Dragon Age Wiki
Advertisement

Alistair Theirin (ur. 9:10 Smoka) – szary strażnik i jeden z towarzyszy w Dragon Age: Początek, a także potencjalna opcja romansowa dla Strażniczki. Może nauczyć Strażnika specjalizacji templariusz.

Przeszłość[]

Alistair Theirin urodził się w roku 9:10 Wieku Smoka. Przez wiele lat był uczony, że jego matką była służąca w zamku, która zmarła wydając go na świat. Alistair Theirin w rzeczywistości był nieślubnym dzieckiem (bękartem) króla Marica Theirin i Fiony. Aby strzec honoru swej siostry, królowej Rowan Theirin, Eamon Guerrin przystał na sugestię teyrna Loghaina Mac Tira, żeby chłopiec zamieszkał w Redcliffe. Od tamtej pory, młodzieniec był wychowywany przez arla, który obdarował go należytą troską. Z tego powodu, Alistair Theirin zawsze go szanował. Jako dziecko, posiadał amulet ze świętym symbolem Andrasty, który był jedyną pamiątką po matce.

Żona arla, Izolda Guerrin, podejrzewała, że Guerrin dba o dziecko, ponieważ jest jego biologicznym ojcem. Arlessa zawsze starała się pokazać dziecku, że nie jest mile widziane. Robiła wszystko, by chłopiec czuł się obco w zamku. Młodzieniec nie spał na jedwabnych prześcieradłach, tylko w stajni, gdzie siano było jego jedynym okryciem. Podejrzenia Izoldy Guerrin były jednak bezpodstawne i niesłuszne, ale pod wpływem nacisku ze strony żony, Eamon Guerrin zgodził się odesłać dziesięcioletniego Alistaira Theirina do Zakonu, gdzie odtąd był wychowywany. Chłopiec był zdruzgotany i ze złości zdarł swój amulet z szyi i rzucił nim o ścianę, rozbijając go na kawałki.

Alistair Theirin przez wiele lat był kształcony przez Zakon na templariusza, co wyjaśnia sposób, w jaki zdobył większość swoich umiejętności bojowych. Obwiniał arla Eamona Guerrina za swoje położenie, nie cierpiał Zakonu. Arl kilka razy odwiedzał klasztor, żeby zobaczyć, jak chłopiec sobie radzi. Alistair Theirin był jednak zbyt uparty, by docenić ten gest. W końcu, Eamon Guerrin przestał przyjeżdżać. Nowicjusze z biednych rodzin uważali, że chłopiec zadziera nosa, podczas gdy szlachcice nazywali go bękartem i ignorowali. Z tego powodu, czuł się tak, jakby arl go porzucił. Młodzieniec był zgorzkniały i nigdzie go nie chciano. Wkrótce jednak znalazł pociechę w szkoleniu, z którym sobie dobrze radził. Dyscyplinowanie umysłu było dla niego trudne, ale dawało satysfakcję. Ostatecznie jednak, chłopiec nigdzie nie czuł się jak u siebie w domu.

Mimo lat spędzonych w Zakonie, Alistair Theirin czuł się zrezygnowany, aczkolwiek pogodzony ze swym losem, który nie dawał mu żadnej satysfakcji. Wielka kapłanka nie ceniła wojownika zbyt wysoko. Gdy chłopiec wyrósł na zdrowego mężczyznę, przestał winić arla za swoje położenie, bo ostatecznie Eamon Guerrin był dla niego dobry i starał się wychować go najlepiej, jak tylko mógł.

Sześć miesięcy później, Alistair Theirin po raz pierwszy zetknął się z Duncanem, komendantem szarych strażników w Fereldenie, a zarazem przyjacielem Marica Theirina. Mężczyzna był jeszcze przed przyjęciem ślubów i czuł się w Zakonie nieszczęśliwy. Duncan zauważył, że Alistair Theirin nie odczuwał radości ani satysfakcji szkoląc się na templariusza. Podczas turnieju ku czci Szarej Straży, komendant Szarej Straży, zdecydował się zwerbować mężczyznę, choć ten nie był najlepszym wojownikiem – przegrał ostatnią walkę. Duncan podziwiał jednak dobry i lojalny charakter Alistaira Theirina, a oprócz tego uważał, że jego umiejętności pomogą w walce z mrocznymi pomiotami. Komendant musiał powołać się na Prawo Werbunku, ponieważ wielka kapłanka nie chciała zgodzić się, by rekrut templariuszy dołączył do Szarej Straży.

