Dragon Age Wiki
Advertisement

Szlachta nie istnieje bez zobowiązań. Zawdzięczamy wszystko co mamy nawet życie tym ludziom i tej ziemi"

Eamon Guerrin – były arl Redcliffe, popularny, posiadający znaczne wpływy i poparcie innych szlachciców, przez co wielu dostojników postrzega go jako wroga. Jest bratem Teagana Guerrina i królowej Rowan, żony króla Marica i matki Cailana. Jego żoną jest pochodząca z Orlais arlessa Izolda, z którą ma syna Connora.

Przeszłość[]

Urodził się około roku 8:84 Błogosławionego jako syn Rendorna i Mariny Guerrinów, arla i arlessy Redcliffe. Jego ojciec miał także konkubenta Connora, którego Eamon również traktował jak ojca i tak też go nazywał[1]. Eamon większość dzieciństwa spędził prawdopodobnie w Redcliffe. Kiedy miał dziewięć lat, Rendorn dołączył do powstańców, zaś synów i żonę odesłał do Anderfels. Jego matka zmarła po podróży, wobec czego przez resztę życia opiekowało się nim wujostwo. Gdy przyszły arl skończył piętnaście lat, a obaj jego ojcowie zginęli w bitwie o Zachodnie Wzgórze, wujostwo uzyskało formalną opiekę nad Eamonem i jego rodzeństwem.

Gdy wrócił do Redcliffe, te w dalszym ciągu okupowane było przez Orlezjan. Wstąpił do ruchu oporu walczącego o wygnanie Orlezjan, wtedy też poznał swoją przyszłą żonę Izoldę, która była córką orlezjańskiego gubernatora. Buntownicy zwyciężyli, a Eamon otrzymał należny mu tytuł arla Redcliffe.

Sześć lat po odzyskaniu swojej ziemi i tytułu po raz kolejny spotkał Izoldę, która zamiast wrócić z rodzicami do Orlais pozostała w Denerim z kuzynem. Eamon i Izolda rozpoczęli związek, a potem ożenili się w Redcliffe.

Udział[]

Eamon zachorował na nieznaną chorobę, której nie można było uleczyć nawet magicznie, więc nie mógł wziąć udziału w bitwie pod Ostagarem.

Choroba Eamona wynikała z trucizny przygotowanej przez maga krwi Jowana na polecenie Loghaina Mac Tir – miała ona utrudnić jego dotarcie do Ostagaru, żeby Loghain mógł zrealizować swój plan zostania regentem Fereldenu. Na nieszczęście syn arla, Connor, miał zdolności magiczne, a żeby uniknąć wysłaniu go do Kręgu, Izolda zatrudniła Jowana jako nauczyciela. W rezultacie Connor, chcąc pomóc swemu ojcu, przypadkowo przywołał demona pożądania, który przejął kontrolę nad siłami zamku, a nieumarli wkrótce zaczęli atakować wioskę.

Gdy Strażnik odzyskał kontrolę nad zamkiem i obronił wioskę, ruszył na poszukiwania Urny Świętych Prochów, będącej – jak sądzono – jedynym sposobem na uleczenie Eamona.

Gdy Eamon wraca do zdrowia, obmyśla plan obalenia Loghaina. W tym celu Strażnik musi jednak najpierw zgromadzić wszystkie armie, które podpisały traktaty z Szarymi Strażnikami. Kiedy armie zostają zebrane, Eamon wraz z Strażnikiem i jego towarzyszami wyruszają do Denerim, gdzie udziela ostatnich rad przed zjazdem możnych. Jest on zdania, że Alistair musi objąć tron, ponieważ lud Fereldenu zjednoczy się, jeśli król pozostanie z dynastii Therinów, ostrzega również przed Anorą próbującą objąć władzę.

Jeśli Alistar zostaje królem, wyznacza Eamona na swojego regenta, który przyjmuje ten tytuł z honorem.

Podczas ostatecznego starcia będzie walczył po stronie sił Fereldenu przeciwko mrocznym pomiotom. Jeżeli Strażnik przeżyje, a Alistar zostanie królem, zjawi się na ceremonii koronacyjnej.

Galeria[]

Zobacz też[]

Przypisy

  1. Connor nie jest wspominany w Utraconym tronie, gdzie mowa jest wyłącznie o Rendornie i Marinie. Patrick Weekes, tworząc na potrzeby Inkwizycji wpis do kodeksu poświęcony fortowi Connor napisał, że Eamon nazwał go na cześć swojego ojca zapominając, że posiada on już imię. Żeby wybrnąć z pomyłki, Weekes oświadczył na Twitterze, że Connor został włączony do kanonu jako drugi ojciec Eamona.
Advertisement