Dragon Age Wiki
Advertisement


Dragon Age: Those Who Speak – trzyczęściowy komiks stworzony przez BioWare i wydawnictwo Dark Horse Comics. Jego scenarzystami są główny scenarzysta gier z serii Dragon Age David Gaider oraz Alexander Freed. Autorem ilustracji jest Chad Hardin, autorem grafik z okładek jest Anthony Palumbo. Fabuła rozwija historię opowiedzianą w Dragon Age: The Silent Grove, w której król Alistair podróżuje po Thedas chcąc odkryć, co stało się z jego ojcem. Akcja rozgrywa się w Imperium Tevinter i na Seheronie.

Pierwszy zeszyt wydany został 22 sierpnia, a ostatni 14 listopada 2012 roku. Komiks wschodzi w skład wydania zbiorczego Dragon Age Library Edition.

Opis[]

Po wydarzeniach z Dragon Age: The Silent Grove Alistair kontynuuje podróż po Thedas, chcąc odkryć prawdę o swoim dziedzictwie i rozwiązać tajemnice związane ze smokami. Z piratką Izabelą i kupcem Varrikiem Tethrasem u boku, Alistaira przed odkryciem prawdy nie powstrzyma nic, nawet jeśli oznacza to walkę z armią kultystów.

Zeszyt Pierwszy[]

Aurelian Titus, potężny magister z Tevinteru, bierze udział w przyjęciu w mieście Ventus (wcześniej znanym jako Qarinus), na które zaprasza wielu szlachciców. Alistair, Izabela i Varric przychodzą na przyjęcie w przebraniu. Podczas przyjęcia Varrik ponownie poznaje i przedstawia Alistaira i Isabelę, jego dawnemu przyjacielowi, Maevaris Tilani. Maevaris jest tevinterską magister i wdową po kuzynie Varrika, Thoroldim. Zostali również przedstawieni Lordowi Devonowi, który nalegał, aby im pomóc, gdy Maevaris wspomniała tylko imię Izabeli.

Podczas wtapiania się w tłum, Devon wspomina Izabeli, że jest mu „winna”, w przeciwnym razie powie Alistairowi o czymś, co dotyczyło jej na Morzu Wenefickim. Ona odpowiada, wyciągając na niego ostrze, że „nic się nie tam nie stało” i każe mu iść precz.

Alistair jest wdzięczny Maevaris, ale nalega, aby odeszła, gdy tylko przybędzie Titus, ponieważ nie chce, aby wpadła w kłopoty. Zamiast tego Maevaris mówi mu, że w rzeczywistości kocha kłopoty, a następnie wspomina Alistairowi, że podczas gdy magistrowie rządzą Tevinterem, Titus nie ma ziem ani rodziny, a jedynie reputację władzy i wiedzę o rzeczach, których nikt inny nie ma. Kiedy Titus przybywa na przyjęcie, Alistair nagle konfrontuje się z nim na temat jego ojca, Marica. To skłania ludzi magistra do sięgnięcia po broń. Magister używa magii krwi, ale Alistair używa swojej mocy templariuszy, aby ją zneutralizować. Titus każe złapać Alistaira, po czym wychodzi. Następnie wybucha bójka.

Gdy walka została wygrana i większość ludzi Titusa nie żyła, Alistair zauważył, że do przesłuchania potrzebny jest jeden żywy współpracownik. Izabela jednocześnie ścigała człowieka, który zaatakował Lorda Devona. Kiedy mężczyzna został złapany, Devon podziękował jej za uratowanie mu życia, jednak ta sama go zabiła, obwiniając o to mężczyznę, którego właśnie ścigała.

Maevaris każe im wszystkim wyjść, zanim przyjdą strażnicy. Zauważa, że będą pytania i byłoby lepiej, gdyby był tutaj magister, który mógłby na nie odpowiedzieć. Zanim odeszli, Maevaris ostrzegł Varrika, aby był ostrożny, ponieważ mag Titusa podczas bitwy wykrzykiwał „Manaveris Dracona” – „Niech żyją smoki” – wskazując, że mogą być częścią Kultu Smoka. Nie mogąc uzyskać wielu informacji od schwytanego mężczyzny, Varrik oszukuje go, dzięki czemu udało im się uzyskać od niego lokalizację: Seheron.

Bohaterowie znajdują się więc z powrotem na statku Izabeli, w drodze do Seheronu. Po pewnym czasie zbliżają się do nich dwa pancerniki qunari, gdzie na jednym z nich Tamassran rozkazuje swoim ludziom wziąć załogę statku do niewoli, do obozu wojennego o nazwie Akhaaz.

Zeszyt Drugi[]

Izabela jest przesłuchiwana przez Tamassran. Samica qunari pyta Izabelę o znaczenie jej imienia, a Izabela odpowiada, pytając ją, dlaczego jest tym tak zainteresowana. Kobieta wyjaśnia, że jej lud bardzo ostrożnie nadaje imiona i nazywa siebie samą Rasaan. Następnie Izabela ujawnia, że jej imię zostało wymyślone przez jej pierwszego kapitana i oznaczało „mała piękność”. Była to forma żartu kapitana. Kiedy Rasaan pyta, co się stało z jej kapitanem, Izabela wyjawia, że zabiła go w kłótni. Tamassran kontynuuje zadawanie Izabeli kolejnych pytań, przez co ta w końcu denerwuje się, a Rasaan reaguje agresywnie, uderzając ją.

