Dragon Age Wiki
(Emprise du Lion)
Znaczniki: VisualEditor apiedit
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 6: Linia 6:
 
|stolica = [[Halamshiral]] <small>(dawniej)</small>
 
|stolica = [[Halamshiral]] <small>(dawniej)</small>
 
|mieszkańcy = [[Ludzie]], [[elfy]]
 
|mieszkańcy = [[Ludzie]], [[elfy]]
|pojawienia = ''[[Dragon Age: The Masked Empire]]''<br />''[[Dragon Age: Inkwizycja]]''
+
|pojawienia = ''[[Dragon Age: Cesarstwo masek]]''<br />''[[Dragon Age: Inkwizycja]]''
 
}}
 
}}
 
'''Dalia''' – region w południowo-wschodnim [[Orlais]], na zachód od [[Ferelden]]u. Od roku -170 [[Starożytności]] do 2:20 [[Chwały]], czyli przez prawie trzysta lat, był autonomicznym państwem zamieszkiwanym przez [[elfy]].
 
'''Dalia''' – region w południowo-wschodnim [[Orlais]], na zachód od [[Ferelden]]u. Od roku -170 [[Starożytności]] do 2:20 [[Chwały]], czyli przez prawie trzysta lat, był autonomicznym państwem zamieszkiwanym przez [[elfy]].
Linia 15: Linia 15:
 
== Historia ==
 
== Historia ==
 
=== Założenie Dalii ===
 
=== Założenie Dalii ===
Po upadku swojej pierwszej ojczyzny, [[Elvhenan]], elfy przez stulecia niewolone były przez [[Imperium Tevinter|Tevinterczyków]], wskutek czego zatraciły większość swojego języka, historii i wiedzy. Kiedy w roku 1020 [[Kalendarz|IT]] [[Andrasta]] i jej mąż [[Maferat]] poprowadzili ludy [[Alamarri]] przeciwko Tevinterowi, elfy pod dowództwem [[Shartan]]a powstały i przyłączyły się do walki z Imperium.
+
Po upadku swojej pierwszej ojczyzny, [[Elvhenan]], elfy przez stulecia niewolone były przez [[Imperium Tevinter|Tevinterczyków]], wskutek czego zatraciły większość swojego języka, historii i wiedzy. Kiedy w roku 1020 IT [[Andrasta]] i jej mąż [[Maferat]] poprowadzili ludy [[Alamarri]] przeciwko Tevinterowi, elfy pod dowództwem [[Shartan]]a powstały i przyłączyły się do walki z Imperium.
   
 
Shartan zginął po tym, jak Andrasta została zdradzona i spalona na stosie, jednak w roku 1025 IT Maferat i jego synowie w nagrodę za pomoc w działaniach wojennych oddali im we władanie tereny, które nazwane zostały Dalią. W tamtych czasach Dalia mieściła się na granicy z Tevinterem, na słabo zaludnionych terenach – na zachodzie żyły rozproszone ludy [[Orlais|cyreańskie]], z kolei na wschodzie, po drugiej stronie [[Góry Mroźnego Grzbietu|Gór Mroźnego Grzbietu]], zamieszkiwały plemiona barbarzyńców Alamarri. Wyzwolone elfy pieszo wyruszyły z Tevinteru do swojego nowego domu – wydarzenie to nazwane zostało [[Kodeks: Długi Marsz|„Długim Marszem”]]. Wiele elfów zginęło po drodze, a te, które przeżyły, założyły miasto [[Halamshiral]], co w języku elfickim znaczy „kres wędrówki”. Dołączyły do nich elfy z całego [[Thedas]], po czym rozpoczęto proces przywracania utraconego języka, wierzeń i wiedzy.
 
Shartan zginął po tym, jak Andrasta została zdradzona i spalona na stosie, jednak w roku 1025 IT Maferat i jego synowie w nagrodę za pomoc w działaniach wojennych oddali im we władanie tereny, które nazwane zostały Dalią. W tamtych czasach Dalia mieściła się na granicy z Tevinterem, na słabo zaludnionych terenach – na zachodzie żyły rozproszone ludy [[Orlais|cyreańskie]], z kolei na wschodzie, po drugiej stronie [[Góry Mroźnego Grzbietu|Gór Mroźnego Grzbietu]], zamieszkiwały plemiona barbarzyńców Alamarri. Wyzwolone elfy pieszo wyruszyły z Tevinteru do swojego nowego domu – wydarzenie to nazwane zostało [[Kodeks: Długi Marsz|„Długim Marszem”]]. Wiele elfów zginęło po drodze, a te, które przeżyły, założyły miasto [[Halamshiral]], co w języku elfickim znaczy „kres wędrówki”. Dołączyły do nich elfy z całego [[Thedas]], po czym rozpoczęto proces przywracania utraconego języka, wierzeń i wiedzy.

