Elficki panteon

Elficki panteon

Elficki panteon, zwany w elfim jako Evanuris, składa się z pięciu bogów i czterech bogiń, nazywanych obecnie przez Dalijczyków "Stworzycielami". W panteonie przewodzi Elgar'nan - wszech-ojciec, przedstawiany jako ojciec zemsty, oraz Mythal - obrończyni, bogini miłości, macierzyństwa i sprawiedliwości. W mitologii elfów istnieją również odniesienia do innej rasy bogów, zwanej „Zapomnianymi”, którzy są wrogami elfiego panteonu. Mówi się, że Fen'Harel był jedynym, który mógł swobodnie przemieszczać się pomiędzy obiema grupami bogów i każda z nich, uważała, że należy do nich.

W przeciwieństwie do Dawnych Bogów, nigdy nie twierdzono, że elfi bogowie chodzili po świecie śmiertelników lub bezpośrednio rzucali wyzwanie Stwórcy.

Miejsce zamieszkania elfich bogów jest niepewne, gdyż nie wchodzą oni w interakcję ze światem śmiertelników. Dalijczycy są przekonani, że jest to Pustka lub "coś poza", gdzie są uwięzieni.

Historia

W historii elfów, kule zwane „soczewkami” były wykorzystywane do przekazywania energii elfim bogom . Przedmioty te były zwykle przypisane do konkretnego członka panteonu.

Solas, który jest tak naprawdę Fen'Harelem, twierdzi, że starożytni elfi bogowie nie byli bogami, a bardzo potężnymi magami. Byli oni silnie związani z Pustką, którą zamieszkiwali. Porozumiewali się z elfami za pomocą rytuałów odprawianych w wyznaczonych miejscach. Solas twierdzi również, że elfi bogowie byli aroganccy i bardzo kapryśni. Często mieli między sobą spory i wywoływali wojny.

Elfi panteon był czczony za czasów Elvhenan, zanim ludzie przybyli do Thedas. Niewiele wiadomo w jaki sposób oddawano im cześć, poza tym, że stawiano im świątynie. Kult ten mógł obejmować rytuały z udziałem wody.

Kiedy elfy odkryły, że sama obecność ludzi spowodowała, że zaczynają się starzeć i umierać, próbowały się odizolować. Wielu wierzyło, że bogowie uznali ich za niegodnych długiego życia i skazali ich na śmiertelność. Solas twierdzi natomiast, że elfy straciły swoją nieśmiertelność przez stworzenie przez niego Zasłony, a nie pojawienie się ludzi.

Elfy po wycofaniu się w głąb Elvhenan zostały podbite i zniewolone przez Imperium Tevinter. Przez lata niewoli straciły większość swojego języka i historii, a kult elfiego panteonu upadł. Dzięki walce Shartana u boku Andrasty przeciwko Imperium, elfy otrzymały ponownie własną ziemię - Dalię.

Chociaż następcy Andrasty starali się uszanować obietnicę złożoną elfom, po 270 latach ich stosunki z elfami uległy znacznemu pogorszeniu. Wpierw dochodziło do potyczek na granicy Dalii i Orlais, lecz wkrótce przerodziło się to w wojnę. Gdy okazało się, że elfy mogą zdobyć Val Royeaux, Zakon ogłosił świętą wojnę i wezwał do Świętego Marszu. Dalia upadła i została włączona w granice Orlais. Zniszczono wszelkie elfie osady, a kult elfich bogów został zakazany. Elfy, które się poddały zostały zmuszone do przyjęcia wiary w Stwórce i zamknięto je w obcowiskach. Ci, którzy się sprzeciwili i chcieli zachować pamięć o elfim języku, kulturze, bogach oraz odzyskać swoją ziemię, podzielili się na klany i są obecnie zwani Dalijczykami.

Panteon

Elgar’nan : Bóg Zemsty

Główny artykuł: Elgar'nan
Elgar'nan zwany jest również Wszech-Ojcem, Najstarszym ze Słońca oraz tym, Który Obalił Swego Ojca - reprezentuje ojcostwo i zemstę. Przewodzi panteonowi wraz z Mythal.