Varric i Alistair spędzili 3 tygodnie w zamkniętym pokoju otoczeni strażnikami qunari nie mówiącymi w języku innym niż qunlat. Krasnolud wspomina, że Izabela kiedyś ukradła Księgę Kosluna, doprowadzając w Kirkwall do wojny z qunari. W końcu odzyskali swój relikt, ale ich przywódca, Arishok, zginął w akcji. Nagle odwiedza ich wojownik qunari, który mówi, że wzywa ich Arishok. Alistair mówi, że Arishok nie żyje, a wojownik qunari wyjaśnia, że został zastąpiony przez nowego. Wygląda na to, że Sten, który kiedyś walczył z Alistairem przeciwko Pladze w Fereldenie, został nowym Arishokiem. Mówi swojemu staremu przyjacielowi, że pogoń za Aurelianem jest głupia, a król pyta, dlaczego qunari ścigają tevinterskiego magistra. Arishok nie odpowiada, a kiedy wychodzi, Alistair chwyta go za ramię, aby go powstrzymać. Sten uderza go w szczękę i radzi, aby nigdy więcej nie próbował z nim rozmawiać. Alistair mówi o tym, co stało się z Izabelą, podczas gdy Varrik powstrzymuje swojego przyjaciela przed ponownym zbliżeniem się do Stena.

Wracając do Izabeli: ujawnia ona, że jej matka przeszła na qun i sprzedała ją zmuszając Izabelę do małżeństwa, gdy ta odmówiła konwersji. Po śmierci męża Izabela dołączyła do Szczęśliwej Armady, ale zaczęła mieć wątpliwości, gdy tylko odkryła, że flota przewozi niewolników. Kiedy pewnego dnia orlezjańska marynarka wojenna otoczyła statki, Izabela – w scenie celowo przypominającej wydarzenia historyczne, takie jak masakra w Zong w 1781 r. – nakazała załodze utopić niewolników, aby uciec przed Orlezjanami, którzy ich powieszą. Za drugim razem, gdy Armada transportowała niewolników, Izabela ich uwolniła. Ponieważ była już zadłużona, Izabelę drogo ta decyzja kosztowała, więc postanowiła podjąć pracę i ukraść Księgę Kosluna. Rasaan pociesza Izabelę, a kiedy Izabela nadal odmawia ujawnienia swojego imienia, uderza ją i zbliża jej twarz do qameku, świecącej substancji, która wygląda jak lyrium.

Zeszyt Trzeci[]

Rasaan próbuje zmusić Izabelę do przyjęcia qameku, ale ta w końcu stawia opór i rani Rasaan. Dźwięki zaalarmowały strażnika na zewnątrz celi, który otworzył drzwi, aby zobaczyć, co się dzieje. Izabela zdołała wślizgnąć się pod niego i uciec z celi, kradnąc przy tym jego sztylet. W końcu dotarła do celi, w której przetrzymywani byli Alistair i Varrik. Wypuściła towarzyszy każąc im uciekać. Ona poszła zaś ratować swoją załogę. W końcu Izabela odnalazła swoją załogę i opowiedziała im o niebezpieczeństwach związanych z próbą ucieczki. Poprosiła, aby wybrali, czy chcą zostać, czy pojechać z nią. Jej załoga postanowiła popłynąć z nią. Jednak zanim zdążyła otworzyć cele, pojawiła się Rasaan. Powiedziała, że inni qunari myśleli, że spróbuje uciec, ale ona poznała ją lepiej i wiedziała, że wróci po swoją załogę. Rozwścieczona Rasaan nie chciała już nawracać Izabeli, wierząc, że jedynym rozwiązaniem jest tylko śmierć, co spowodowało zaciekłą walkę między kobietami.

W tym samym czasie Alistair i Varrik próbują przedostać się dalej, walcząc ze strażnikami qunari. Jednak w końcu Sten zablokował im drogę i po krótkiej dyskusji zaatakował ich. Varrik, który nie używał swojej Bianki, nie mógł skutecznie pomóc w walce, więc próbował znaleźć inne wyjście. Jednak kiedy otworzył drzwi, aby wrócić do więzienia, strażnicy qunari już na niego czekali. Jednak spryt ponownie uratował krasnoluda. Powiedział im, że Arishok i Alistair toczą walkę o honor, więc zamiast go zaatakować i pomóc Arishokowi, Varrik i strażnicy Qunari zaczęli wspólnie oglądać pojedynek.

Izabela w końcu zdołała pokonać Rasaan w ich walce i siedząc na niej, trzymała sztylet gotowy do ostatecznego, śmiertelnego ciosu. Następnie powiedziała jej, że naprawdę ma na imię Naishe, ale tak już nie jest od dawna. Izabela atakuje następnie swoim sztyletem, ale celowo nie trafia w głowę Rasaan, pokazując, że od początku nie miała zamiaru jej zabić.

Alistair po wyrównanej i wyczerpującej walce pokonuje Stena i zamiast go zabić, oferuje mu współpracę przeciwko Titusowi, na co Sten tym razem się zgodził. Ostatnie sceny ukazują Izabelę wraz z Alistairem, Varrikiem, Stenem i jej załogą płynącymi swoim odnowionym w stoczni statkiem pirackim w kierunku twierdzy Titusa na Seheronie w towarzystwie dwóch drednotów qunari. W końcowych scenach, Sten na pokładzie statku mówi Alistairowi, że Titus go szuka, ponieważ sama krew smoków płynie w żyłach Alistaira i wszystkich pozostałych Theirinów.

Postaci[]

Miejsca[]

  • Ventus (dawniej Qarinus) – duże miasto w Imperium Tevinter
  • Akhaaz – fort qunari na Seheronie

Galeria[]

Advertisement