele osób wie, jakie debaty toczyły się w Par Vollen, ale niedługo po Świętej Radzie qunari rozpoczęli nowe ataki na Tevinter. Ich zbrojna agresja zaskoczyła zdestabilizowany Tevinter. Imperium pogrążyła się w wojnie, która, jak obawiało się wielu, mogła ogarnąć całe Thedas.

Kasandra

Jako Boska

Inkwizycję przekształcono w jej gwardię: Kasandra kontynuowała swoje rządy jako Boska Wiktoria, odbudowała nadwątlone sojusze i przygotowała Inkwizycję do nowej roli jej osobistej gwardii. Jej starania zakończyły się powodzeniem i w południowym Thedas zapanował pokój – na jakiś czas.

Kasandra odbudowała zakon Poszukiwaczy: Kasandra spędzała również czas w Górach Myślirogu, gdzie pracowała nad odbudową Poszukiwaczy Prawdy. Przez pewien czas nowi Poszukiwacze trzymali się na uboczu, nie interesowali się sprawami świata i poświęcali się misji, której domyślało się niewielu.

Vivienne

Jako nie-Boska

Kasandra na Słonecznym Tronie: Vivienne została wybrana wielką zaklinaczką Kręgu Maginów, ale jej inauguracja nie była tak triumfalna, jak na to liczyła. Doświadczeni magowie z Inkwizycji, którzy nie wrócili, utworzyli nowe Kolegium Zaklinaczy, organizację konkurencyjną wobec Kręgu. Obie instytucje zaczęły wieść niełatwą koegzystencję na południu i walczyły o wpływy.

Leliana

Jako nie-Boska

Leliana kontynuowała pracę jako szpiegmistrzyni Inkwizycji w ostatnich miesiącach niezależnej działalności organizacji. Przez ten czas dzieliła wiele obowiązków z jej najbardziej zaufanymi agentami – Chater, Rektorem i Harding. Wielu wierzyło, że obawiała się tego, na co się zanosiło, i szykowała swoich następców w oczekiwaniu na zbliżające się wyzwania. Z czasem zaczęła się odsuwać i popadać w zamyślenie, często samotnie spędzała czas w ptaszarni, gdzie towarzyszyły jej jedynie kruki. Pewnego dnia mieszkańców Podniebnej Twierdzy zbudził grzmiący trzepot skrzydeł i olbrzymia chmara kruków przesłoniła niebo nad twierdzą. Sprawdzono ptaszarnię oraz komnaty Leliany, ale były puste. Znaleziono tylko jedną wskazówkę, wiadomość następującej treści: „Pieśń lyrium zbudziła myśl. Teraz czas się zatrzymał, a melodia rozbrzmiewa gdzie indziej. Dopóki nie będę potrzebna, jestem wolna”.

Sera

Wysokie poparcie u Sery: Gdy Inkwizycja zaczęła odpowiadać przed Boską, Sera dołączyła do Inkwizytora i razem oficjalnie przestali napędzać stracha wysoko postawionym. Formalnie i w porozumieniu oboje zaczęli wieść nudne i bezpieczne życie w żadnym szczególnym miejscu i nie robiąc zbyt wiele. Dzięki temu wygodnemu kłamstwu, ci u władzy dalej mogli wieść swoje wrażliwe życie tak, jak gdyby wszystko wróciło do normalności. Tymczasem Ruda Jenny - zupełnie inna osoba, wcale nie uosabiana kolektywnie przez Serę - oraz Inkwizytor i niezliczona rzesza przyjaciół... ...dalej zmieniali świat lub zwyczajnie dobrze się bawili, wszędzie tam i zawsze wtedy, kiedy naszła ich ochota.

Niskie poparcie u Sery: Sera opuściła Inkwizycję, ponieważ miała z nią niewiele więcej więzi niż w chwili dołączenia, i zniknęła w swej splątanej siatce wpływów i przyjaciół. Po tym, jak na jej oczach pycha i arogancja niemal zniszczyły świat, z ulgą wróciła do swojego normalnego życia – nieważne, jak było dziwne.

Nie nawiązano romansu z Serą: Lecz oczywiście często odwiedzała Dzidzię.

Największy niepokój wzbudziła jednak otwarta propozycja Sery złożona Boskiej: „Jeśli szlachciury zaczną działać na nerwy twojej Lewej albo Prawej ręce, wezwij Rudą Jenny, żeby pokazała im środkowy palec”.

Varrik Thetras

Hawke przeżył: Varrik objął urząd wicehrabiego i z pomocą swojego przyjaciela, Hawke’a, odbudował zniszczoną infrastrukturę miasta. Pod jego rządami państwo-miasto wreszcie odzyskało swoją pozycję jako główny ośrodek handlu w Wolnych Marchiach. Dalej ignorował korespondencję przychodzącą z Gildii Kupców i od księcia Starkhaven.

Hawke zginął: Varrick wrócił do Kirkwall, gdzie jako wicehrabia zajął się odbudową zniszczonej infrastruktury miasta. Pod jego rządami państwo-miasto wreszcie odzyskało swoją pozycję jako główny ośrodek handlu w Wolnych Marchiach. Dalej ignorował korespondencję przychodzącą z Gildii Kupców i od księcia Starkhaven.