Mythal : Obrończyni

Główny artykuł: Mythal
Mythal zwana jest również Wszech-Matką i boginią miłości, macierzyństwa i sprawiedliwości. Przewodzi panteonowi wraz z Elgar'nanem.

Falon'Din : Przyjaciel Zmarłych

Główny artykuł: Falon'Din
Falon'Din jest elfim bogiem śmierci, fortuny oraz przewodnikiem zmarłych. Wraz z Dirthamenem są najstarszymi dziećmi Mythal i Elgar'nana.

Dirthamen : Strażnik Sekretów

Główny artykuł: Dirthamen
Dirthamen jest bratem bliźniakiem Falon'Dina. Uznawany jest za boga sekretów i wiedzy oraz pana kruków Strachu i Oszustwa. Dirthamen dał elfom dar wiedzy oraz lojalności i wiary w rodzinę.

Andruil : Bogini Łowów

Główny artykuł: Andruil
Andruil jest boginią łowów, zwana również "krwią i siłą" oraz "wspaniałą łowczą".

Sylaise : Bogini Domowego Ogniska

Główny artykuł: Sylaise
Sylaise bogini domowego ogniska, jest boginią domowej pracy i sztuki. Jest siostrą Andruil. Sylaise ofiarowała elfom ogień i nauczyła je jak szyć oraz jak wykorzystywać zioła i magię w celach leczniczych.

June : Bóg Rzemiosła

Główny artykuł: June
June jest mistrzem rzemiosła. Nauczył elfy jak wytwarzać broń, dzięki, której mogą polować. Jest różnie opisywany: czasami jako brat Sylaise i Andruil, a czasami jako mąż Sylaise.

Ghilan'nain : Matka Hall

Główny artykuł: Ghilan'nain
Ghilan'nain jest nazywana matką hall oraz boginią nawigacji.

Fen'Harel : Straszliwy Wilk

Główny artykuł: Fen'Harel
Straszliwy Wilk jest nazywany oszustem i zdrajcą elfich bogów. Większość Dalijczyków stara się bronić przed jego podstępami. Jest nazywany bogiem, choć sam się za niego nie uważa.

Zapomnieni

W mitologii elfów istnieją odniesienia do innej rasy bogów zła, z którymi bogowie elfiego panteonu prowadzili niekończącą się wojnę. Bogowie ci są teraz znani jako Zapomniani i nie bez powodu; nawet hahrenowie lub elfi starsi niewiele o nich wiedzą. Według legendy Zapomnieni wraz z elfim panteonem, zostali uwięzieni w czasie upadku Arlathanu.

Vallaslin : Pismo krwi

Gdy nasze dzieci wkraczają w wiek dorosły, zyskują przywilej noszenia vallaslin, pisma krwi. Odróżnia nas ono od shemlen i elfów, które wybrały życie pośród nich. Przypomina nam, że nigdy więcej nie pozwolimy sobie odebrać naszych wierzeń i tradycji.

Sam rytuał nakładania vallaslin otoczony winien być głęboką czcią. Ci, którzy będą mu poddani, muszą odbyć najpierw okres medytacji nad naszymi bogami i zwyczajami, oraz oczyścić swe ciało i skórę. Gdy nadchodzi ich pora, opiekun wiedzy ich klanu nakłada im pismo krwi. Odbywa się to w całkowitej ciszy. Okrzyk bólu oznacza słabość. Jeśli ktoś nie potrafi znieść bólu pisma, nie jest gotów, by wziąć na siebie obowiązki dorosłego życia. Opiekun może przerwać rytuał, jeśli uzna, że młody elf nie jest jeszcze gotów.

— Kodeks: Vallaslin: Pismo krwi

Solas twierdzi, że Vallaslin jest w rzeczywistości praktyką stosowaną przez szlachciców do oznaczania swoich niewolników w czasach starożytnego Arlathanu, przy czym każdy wzór reprezentuje boga faworyzowanego przez pana niewolnika. Współczesne zapomniano o prawdziwym jego znaczeniu.