To mi wygląda na terytorium smoka. Oj, będzie się działo
Żelazny Byk – jednooki najemnik qunari, towarzysz i panseksualna opcja romansowa dla Inkwizytora w Dragon Age: Inkwizycja.
Przeszłość[]
Wychowywany był przez Tamassran na Par Vollen. Najpierw jego imię składało się z samych cyfr. W dzieciństwie nazywano go później Ashkaari – „ten, który myśli”. Jako osobnik duży jak na swój wiek przymierzany był na żołnierza, jednak ze względu na bystre oko, pomyślunek i niepasującą żołnierzowi niesubordynację Tamassran przedzieliły go do nauki na szpiega ben-hassrath. Okazał się być świetnym kłamcą, stąd też otrzymał nowe imię – Hissrad („ten, który tworzy iluzje”, „kłamca”). Byk czuł się wtedy jak kamienny blok, któremu rzeźbiarz nadaje kształt. Sprawdził się jako agent, zajmując się eliminacją szpiegów, buntowników i dezerterów.
Przywódcy przydzielili go do Seheronu, najtrudniejszego obszaru działania, rozdartego nieustanną wojną pomiędzy qunari a tevinterczykami, na którym agenci wytrzymują najwyżej trzy lata, a następnie przechodzą załamanie nerwowe. Qunari potrzebowali tam kogoś do walki i rozwiązywania problemów. W końcu, Żelazny Byk uznał, że cała wyspa była jak worek pełen nieszczęść. Zdarzały się tam najazdy Tevinteru każdej jesieni, tal-vashoth, do tego przybywało buntowników, którzy walczyli z jednymi i drugimi. W samym środku konfliktu znalazł się Byk i jego próby ujarzmienia sytuacji, przywrócenia ładu i porządku. Na swojej drodze zabił wielu przeciwników i widział również jak giną jego przyjaciele. Pewnego dnia zbudził się i nie widział już żadnego sensu w wykonywaniu swoich obowiązków i to właśnie wtedy podjął decyzję o oddaniu się w ręce służb reedukacyjnych, ale nadal w duchu qun bowiem nigdy nie uważał się za bandytę pokroju tal-vashoth nawet gdy miał wątpliwości lub doskwierało mu zniechęcenie. Myślał też, by po prostu pozwolić się zabić jakiemuś buntownikowi, ale nie potrafił dać nikomu tej satysfakcji. Żelazny Byk spędził na Seheronie blisko dekadę, zdobywając zaufanie tamtejszej ludności.
Kiedy po ośmiu latach zaprzyjaźniony z nim kupiec, przekupiony przez buntowników, otruł większość jego oddziału, a następnie szkołę pełną dzieci, Hissrad przypuścił bez zgody Ben-Hassrath szturm na położoną w dżungli twierdzę tal-vashoth. Podczas ataku zginął jego wieloletni przyjaciel Visaad, co doprowadziło Hissrada do furii, w której wymordował wszystkich buntowników, jakich napotkał. Następnie oddał się w ręce przybyłych na miejsce ben-hassrath, którzy poddali go reedukacji jako niebezpiecznego i niezdolnego do pełnienia dalszej służby wśród cywili. Chociaż Hissrad był spalony na Seheronie, ben-hassrath zdawali sobie sprawę, że w dalszym ciągu jest użytecznym narzędziem, dlatego zdecydowano się wysłać go do Orlais, gdzie miał udawać najemnika tal-vashoth. Do tego celu wybrał sobie imię „Żelazny Byk”, ponieważ kojarzyło mu się z walką, bezmyślną bestią, dzikością i narzędziem zniszczenia[1]. Przez siedem lat służył na terytorium Orlais w kompanii Posoczników Fishera, ostatecznie jednak doszło do kłótni pomiędzy nim a Fisherem, która zakończyła się śmiercią Fishera i założeniem przez Hissrada, używającego już nadanego przez siebie imienia Żelazny Byk, swojej własnej kompanii najemników, znanej jako Szarżownicy Byka.