Alistair Theirin przeszedł pomyślnie Rytuał Dołączenia. Mężczyzna miał jednak po nim koszmary, które wywoływały w nim strach do tego stopnia, że budził się z krzykiem. Duncan myślał wtedy, że ktoś jest w jego pokoju[1].

Zanim doszło do pierwszych starć z mrocznymi pomiotami pod Ostagarem, mężczyzna tylko raz walczył z potworami w zwarciu. Dla Alistaira Theirina, stworzenia były potworne, a przynajmniej takie odniósł pierwsze wrażenie na ich temat.

Osobowość[]

Ja? Nie chcę psa. Z trudem potrafię zadbać o siebie.

— Alistair Theirin, Dragon Age: Początek

Alistair Theirin wierzy w Stwórcę, ale nigdy nie chciał poświęcić swego życia służbie Zakonowi. Z tego powodu był wdzięczny Duncanowi, ponieważ Komendant był pierwszym człowiekiem, którego obchodził los niedoszłego templariusza, to właśnie za jego sprawą mężczyzna dołączył do Szarej Straży.

Alistair Theirin ma infantylny charakter oraz dobre serce, co bardzo drażni Morrigan. Nie stroni od przekomarzania się, czy stosowania cynizmu, wobec osób za którymi nie przepada.

Udział[]

Dragon Age: Powołanie[]

Alistair jako niemowlę pojawia się w epilogu, gdy Fiona przedstawia go Maricowi Theirinowi. Jako elfka, magini i szara strażniczka, kobieta nie może samotnie wychować Alistaira, dlatego prosi króla, aby zagwarantował synowi życie z daleka od tronu. Fiona nie chce, aby jej syn miał trudne życie jak ona w młodości i był jakimkolwiek konkurentem dla Cailana Theirina. Duncan obiecuje przyjaciołom, że będzie uważał na chłopca i dostarczał na jego temat informacje.

Maric Theirin spełnia prośbę Fiony, oddając Alistaira Theirina na wychowanie Eamonowi Guerrinowi, arlowi Redcliffe. Chłopak wierzy, że jest synem króla i zwykłej służącej oraz przyrodnim bratem Goldanny.

Dragon Age: Początek[]

Alistair Theirin po raz pierwszy pojawia się w Ostagarze jako najmłodszy członek Szarej Straży. Głównie pomaga w przygotowaniach do Rytuału Dołączenia. Strażnik spotyka go w momencie, gdy mężczyzna kłóci się z magiem. Alistair Theirin informuje członka Kręgu Maginów, że Wielebna Matka pragnie się z nim widzieć. Jego rozmówca nie chce go jednak słuchać. Maga nie obchodzi to, czego sobie życzy Wielebna Matka, ponieważ sam na ten moment pomaga Szarej Straży w przygotowaniach do bitwy z rozkazu samego króla Cailana Theirina. Alistair Theirin z ironią pyta go czy jej Świątobliwość miała wysłać do niego specjalny list. Mag zaleca wojownikowi udać się z powrotem do Wielebnej Matki, by przekazał jej, że nie pozwoli sobie na takie nękanie. Bez względu na wszystko rozmowa się kończy, a niedługo potem do Alistaira Theirina podchodzi Strażnik. Mężczyzna wykorzystuje ten fakt i mówi, że jedyną dobrą stroną Plagi jest to, że jednoczy tych, którzy muszą się z nią zmagać. Wojownik zauważa, że próbuje znaleźć w całej sytuacji jakieś dobre strony. AListair Theirin zastanawia się, czy Strażnik nie jest przypadkiem kolejnym magiem. Mężczyzna stwierdza, że chciałby wiedzieć, czy istnieje jakieś prawdopodobieństwo zamiany w ropuchę. Niemniej, ostatecznie udaje mu się odgadnąć, że Strażnik jest rekrutem - nowym nabytkiem Szarej Straży. Mężczyzna przeprasza, że wcześniej go nie rozpoznał. Według niego, w wiadomości od Duncana, komendant mówił same dobre rzeczy na temat głównego protagonisty. W końcu, Alistair Theirin przedstawia się i dodaje, że jako młodszy członek Szarej Straży, będzie towarzyszyć Strażnikowi podczas przygotowań do Rytuału Dołączenia. Następnie oboje wymieniają się swoimi doświadczeniami z mrocznymi pomiotami. Na koniec, proponuje udać się do Duncana, by zacząć przygotowania związane z Dołączeniem.

