Elgar’nan

Elgar’nan, znany również jako Wszechojciec, Pierworodny Słońca i Ten, Który Obalił Ojca^[1] – najwyższy bóg elfickiego panteonu, współrządzący wraz z boginią Mythal, przedstawiany jako ojciec zemsty.

Historia[]

Elgar’nan stał na czele Evanuris, elfickich magów-przywódców, którzy zniewalali swoich krewnych i piętnowali ich swoim vallaslinem.

Starożytne elfy nie wzywały Elgar'nana do wymierzania sprawiedliwości, gdyż jego gniew niszczyłby wszystko, czego dotknął. Elgar'nan zgodził się na propozycję Mythal, by to ona wymierzała za niego sprawiedliwość, zobowiązał też wszystkich do przestrzegania jej wyroków. Jednak przynajmniej raz, gdy Mythal nie okazała łaski grzesznikowi, który ośmielił się wznieść w boskiej postaci, pozwoliła Elgar'nanowi, aby to on go osądził.

Wyznawcy Elgar’nana wznosili do niego modły, kiedy bronili swoich miast, prosząc o pokonanie uzurpatorów niszczących ich dzieła. Pewne zapiski wskazują na to, że był przywódcą elfów, które zepchnęły krasnoludy do podziemia, chociaż szczegóły na temat tych wydarzeń są niejasne.

Kiedy Elgar’nan zaczął waśnić się z Falon’Dinem, Mythal zasugerowała, żeby każdy z nich wystawił do walki czempiona walczącego w ich imieniu, co pozwoliłoby uniknąć wojny domowej pomiędzy bogami. Z pojedynku zwycięsko wyszedł czempion Elgar’nana. Na pamiątkę tego zwycięstwa wzniesiony został monument ku czci „pierwszego spośród bogów” – wykonany został z powalonego kamienia w ciągu jednego popołudnia przez tysiące niewolników. Rzeźba miała surowy wygląd, a z jej wąskich oczu i warczących ust dochodziło światło.

Dalijskie legendy[]

Był pierwszym z elfickich bogów, zrodzonym z słońca i ziemi. Według elfickiej legendy, słońce stało się zazdrosne o przychylność, jaką Elgar'nan okazywał rzeczom ziemskim, i w rezultacie spaliło je na popiół. W odwecie, Elgar'nan zrzucił słońce z nieba, lecz później złagodził swój gniew dzięki interwencji Mythal. Za jej pomocą został przekonany, aby przywrócić swego ojca na niebo pod warunkiem, że słońce będzie zachodzić każdej nocy. Z pomocą Mythal i swoich rodziców, Elgar'nan odtworzył świat. Większość elfów wzywa imienia Elgar'nana, gdy pragną zemsty.

Dalijczycy wierzą, że kiedy Elgar'nan pochował słońce w Otchłani, część jego ciepła pozostała w Ziemi i dała początek gorącym źródłom w Dalii. Nazywają te źródła Basenami Słońca i traktują je jako święte. Wierzą również, że krew słońca, która rozlała się podczas bitwy z jego synem, stała się gwiazdami.

Dalijczycy opowiadają historię o tym, jak krasnoludy boją się słońca właśnie z powodu Elgar'nana.

Symbole i kapliczki[]

Uważa się, że Elgar’nan władał ogniem, światłem lub błyskawicami, które spopielały jego wrogów. Pierwotnie poświęcona mu była konstelacja Solium, znana również jako „Słońce”. Również największa świątynia w starym Halamshiral wzniesiona została ku jego czci. W Szmaragdowych Mogiłach znajduje się Bastion Elgar’nana.

Udział[]

Dragon Age: Straż Zasłony[]

Prawie dekadę po tym, jak Inkwizycja ujawniła go jako Fen'Harela, Solas próbuje przenieść Ghilan'nain i Elgar'nana z ich rozpadającego się więzienia w Pustce do nowego. Jego rytuał zostaje jednak przerwany przez Varrika Tethrasa, Lace Harding, Neve Gallus i Rooka. Przerwanie rytuału skutkuje nieumyślnym uwolnieniem bogów z ich więzienia i pozostawia Solasa uwięzionego w Pustce.

Zobacz też[]

Przypisy

↑ Dragon Age, poradnik gracza, zestaw 2, s. 22

[1] Dragon Age, poradnik gracza, zestaw 2, s. 22

[1]