Korzystając z najemników zbierał informacje o orlezjańskiej szlachcie, w dalszym ciągu wspomagając wywiad Ben-Hassrath. Podczas pobytu w Orlais, udając tal-vashoth, zasmakował jednak życia, jakiego wcześniej nie znał, jedząc, pijąc i oddając się cielesnym uciechom, łamiąc przy tym wszystkie zasady qun, co doprowadziło do kryzysu tożsamości. Mimo niezwykle przyjacielskiego usposobienia i swobodnego podejścia do swojej filozofii, trudno jest mu odrzucić lojalność wobec qun. Nie nawraca, ale też nie przeprasza za swój styl życia.
Niedługo po tym, jak Żelazny Byk i jego oddział wygrali potyczkę z Venatori, doszło do powstania Wyłomu. Przeczuwając kłopoty, qunari wysłali Byka do zbadania sprawy.
Osobowość[]
Żelazny Byk jest poważanym przywódcą Szarżowników, który ceni skrupulatność i wywiązywanie się z obowiązków. Nie akceptuje jednak gorszej pracy i jest w tej kwestii bardzo selektywny. Nie wykorzystuje swojego stanowiska, by traktować gorzej tych, którzy są pod nim. Jeśli ktoś ma jakiś pomysł, chętnie go wysłucha. Mimo, że Szarżownicy mają tendencję do niego pyskować, to koniec końców i tak oddaliby za niego swoje życie[2].
Udział[]
Do Inkwizytora zgłasza się członek Szarżowników, Krem, który stwierdza, że Żelazny Byk jest zainteresowany wstąpieniem do Inkwizycji i prosi o spotkanie z nim na Wybrzeżu Sztormów w Fereldenie. Po dotarciu na wspomniany obszar, Inkwizytor jest świadkiem tego, jak przedstawiciel qunari nawołuje swoich ludzi do wycofania się. Główny protagonista pomaga Szarżownikom odeprzeć przeciwników. Po walce, Byk pyta się Krema, jak wygląda sytuacja wśród ludzi. Podwładny odpowiada, że pięć lub sześć osób jest rannych, ale nikt nie zginął. Byk stwierdza, że podoba mu się to, co słyszy i nakazuje podrzynaczom dokończyć swoją pracę, a potem grupa otworzy beczki alkoholem. Potem kieruje swoją uwagę na Inkwizytora i mówi mu, że dobrze go widzieć, bo zaraz Szarżownicy przyniosą trunki. Przedstawiciel qunari przytakuje również, że szuka pracy, ale najpierw musi się napić. Rozmowę przerywa im Krem, który raportuje, że podrzynacze skończyli swoją pracę. Byk dziwi się, że tak szybko im poszło i nakazuje, by sprawdzili jeszcze raz, czy na pewno przeciwnicy nie żyją. Przedstawiciel qunari nie chce, by jakikolwiek tevinterczyk się wywinął. Następnie Byk ponownie kieruje swoją uwagę na Inkwizytora i zauważa, że Bohater zdążył zobaczyć na co stać Szarżowników. Dodaje, że głównego protagonisty jego pomoc nic nie będzie kosztować, ponieważ płatnościami zajmie się ambasadorka Inkwizycji. Proponuje, by nie przejmować się złotem. Według niego, liczy się to, że Szarżownicy są warci swojej ceny. Przedstawiciel qunari wyjaśnia, że Inkwizytor dostanie nie tylko jego kompanię, ale również osobistego ochroniarza. To będzie właśnie jego rola. Byk postanawia również na początku wyjawić, że jest szpiegiem Ben Hassrath. Tłumaczy, że dostał rozkaz, by dołączyć do Inkwizycji, zbliżyć się do jej przywódców i przesłać wiadomość o sytuacji. Byk oznajmia, że otrzymuje doniesienia od agentów Ben-Hassrath z całego Orlais i jeżeli Inkwizytor go zrekrutuje, wtedy Byk przekaże wszystko, co wie. Główny protagonista dziwi się, że przedstawiciel qunari jest taki szczery i tak po prostu siebie zdradza. Natomiast przedstawiciel qunari zauważa, że cokolwiek stało się na konklawe było złe i ktoś musi zamknąć Wyłom. Dodaje, że nieważne kim jest, bo stoi po stronie Inkwizytora. Poza tym stwierdza, że i tak nie mógłby się kryć zbyt długo, bo prędzej czy później wszystko by się wydało. Byk wyraża chęć wysłania wiadomości do swojej ojczyzny, by uspokoić swój lud i zrobi to tylko za pozwoleniem Bohatera.