Alistair Theirin z polecenia Komendanta Szarej Straży ma za zadanie zaopiekować się rekrutami, więc towarzyszy im w Głuszy Korcari. Wkrótce drużyna natrafia na rannego żołnierza, którego oddział został wybity przez mroczne pomioty. Jory niepokoi się tym na tyle mocno. że wojownik go uspokaja. Mężczyzna twierdzi, że należy zachować ostrożność, a z racji tego, że szarzy strażnicy potrafią wyczuwać potwory, wówczas nic ani nikt nie weźmie ich z zaskoczenia. Następnie grupa kontynuuje wykonywanie zadań zleconych przez Duncana.

Po odprawieniu Rytuału Dołączenia, pyta się Strażnika czy miał jakieś koszmary. Wspomina również swoje doświadczenia związane z Dołączeniem. Według niego, główny protagonista doświadczy jeszcze wielu zjawisk, które zostaną wyjaśnione. Następnie wręcza Bohaterowi wisior o nazwie Przysięga Strażnika, który stanowi ostatni element rytuału.

Wkrótce, oboje otrzymują zadanie rozpalenia ognia sygnałowego w Wieży Ishal. Duncan przestrzega rekrutów, by nie zgrywali bohaterów. Alistair Theirin jest zawiedziony tym, że nie może brać udziału w bitwie pod Ostagarem. Poza tym, czuje, że wcale nie chce rozstawać się z komendantem Szarej Straży. Duncan prosi go o cierpliwość i wyjaśnia, że sam będzie walczył u boku króla. Potem rozdzielają się, życząc sobie powodzenia.

Alistair Theirin towarzyszy Strażnikowi w Wieży Ishal. Dziwi go obecność mrocznych pomiotów. Wkrótce, oboje stawiają czoła ogrowi, ale potwory zaczynają mieć znaczną przewagę. W końcu jednak udaje im się rozpalić ogień sygnałowy. Teyrn Loghain Mac Tir zamiast udzielić pomocy fereldeńskim wojskom, postanawia się wycofać, skazując króla Cailana Theirina na śmierć. Alistair Theirin stara się wraz z przyjacielem odeprzeć mroczne pomioty, ale ostatecznie oboje tracą przytomność. Niedługo potem pojawia się Flemeth w formie olbrzymiego ptaka, która ratuje ostatnich szarych strażników.

Mężczyzna jako pierwszy budzi się w chacie Wiedźmy z Głuszy. Martwi go zdrada Loghaina Mac Tira i los żołnierzy. Nie jest również pewny tego, czy Strażnik żyje. Wkrótce jednak, główny protagonista przychodzi z nim porozmawiać, a Flemeth stwierdza, że Alistair Theirin za bardzo się o wszystko martwi. Mężczyzna cieszy się na widok Strażnik i stwierdza, że gdyby nie matka Morrigan, oboje byliby martwi. Wiedźma zwraca mu uwagę, by nie wypowiadał się o niej tak, jakby jej nie było. Alistair Theirin stwierdza, że nie chciał jej urazić, ale nie wie jak się do niej zwracać, bo nie wyjawiła swojego imienia. Według Wiedźmy, imiona są bezużyteczne, ale na potrzebę komunikacji zauważa, że Chasyndzi nazywają ją „Flemeth” i to powinno wystarczyć. Mężczyzna oznajmia, że zna tę postać z legend. Według niego, Daveth miał rację uważając, że kobieta jest Wiedźmą z Głuszy. Alistair Theirin nie może uwierzyć w to, że Loghain Mac Tir zdradził króla. Według Wiedźmy, w ludzkich sercach skrywają się cienie mroczniejsze od jakiejkolwiek skażonej istoty. Flemeth przypuszcza, że teyrn chce oszukać samą Plagę, ale być może nie zdaje sobie sprawy z prawdziwego zła, które za nią stoi. Szary strażnik szybko orientuje się, że chodzi o arcydemona. Flemeth wyjaśnia czym właściwie jest ten smok oraz jaką gra rolę. Alistair Theirin przypuszcza, że Loghain Mac Tir chce przejąć całkowitą władzę, ponieważ jego córka jest żoną króla Cailana Theirina. Mimo tego, nie wie, jak zdrajca mógłby uniknąć kary za popełnioną zbrodnię. Flemeth stwierdza, że szary strażnik mówi tak, jakby Loghain Mac Tir miał zostać pierwszym królem, który zdobył tron w ten sposób. Nakazuje mu również dorosnąć. Mężczyzna zauważa, że gdyby arl Eamon Guerrin wiedział, co zrobił teyrn, wówczas nigdy by go nie poparł. Za jego śladem, poszedłby cały Zjazd Możnych i wybuchłaby wojna domowa. Alistair Theirin proponuje udać się do Redcliffe i poprosić go o pomoc, ale szarzy strażnicy wciąż potrzebują więcej sojuszników. Według Flemeth, oboje mają do dyspozycji coś więcej niż im się wydaje. Mężczyzna podchwytuje jej myśl i wskazuje na starożytne traktaty Szarej Straży. Dzięki nim, członkowie zakonu mogą poprosić o pomoc dowolną rasę, ponieważ wedle dokumentów każda z nich zobowiązała się do udzielenia pomocy w godzinie potrzeby. Według Flemeth, brzmi to jak próba stworzenia wielkie armii. Alistair Theirin zauważa, że obowiązkiem Szarej Straży zawsze było przeciwstawianie się Pladze, więc to także obowiązek jego oraz Strażnika. Gdy Flemeth decyduje dołączyć do drużyny swoją córkę, mężczyzna nie jest tym faktem zadowolony. Według niego, dziewczyna sprowadzi na nich kłopoty, ponieważ poza Głuszą Korcari będzie apostatką. Starsza kobieta twierdzi, że jeżeli wojownik nie lubi pomocy zbuntowanych magów, być może powinna była go zostawić w Wieży Ishal. Alistair Theirin rozumie aluzję i już więcej się nie wypowiada na temat Morrigan.