Żelazny Byk

Szarżownicy Byka przeżyli: Po zmianie roli Inkwizycji, Szarżownicy Byka wrócili do pracy najemnej w Orlais i Fereldenie. Żelazny Byk wniósł swój wkład w przywracanie porządku w Thedas – walczył z demonami i eliminował niedobitki sił Venatori.

Nawiązano romans z Żelaznym Bykiem: Podczas każdej misji Byk nosił naszyjnik, który podarował mu kadan... aby pamiętać, że zawsze będą razem, bez względu na dzielącą ich odległość.

Żelazny Byk został wierny qun: Nigdy nie było jasne, czy Żelazny Byk nie wiedział, że będzie zmuszony zdradzić Inkwizycję, czy kłamał przez cały czas. Niezależnie od tego po jego śmierci w Orlais i Fereldenie zaczęto z podejrzeniem patrzeć na najemników tal-vashoth. Przez co życie tych, którzy pozostali na południu, stało się jeszcze trudniejsze.

Cullen Rutherford

Przemianowano Inkwizycję: Po przemianie Inkwizycji w siły pokojowe, Cullen nadal służył jako komendant jej oddziałów. Pod jego dowództwem Inkwizycja broniła interesów Boskiej i wprowadziła nowe zasady bezpieczeństwa. A gdy na północy zapanował chaos i w każdym zakamarku czaiło się zagrożenie dla Boskiej, Cullen był gotów do walki.

Cullen przestał zażywać lyrium: Cullen rozwinął również pomoc Zakonu dla templariuszy, którzy postradali zmysły przez lyrium, i dla tych, którzy chcieli zerwać z uzależnieniem.

Inkwizytorka poślubiła Cullena, a Inkwizycja została gwardią Boskiej: Po przemianie Inkwizycji w siły pokojowe, Cullen i Inkwizytorka mogli spędzać więcej czasu razem. Cullen pozostał komendantem sił Inkwizycji i pomagał Inkwizytorce służyć Boskiej Wiktorii. Wcześniej jednak złożyli długo odkładaną wizytę rodzeństwu Cullena, które z radością powitało nową bratową.

Dorian Pavus

Dorian pogodził się z ojcem: Dorian wrócił do Tevinteru i zajął miejsce ojca w Magisterium. Gdy pojawiły się pogłoski o wewnętrznych konfliktach w Imperium, często wspominały one o Doriane, jako głosie sprzeciwu wobec korupcji. Wspólnie z magister Maevaris Tilani stworzył grupę o nazwie Lucerni, aby przywrócić i zreformować Tevinter - co wielu uznało za daremna walkę.

Blackwall

Blackwall opuścił więzienie jako Thom Rainier: Thomowi Rainierowi okazano łaskę, na którą nie zasługiwał. Wyruszył więc szukać odkupienia. Otrzymał dar miłosierdzia i musiał się nim podzielić. Uwolniony od swoich zobowiązań wobec Inkwizycji, Rainier wyruszył w podróż po całym Thedas, by wieść nadzieję potępionym i zapomnianym. W najgłębszych lochach i więzieniach Thedas odnalazł może nie dobra, lecz potencjał na nie. Przez wiarę w tych, którzy ja utracili, Rainier natchnął ich, pozwolił sie podnieść i uczynił lepszymi, niż byli

Józefina Montilyet

Inkwizycję przekształcono w gwardię Boskiej: Po połączenia Inkwizycji z Zakonem Józefina wróciła do Antivy i swojej rodziny.

Cofnięto banicje Montilyetów drogą pokojową: Dzięki pomocy Inkwizytora, Montilyetowie uzyskali zgodę na handel w Orlais. Kolejne kilka lat było bardzo pracowite, zbudowano wiele okrętów pod banderą Montilyetów, które ponownie wypłynęły z portów Antivy. Wkrótce kapitanowie rivańskich piratów, których przodkowie zwaśnieni byli z przodkami Józefiny, wyruszyli w morze, aby odnowić dawny konflikt. Nie liczyć epizodu, kiedy to jej siostra, Yvette, niemal wyszła za śmiałego księcia pirackiego, Józefina przyjęła rozwój wydarzeń ze spokojem.

Cole

Cole stał się bardziej ludzki: Cole wyruszył w drogę z Maryden, aby odnaleźć nowe życie i nowy sposób na zostanie człowiekiem. Gdziekolwiek docierała Maryden i jej piosenki, wszyscy zapominali o cierpieniach i robiło się lżej na sercu... nawet jeśli nie pojmowali jak.

Elfy

Po wydarzeniach w Pałacu Zimowym elfy w tajemniczych okolicznościach opuściły Inkwizycję, a elfi służący w całym Thedas odeszli od swych panów. Nikt nie wiedział, dokąd się udali, ale kto uwierzył w opowieści Inkwizytora o Fen’Harelu, zastanawiał się, jak duże są oddziały Straszliwego Wilka... i co zaplanował prastary elfi buntownik.