Jeżeli Inkwizytor zwerbuje Żelaznego Byka: wojownik dołączy do Inkwizycji i będzie mógł towarzyszyć Bohaterowi w czasie podróży.
Jeżeli Inkwizytor odrzuci Żelaznego Byka: wojownik odejdzie i nigdy więcej już się nie pojawi, co również skutkuje brakiem możliwości dodania go do drużyny.
W Azylu, Żelazny Byk zauważa, że Cullen Rutherford dobrze wykorzystuje swoje szkolenie templariusza i dzięki temu, żołnierze Inkwizycji są w dobrej formie. Mówi również o tym, jak Komendant nisko tarczę. Dodaje, że jego qunari również uczą się tego samego stylu walki z tevinterskimi magami. Żelazny Byk zauważa, że największym problemem Inkwizycji nie jest walka na froncie, lecz na szczytach władzy. Z tego powodu organizacja koniecznie potrzebuje przywódcy. Oprócz tego, ujawnia część swojej przeszłości, a także opowiada o swojej rasie.
Jeżeli zwerbowano zbuntowanych magów: Żelazny Byk zauważa, że Gereon Alexius wysłał Inkwizytora w przyszłość. Dodaje, że sam nie ma problemu z magią, ale tevinterska przekracza wszelkie pojęcie. Wyraża nadzieję, że nowi sojusznicy Inkwizycji będą umieli zamknąć Wyłom. Żelazny Byk przyznaje, że boli go głowa od samego patrzenia na olbrzymią szczelinę.
Po zniszczeniu Azylu i przeprowadzeniu się do Podniebnej Twierdzy, Żelazny Byk zauważa, że Inkwizytor w końcu posiada swoją własną fortecę. Dodaje, że jeśli tylko główny protagonista znajdzie chwilę, chętnie mu coś pokaże. Po uzyskaniu wystarczającej aprobaty, w karczmie Żelazny Byk twierdzi, że Inkwizytor wykonuje dobrą pracę, a jemu podoba się kierunek w jakim rozwija się Inkwizycja. Często nazywa głównego bohatera szefem. Niedługo później, przedstawiciel qunari przebiera Inkwizytora i pozwala mu przysłuchać się rozmowie dwóch żołnierzy Inkwizycji, Tanner oraz Mirze. Kobiety wyjawiają swoje pochodzenie oraz powody, dla których dołączyły do organizacji. Żelazny Byk przedstawia Inkwizytora jako Mruka - najemnika ze swojej kompanii. Okazuje się, że kobiety pragną pomóc głównemu protagoniście ocalić świat i zbudować przyszłe imperium. Oprócz tego, bardzo im imponuje to, jak bardzo Koryfeusz przestraszył się Inkwizytora w Azylu. Niedługo potem, Żelazny Byk mówi do Bohatera, że czasami ciężko jest być tylko postacią z opowieści, a właśnie tym jest główny protagonista dla swoich podwładnych. Według niego, z tego powodu Bohater mógł się przy nich pokazać i nie być rozpoznanym. Dodaje również, by Inkwizytor pamiętał, że ma za sobą dobrą armię, nieważne co się wydarzy.
Po wydarzeniach w fortecy Adamant i przetrwaniu w Pustce, Byk trenuje z Kasandrą Pentaghast żeby się wyżyć i przenieść swoje lęki na doświadczany ból. Uważa jednak, że kobieta jest dla niego zbyt słaba i mógł poprosić Cullena Rutherforda. Wojowniczkę to zdenerwowało i zadała mu mocniejszy cios. Zauważając Inkwizytora wręcza mu narzędzie i mówi, że teraz jego kolej bić Byka. Qunari wyjaśnia, że takie ćwiczenie pozwala opanować strach wśród jego ludu. Inkwizytor jednak nadal nie wie czemu ma bić go kijem. Byk nie chce jednak tego tłumaczyć, ponieważ wymagałoby to wielu słów w jego języku. Prosi o wychłostanie, bo musi sobie poradzić ze swoimi lękami. Po kilku sesjach jest zadowolony z tego jak został potraktowany przez Inkwizytora, dziękuje mu i oboje żegnają się.