Gdy Morrigan zabiera swoje rzeczy i wychodzi z chaty, wojownik pyta się Strażnika, czy na pewno chce zabrać ze sobą młodą wiedźmę tylko dlatego, że tak kazała Flemeth. Czarodziejce nie podobają się słowa mężczyzny i zauważa, że jeśli Alistair Theirin obawia się przyzwania demonów z jej strony, dziewczyna przynajmniej poczeka aż ten nie będzie patrzył. Wojownik stosuje ironię mówiąc, że od razu zrobiło mu się lepiej z tego powodu. Gdy Morrigan mówi Strażnikowi tym, że zdarzało jej się odwiedzać Lothering, Alistair Theirin dziwi się, że nikt nie złapał młodej wiedźmy. Dziewczyna zauważa, że miejscowi podejrzewali ją o bycie magiem-odstępcą i templariusze z tego powodu zawędrowali do Głuszy Korcari, ale niczego nie znaleźli. Potem wojownik przypomina Strażnikowi, że mroczne pomioty mogą ich wyczuć i działa to w obie strony. Według niego, istnieje możliwość przekradnięcia się obok małych grup, ale bardziej inteligentne potwory i większe gromady nie dadzą się tak łatwo oszukać. Gdy główny protagonista pyta się Morrigan o jej umiejętności, mężczyzna jest bardzo ciekawy, czy młoda wiedźma potrafi gotować. Mimo tego, że dziewczyna wydaje się być początkowo zmieszana, ale ostatecznie przytakuje.

Jeżeli Strażnik pozyskał mabari w Ostagarze: Podczas wędrówki, do Strażnika podbiega pies. Alistair Theirin od razu orientuje się, że zwierzę szukało Bohatera. Według niego, mabari wybrało głównego protagonistę na właściciela, ponieważ pamięta, że Strażnik mu pomógł w Ostagarze. Gdy Morrigan nazywa psa „wyliniałą bestią”, mężczyzna zaprzecza temu. Wojownik dodaje, że sam nie chciałby psa, ponieważ z trudem potrafi zatroszczyć się o siebie. Morrigan stwierdza, że ma w związku z tym, tyle uwag, że nie wie, od której zacząć.

Po pewnym czasie, Strażnik rozmawia z Alistairem Theirinem o Duncanie, ponieważ wie, że poległy komendant Szarej Straży był dla niego ważny. Wojownik stwierdza, że główny protagonista nie musi z nim poruszać tego tematu. Alistair Theirin nie jest z siebie zadowolony. Według niego, nie zniósł śmierci Duncana w sposób godny. Wspomina, że komendant Szarej Straży uprzedził go, że w końcu może przyjść na niego czas. Alistair Theirin stwierdza, że w końcu każdy mógł zginąć w walce. Z tego powodu nie powinien tracić nad sobą panowania i przeprasza. Mężczyzna dodaje, że chciałby urządzić Duncanowi stosowny pogrzeb, gdy już oboje wypełnią zadanie. Pragnie również wyruszyć do Wysokoża, aby odpowiednio uhonorować komendanta Szarej Straży, ponieważ to właśnie stamtąd pochodził. Na koniec, wojownik dziękuje Strażnikowi za rozmowę, ponieważ polepszyło się jego samopoczucie.