Wersja z 10:23, 20 wrz 2019

Dalia – region w południowo-wschodnim Orlais, na zachód od Fereldenu. Od roku -170 Starożytności do 2:20 Chwały, czyli przez prawie trzysta lat, był autonomicznym państwem zamieszkiwanym przez elfy.

Geografia

Dalia wielkością zbliżona jest do fereldeńskiego Bannornu. Od południa graniczy z dziczą Arbor, od wschodu z Górami Groźnego Grzmietu, a od północy z Morzem Przebudzonych. Ze względu na to, że obszar pozostaje w cieniu Gór Mroźnego Grzbietu, nie znajdują się na nim żadne większe rzeki, a deszcze padają sporadycznie, większość współczesnych ludzkich siedlisk położona jest wzdłuż wybrzeża.

Historia

Założenie Dalii

Po upadku swojej pierwszej ojczyzny, Elvhenan, elfy przez stulecia niewolone były przez Tevinterczyków, wskutek czego zatraciły większość swojego języka, historii i wiedzy. Kiedy w roku 1020 IT Andrasta i jej mąż Maferat poprowadzili ludy Alamarri przeciwko Tevinterowi, elfy pod dowództwem Shartana powstały i przyłączyły się do walki z Imperium.

Shartan zginął po tym, jak Andrasta została zdradzona i spalona na stosie, jednak w roku 1025 IT Maferat i jego synowie w nagrodę za pomoc w działaniach wojennych oddali im we władanie tereny, które nazwane zostały Dalią. W tamtych czasach Dalia mieściła się na granicy z Tevinterem, na słabo zaludnionych terenach – na zachodzie żyły rozproszone ludy cyreańskie, z kolei na wschodzie, po drugiej stronie Gór Mroźnego Grzbietu, zamieszkiwały plemiona barbarzyńców Alamarri. Wyzwolone elfy pieszo wyruszyły z Tevinteru do swojego nowego domu – wydarzenie to nazwane zostało „Długim Marszem”. Wiele elfów zginęło po drodze, a te, które przeżyły, założyły miasto Halamshiral, co w języku elfickim znaczy „kres wędrówki”. Dołączyły do nich elfy z całego Thedas, po czym rozpoczęto proces przywracania utraconego języka, wierzeń i wiedzy.

Dalia patrolowana była przez straż graniczną znaną jako Szmaragdowi Rycerze. Rycerze ci chronili granic królestwa ujeżdżając halle i w towarzystwie wilków nazywanych „Strażnikami Rycerzy”. Wilki te wierne były Rycerzom, walczyły u ich boku i chroniły podczas snu.

Upadek Dalii

Chcąc odzyskać świetność Elvhenan, elfy odcięły się od ludzkich sąsiadów, tym niemniej podczas trwającej blisko sto lat Drugiej Plagi elfy pozostały neutralne i nie wspomogły innych narodów w walce z mrocznymi pomiotami. Gdy w roku 1:25 Boskiej pomioty niemalże zrównały z ziemią orlezjańskie miasto Montsimmard, elfy przyglądały się wydarzeniu z pobliskiego wzgórza, nic nie robiąc. Po zakończeniu Plagi ich bierność zaczęła być powodem rodzących się niesnasek pomiędzy Dalią a Orlais, zaś wśród Orlezjan zaczęły krążyć pogłoski, jakoby elfy składały ofiary z ludzi. Według ludzkich historyków potyczki na granicach przerodziły się w wojnę, kiedy w roku 2:9 Chwały elfy zaatakowały orlezjańskie miasteczko Czerwone Rozdroża. Elfy twierdzą, że wojna rozpoczęła się po tym, jak na ich ziemie przybyli przysłani przez templariusze w związku z wypędzeniem z Dalii andrastańskich misjonarzy. W roku 2:10 Chwały wojska elfów zajęły Montsimmard i dotarły pod Val Royeaux.

Gdy Dalijczycy zaczęli zagrażać stolicy Orlais, Zakon wypowiedział im świętą wojnę znaną jako Święty Marsz na Dalię. Elfy zostały zepchnięte na orlezjańską granicę, następnie ludzie zdobyli Halamshiral, a do roku 2:20 Chwały siły elfów zostały całkowicie rozbite. Dalia została zajęta przez Orlais, a elfom zabroniono czcić ich bogów. Tym, którzy zaakceptowali pokój oferowany przez Zakon i przyjęli wiarę w Stwórcę, pozwolono zamieszkać w slumsach ludzkich miast nazywanych obcowiskami, a następnie nazwano elfami miejskimi.

Regiony

Zobacz też