Po jakimś czasie Żelazny Byk poprosi Inkwizytora o wsparcie, ponieważ otrzymał list od swoich kontaktów w Ben-Hassrath. Dodaje, że potwierdził tę sprawę już u Leliany. Okazuje się, że qunari po przeczytaniu raportów Byka nie podobają się Venatori ani Koryfeusz, a już szczególnie negatywnie postrzegają czerwone lyrium. Z tego powodu są gotowi współpracować z Inkwizycją, co może skutkować nawiązaniem sojuszu. Dla Byka to szczególna chwila, ponieważ jego lud nigdy nie nawiązał prawdziwego sojuszu z obcą siłą. Wspomina też, że Ben-Hassrath natknęli się na wielką operację dostawy na Wybrzeżu Sztormów. Qunari życzą sobie, by Inkwizycja dołączyła się do ataku i sprowadzenia jednego ze swoich drednotów. Boją się, że spłoszą przemytników, dlatego nie zdecydowali się na armię. Chcą natomiast małej grupy z Inkwizycji, by załatwić sprawę po cichu. Żelazny Byk wyjaśnia, że sojusz pozwoliłby posiąść potęgę floty, zyskać więcej raportów od Ben-Hassrath i wojowników qunari. Następnie idzie przekazać wieści Cullenowi Rutherfordowi i Lelianie, żeby zorganizować spotkanie, gdy Inkwizytor będzie gotowy.
Na Wybrzeżu Sztormów okazuje się, że agentem qunari jest elf o przydomku Gatt, któremu pozwolono na kontakt ze światem, ponieważ uspokoił się. Żelazny Byk cieszy się z tego spotkania, ponieważ to jego stary przyjaciel z którym pracował w Seheronie. Okazuje się też, że przydomek Byka to „Hissrad” z powodu przydzielenia go do tajnych operacji. W wolnym tłumaczeniu oznacza „strażnik złudzeń” albo „kłamca”. Elf wierzy, że sojusz z Inkwizycją będzie dobrym rozwiązaniem biorąc pod uwagę dość groźne Imperium Tevinter. Agent opowiada też swoją historię i dodaje, że nie zamierza nikogo nawracać na qun. Chce tylko, by czerwone lyrium nie dotarło do Minratusu, bo dzięki temu Venatori tworzą sobie z niewolników armię magicznych szaleńców. Plan jest taki, by zlikwidować Venatori, a potem dać sygnał drednotowi, żeby zatopili statek przemytników. Żelazny Byk zgadza się wysłać swoją kompanię.
Następnie Elf daje sygnał drednotowi. Operacja postępuje pozytywnie, ale Venatori próbują się wycofać w głąb wybrzeża. Inkwizytor może wpłynąć na decyzję Byka - ocalić szarżowników lub ich poświęcić dla sojuszu z qunari. Gatt twierdzi, że jego ludzie muszą utrzymać pozycję. Byk jednak nadal nie może pogodzić się z ich śmiercią - wie, że jeśli na to przystanie straci swoją kompanię. Elf wyznaje, że specjalnie wstawił się za nim u Ben-Hassrath, ponieważ większość z nich już uznaje go za zdrajcę z powodu wstąpienia do Inkwizycji.
Jeżeli Żelazny Byk ocalił szarżowników: kompania Byka zdołała wycofać się na czas. Elf nie jest zadowolony z tej decyzji. Według niego, Byk odrzuca to, czym sam jest dla grupki ludzi. Drednot qunari zostaje zniszczony, a Byk staje się Tal-vashoth i wraca do Podniebnej Twierdzy. Sojusz między Inkwizycją a qunari nie dochodzi do skutku. Żelazny Byk nie otrzymuje już raportów o Ben-Hassrath.