Jakiś czas później, Alistair Theirin opowiada Strażnikowi o Zakonie Templariuszy. Wyjawia, że umiejętności członków tej organizacji mogą zostać nabyte przez osoby postronne, ale rzadko mają ku temu okazję. Przyznaje się do tego, że nie jest uzależniony od lyrium, ponieważ nie doczekał złożenia ślubów.

W czasie podróży do Lothering, mężczyzna jest bardzo małomówny. Wciąż nie potrafi pogodzić się ze śmiercią Duncana i innych szarych strażników. Gdy drużyna dociera do wioski, wojownik stwierdza, że ma przed sobą widok jak z obrazka. Morrigan zaczyna ironizować twierdząc, że Alistair Theirin postanowił w końcu dołączyć do dyskusji. Według niej, widocznie przerosło go rzucenie się z rozpaczy na własne ostrze. Mężczyzna zastanawia się, czy jego zachowanie tak trudno jej zrozumieć. Pyta się wiedźmy, czy nigdy nie straciła kogoś bliskiego. Wojownik chce wiedzieć, co zrobiłaby Morrigan, gdyby umarła jej matka. Kobieta jednak przyjmuje to ze spokojem i sugeruje, że śmierć Flemeth by ją rozbawiła. Mężczyzna stwierdza, że to przerażające i proponuje wiedźmie zapomnieć o rozmowie. Alistair Theirin zwraca się do Strażnika mówiąc, że powinni obmyślić plan działania. Według niego, sugestia Flemeth jest najlepszym pomysłem. Wojownik ma nadzieję, że główny protagonista przejrzał traktaty. Proponuje również udać się w pierwszeństwie do arla Eamona Guerrina. Według niego, warto mieć również na uwadze możliwość wysłania wiadomości do fortecy Weisshaupt. Problemem jest tylko dotarcie do niej. Zrezygnowany Alistair Theirin stwierdza, że nie wie, dokąd drużyna powinna się udać. Zrobi jednak to, co rozkaże mu Strażnik. Morrigan wykorzystuje okazje i dogryza mu twierdząc, że jakoś ją to nie dziwi. Gdy czarodziejka proponuje udać się do Denerim i zabić Loghaina Mac Tira, mężczyzna jest temu przeciwny. Według niego, teyrn spodziewa się szarych strażników i ma przewagę w postaci armii.

W Lothering, wojownik spotyka swojego przyjaciela, sir Donalla, od którego dowiaduje się, że arl Eamon Guerrin zachorował, a rycerze szukają Urny Świętych Prochów, która ponoć posiada cudowną właściwość leczenia wszelkich chorób. Ze względu na okoliczności, Alistair Theirin pragnie jak najszybciej udać się do Redcliffe.

Po opuszczeniu Lothering, mężczyzna zauważa, że Strażnikowi śni się koszmar. Po tym, jak główny protagonista zostaje wyrwany ze snu przez senne projekcje, wojownik próbuje go pocieszyć. Według niego, w pewnym sensie koszmary są prawdziwe i stanowią naturalny rezultat dołączenia do Szarej Straży. Okazuje się, że Strażnik usłyszał mroczne pomioty, co jest jedną z wielu unikatowych umiejętności szarych strażników. Słyszenie potworów powoduje koszmary, które męczą młodych członków Szarej Straży. Alistair Theirin tłumaczy również, że arcydemon przemawia do swojej hordy i szarzy strażnicy są w stanie to usłyszeć, co stanowi potwierdzenie nadejścia Plagi. Według niego, Strażnikowi w końcu uda się tłumić tego typu sny i proponuje zwinąć obóz, by wyruszyć w dalszą drogę.

Podczas rozmowy na temat przeszłości Alistaira Theirina, mężczyzna próbuje nie wyjawiać szczegółów. Okłamuje Strażnika, że nie znał ojca ani matki, ponieważ oboje umarli i nie miał okazji ich poznać. Twierdzi również, że jego przeszłość nie ma żadnego znaczenia. Niemniej jednak opowiada część swojej historii. Mężczyzna wspomina o amulecie ze świętym symbolem Andrasty. Według niego, to była jego jedyna pamiątka po matce. Dzięki temu, Strażnik otrzymuje wskazówkę dotyczącą możliwego prezentu dla wojownika.

W obozie Strażnika, Alistair Theirin za blisko podchodzi do jedzenia Psa i zostaje przez niego ugryziony. Mężczyzna czasami zapomina, że to pies bojowy.

Po uzyskaniu odpowiedniego poparcia, Strażnik pyta się wojownika czy kiedykolwiek uprawiał seks. Mężczyzna twierdzi, że nigdy nie miał tej przyjemności, ale myślał o tym. Według niego, życie w Zakonie Templariuszy wiąże się z pewnymi zobowiązaniami. Natomiast sam uważa się za dżentelmena i nie widzi w tym niczego złego. Dodaje również, że nie chce niczego przyśpieszać, zwłaszcza, że nie jest pewien czy ich przygoda będzie mieć dobre zakończenie.

Alistairz

Alistair w obozowisku drużyny

Kluczowym dla Alistaira wydarzeniem jest zjazd możnych. Jako syn króla Marica i przyrodni brat poległego króla, ma prawo ubiegać się o tron. Podczas zjazdu Alistair może objąć tron sam, jako małżonek Anory lub Strażniczki, jeśli ta jest ludzką szlachcianką. Podczas zjazdu, w przypadku poparcia Anory, może także dojść do egzekucji Alistaira lub może on opuścić drużynę, jeżeli Strażnik zdecyduje, że Loghain powinien dołączyć do Szarej Straży.

Wieczorem przed ostateczną bitwą Morrigan składa Strażnikowi propozycję odbycia z nią mrocznego rytuału, który odbyć może albo Strażnik, albo Alistair bądź Loghain.

Jeśli Alistair romansował ze Strażniczką, która zakończyła związek z nim po zjeździe możnych i odrzuciła propozycję Morrigan, Alistair zginie, postanawiając samemu zabić arcydemona i nie da się go odwieść od tego pomysłu – całuje Strażniczkę na pożegnanie i rzuca się na smoka.

Epilog[]

  • Jeżeli utwardzony Alistair rządzi z Anorą, będzie razem z nią podróżować po Fereldenie odwiedzając mieszkańców, ciesząc się opinią dobrego króla.
  • Jeżeli Alistair nie jest utwardzony i rządzi z Anorą, pozostawi władzę w rękach nowej żony a sam chętnie będzie wymykał się poza Denerim.
  • Jeżeli Alistair rządzi samodzielnie a wcześniej został utwardzony po spotkaniu z Goldanną, będzie, zaskakująco dla siebie i innych, dobrze i uczciwie rządził Fereldenem. Będzie też popularny wśród ludu i czasami będzie wymykał się by spędzać czas w tawernie z mieszkańcami.
  • Jeżeli Alistair rządzi samodzielnie a wcześniej nie został utwardzony podczas spotkania z Goldanną, nie będzie zaangażowany w politykę Fereldenu, będzie często podróżował po kraju ku uciesze pospólstwa, co jest jednak jedynie ucieczką od królewskich obowiązków.
  • Jeżeli Loghain przeżył, a Alistair nie został mężem Anory, opuszcza on Ferelden i zostaje wędrownym pijakiem.
  • Jeżeli Strażnik dokonuje poświęcenia, a Alistair nie został królem, przez pewien czas zostaje ze strażnikami, a następnie odchodzi i znika.
  • Jeżeli rządzą Alistair i Strażniczka, przez jakiś czas zostają w Fereldenie, jednak jeśli Strażniczka nie jest człowiekiem po jakimś czasie wyrusza do Weisshaupt.
  • Jeżeli Strażniczka romansowała z Alistairem, a ten poślubił Anorę, będą się potajemnie spotykać. Jeśli Strażniczka nie jest człowiekiem po jakimś czasie wyrusza do Weisshaupt.
  • Alistair może też zginąć, albo stracony przez Anorę, albo zabijając arcydemona nie odprawiwszy uprzednio rytuału Morrigan.

Dragon Age: Początek – Przebudzenie[]

AlistairAwakenings

Alistair w Przebudzeniu

Alistair został królem: Alistair przybywa do Twierdzy Czuwania z oddziałem żołnierzy i templariuszką Rylock, żeby dokonać inspekcji nowo założonego posterunku strażników w Amarancie. Życzy komendantowi szarych powodzenia w odbudowie Twierdzy Czuwania i użerania się z administracją Amarantu. Mimo protestów Rylock zgadza się również, żeby apostata Anders dołączył do Szarej Straży.

Kroniki mrocznych pomiotów[]

Pomiot spotyka na szczycie Fortu Drakon Alistaira walczącego z arcydemonem. Wnioskując po tym, że u jego boku walczą Morrigan, Leliana i pies, można założyć, że Strażnik zginął w Ostagarze podczas rytuału Dołączenia. Pomiot zabija Alistaira.

Dragon Age II[]

AlistairDAIIcodex

Alistair w Dragon Age II

Alistair został królem: Alistair wraz z Teaganem pojawia się w akcie III w ramach zadania Quest-DA2 Król Alistair. Po przybyciu Hawke’a do twierdzy wicehrabiego jest on świadkiem kłótni pomiędzy Alistairem a komtur Meredith o kilku zbiegłych do Fereldenu magów.

Alistair pozostał w Straży: Jeżeli któreś z rodzeństwa Hawke’a podczas wyprawy na Głębokie Ścieżki dołączyło do Szarej Straży, Alistair pojawi się w Kirkwall podczas ataku qunari. Wyraża ubolewanie, że nie może pomóc, ponieważ Straż nie angażuje się w politykę.

Alistair został pijakiem: Po oszczędzeniu Alistaira podczas zjazdu możnych udał się on do Kirkwall, gdzie można spotkać go w akcie I podczas wizyty w Pod Wisielcem. Pijany Alistair opowiada o tym, że dawniej był księciem Fereldenu. Jeżeli w drużynie obecna jest Izabela, skomentuje ona jego zachowanie. W akcie II Alistaira odwiedza Teagan mówiąc, że może wrócić do Fereldenu.

Dragon Age: Inkwizycja[]

Jeżeli Alistair został królem: Alistair Theirin lub Alistair Theirin i Anora Mac Tir udzielają schronienia zbuntowanym magom w Redcliffe, ale po ich sprzymierzeniu się z Venatori sprawy się komplikują. Po przywróceniu przez Inkwizytora właściwego stanu świata, król przybywa do osady i zwraca się w pierwszeństwie do Fiony. Zaleca kobiecie wyobrazić sobie jego zdziwienie, kiedy dowiedział się o tym, że Magini postanowiła przekazać zamek w Redcliffe tevinterskiemu magistrowi. Zwłaszcza, że osada jest w posiadaniu arla Teagana Guerrina. Fiona próbuje się tłumaczyć, ale mężczyzna jej przerywa twierdząc, że wie jakie były jej zamiary. Dodaje, że chciał pomóc zbuntowanym magom, ale sami to uniemożliwili. Fiona zauważa, że ma kilkuset magów, których trzeba chronić. Zastanawia się, gdzie mogliby uzyskać schronienie. Inkwizytor wtrąca się do rozmowy i stwierdza, że zbuntowani magowie opuszczą Ferelden wraz z Inkwizycją. Bez względu na wszystko, Alistair Theirin proponuje Fionie przyjąć propozycję głównego protagonisty i nakazuje opuścić królestwo.

Jeżeli Alistair pozostał szarym strażnikiem: mężczyzna pojawia się jako przyjaciel Hawke’a badający tajemnicze zaginięcia i zachowania pozostałych Szarych Strażników. W pewnym momencie, podczas walki z demonem Koszmaru w Pustce, Inkwizytor musi zdecydować, czy poświęcić życie Hawke’a, czy Alistaira, aby umożliwić pozostałym powrót do świata realnego.

Po potyczce z Szarymi Strażnikami zwodzonymi przez Koryfeusza zależnie od ich losu Alistair zostanie nowym komendantem Szarej Straży.

Poparcie[]

Strażnik może zwiększyć wskaźnik poparcia u Alistaira poprzez dawanie mu prezentów, rozmowy z nim i dokonywanie odpowiednich wyborów fabularnych. Podczas rozmów z nim często odpowiada żartem, chyba że rozmawia o Duncanie. Jeżeli Strażnik chce stracić jego poparcie, powinien go wykpiwać, z kolei jeśli chce je zyskać, powinien wychwalać Duncana.

Romans[]

Alistair traktuje kobiety z szacunkiem, jest romantykiem. Strażniczka chcąca rozpocząć z nim romans powinna go chwalić, współczuć mu i zapewniać, że go lubi. Poważnie traktuje związki i związane z tym sprawy, chociaż sam nigdy nie był z nikim w związku uczuciowym. Lubi czuć się potrzebny, nie lubi z kolei być wykpiwanym. Po zyskaniu odpowiednio dużego poparcia zaprosi Strażniczkę do swojego namiotu. Po pewnym czasie może wręczyć Strażniczce różę – jeśli przyjmie ona prezent romansując z Zevranem lub Lelianą, Alistair będzie domagał się, żeby dokonała wyboru.

Powiązane zadania[]

Prezenty[]

Najodpowiedniejsze prezenty dla Alistaira to figurki i runy.

  • 28px-Tre ico alistair amulet Amulet matki Alistaira - znajduje się na głównym poziomie zamku w Redcliffe w biurku.
  • 28px-Tre ico runestone 2 Czarny kamień runiczny - znajduje się w thaigu Aeducana w skrzyni.
  • 28px-Tre ico dunc shield Tarcza Duncana - znajdziemy ją dopiero po uwolnieniu Riordiana, powie nam o tajnej skrytce strażników. Znajduje się ona w magazynie w Denerim.
  • 28px-Tre_ico_silver_chalice Kielich Dołączenia - możemy go zdobyć jedynie z dodatkiem Powrót do Ostagaru, a znajdziemy go kawałek od miejsca gdzie przeszliśmy Dołączenie.
  • 28px-Tre ico statuette 4 Onyksowa figurka demona - znajdziemy ją we wschodniej części Lasu Bracilian w kupie kości.
  • 28px-Tre ico statuette 3 Mała rzeźbiona figurka - znajduje się w skrzyni w Lothering po uratowaniu Bodahna.
  • 28px-Tre ico statuette 1 Kamienna figurka smoka - znajduje się na górnym poziomie zamku w Redcliffe w skrzyni.
  • 28px-Tre ico runestone 1 Biały kamień runiczny - znajduje się Wielkiej Sali w Kręgu Maginów w ciele jednego z plugawców.
  • 28px-Tre ico statuette 2 Kamienna figurka wojownika - jedna z jaskiń w zniszczonej świątyni, w kupie śmieci.

Początkowe statystyki[]

Początkowe specjalizacje[]

Początkowe specjalizacje

Umiejętności[]

Początkowe umiejętności

Talenty[]

Początkowe talenty templariusza
Sprawiedliwy cios
Sprawiedliwy cios
 
Początkowe talenty wojownika
Początkowe talenty broni i tarczy
Cios tarczą
Cios tarczą
 
Uderzenie tarczą
Uderzenie tarczą
 
Obezwładnienie
Obezwładnienie
 
Zasłona tarczą
Zasłona tarczą
 

Wyposażenie[]

Broń Długi miecz Strażnika Długi miecz Strażnika (Żeliwo) Długi łuk Długi łuk (Jesion)
Pancerz Rynsztunek karacenowy Rynsztunek karacenowy Tarcza templariusza Tarcza templariusza (Jesion)
Akcesoria Runiczny talizman na szczęście Runiczny talizman na szczęście

Ciekawostki[]

  • W Pustce marzy o spotkaniu swojej siostry i jej dzieci.
  • Pierwotnie Alistair Theirin miał być „siwawym weteranem Szarej Straży”. Nie współgrało to jednak za dobrze z postacią, która miała dołączyć do gracza we wczesnym etapie gry, dlatego postanowiono to zmienić.
  • Rowan Theirin nie mogła się dowiedzieć o istnieniu Alistaira Theirina, gdyż narodził się on kilka lat po jej śmierci.
  • W dzieciństwie raz spotkał swojego ojca i przyrodniego brata.
  • Cailan Theirin wiedział o istnieniu Alistaira Theirina.
  • Jeśli Inkwizytor poprze magów, a Alistair Theirin pozostanie w Szarej Straży - nie rozpozna on Fiony, ani ona jego. Prawdopodobnie już nigdy nie nadarzy się okazja do spotkania z matką.
  • Jeśli Strażnik przeżył, a Alistair Theirin pozostał w Szarej Straży, wówczas w Dragon Age: Inkwizycja wspomina, że pierwszym tropem na uniknięcie Powołania na jaki wpadł razem z Bohaterem Fereldenu była właśnie Fiona, z którą o tym rozmawiali.
  • W Dragon Age: Początek, Flemeth subtelnie odkrywa przed wszystkimi jego infantylny charakter mówiąc „Nie musisz robić nic, nawet wierzyć moim słowom. Zamkniesz oczy , czy otworzysz ramiona... i tak się wygłupisz!”.

Galeria[]

Heroes of Dragon Age[]

Dragon Age: Początek[]

Dragon Age: Inkwizycja[]

Przypisy

  1. daodao BioWare, „Dragon Age: Początek”, 2009 rok, rozmowa z Alistairem Theirinem w obozie.
Advertisement