W późniejszym czasie, Byk spotyka się z Inkwizytorem na murach twierdzy. Jednakże zostają zakoczeni przez agenta qunari, który rzuca sztyletem w pierś Byka. Zraniony Qunari zrzuca go z murów doprowadzając do śmierci, następnie przeprasza Inkwizytora za to zamieszanie. Wyjawia, że podejrzewał już wcześniej pojawienie się problemów ze względu na zmianę w rotacji warty, nie chciał jednak o niczym wspomnieć głównemu protagoniście, żeby nie spłoszyć agenta. Żelazny Byk wyznaje również, że sztylet na pewno był zatruty trucizną „saar-qameku” w płynnej formie, ale z powodu naszpikowania się antidotum nie wpływa to na niego negatywnie, rana jedynie mocno piecze. Na koniec mówi Inkwizytorowi, że chce być w Inkwizycji bez względu na to czego mu brakuje i co stracił.
Fakt, że najpierw trzeba zabić smoka, żeby zniszczyć Koryfeusza nie robi na nim wrażenia. Twierdzi, że drużyna jest w świetna w zabijaniu tych stworzeń. Pokazuje też Inkwizytorowi, że bardzo go szanuje i wyraża gotowość do ostatecznej bitwy z Koryfeuszem.
Po zniszczeniu Koryfeusza, Żelazny Byk przyznaje, że z Inkwizytorem nie można się nudzić. Wspomina, że dołączył do Inkwizycji z rozkazu Ben-Hassrath, a został w niej tak naprawdę dlatego, że Koryfeusz był w jego mniemaniu kanalią. Po wszystkim, Byk nikomu już nie służy. Po raz pierwszy w swoim życiu może iść gdzie chce, a mimo tego wybiera pozostanie w Podniebnej Twierdzy u boku Inkwizytora. Następnie wznosi toast.
Intruz[]
Dwa lata po pokonaniu Koryfeusza, Żelazny Byk wraz z innymi towarzyszami, którzy nie opuścili Inkwizycji i zostali do niej zwerbowani, pojawia się podczas Świętej Rady.
Ocalono szarżowników Byka, Żelazny Byk upija się w gospodzie, podczas gdy szarżownicy starają się przemycić smoczą czaszkę, którą zdobyli dla niego w ramach prezentu urodzinowego. Inkwizytor może im pomóc, zagadując qunari (wymagane jest nawiązanie z nim romansu bądź posiadanie czterech profitów z kategorii „Wiedza”) albo odmówić. Bez względu na wybór Inkwizytora, Byk stwierdzi, że i tak słyszał, jak próbują przenieść czaszkę.
Jeżeli znajduje się w aktywnej drużynie podczas konfrontacji w Darvaarad, Viddasala cieszy się, że „Hissrad” ponownie dołączył do innych ben-hassrath i nakazuje mu zabić Inkwizytora. Byk jednak odmawia, pozostając wiernym Inkwizycji.
Po zażegnaniu zagrożenia ze strony Smoczego Odechu, Byk i pozostali szarżownicy powrócili do wykonywania zleceń w Orlais i Fereldenie, starając się zachować ład i porządek, o który walczyła Inkwizycja. Jeżeli nawiązano z nim romans, nie rozstaje się z amuletem kadana.
Poświęcono szarżowników Byka lub nie wykonano zadania „Wymagania qun”: Żelazny Byk w pełni oddał się pracy dla Ben-Hassrath, w ramach współpracy z którymi szpiegował Inkwizytora i Inkwizycję dla Viddasali, dostarczając qunari informacji niezbędnych do próby przejęcia w Thedas władzy przez wyznawców qun. Jeżeli Żelazny Byk znajduje się w drużynie Inkwizytora przed finałową walką z Viddasalą, na jej komendę mówi Inkwizytorowi: „Zmiana planów. To nic osobistego, bas” i atakuje go. Jeśli nie znajduje się w aktywnej drużynie, pojawia się wraz z innymi ben-hassrath, mówiąc Inkwizytorowi, że niezabieranie go ze sobą było rozsądną decyzją. Na zdradę Byka nie ma wpływu romans z nim ani wysokie poparcie, wobec czego zostaje on zabity. Cole stwierdza, że w sercu Byka nie było żalu odnośnie podjętej decyzji, z kolei Solas dowodzi, że zdrada z jego strony jest dowodem upadku Inkwizycji.
Poparcie[]
Poparcie Żelaznego Byka najłatwiej jest zyskać zabierając go na misje. Szybko można zyskać je podczas misji i na obszarach, na których przeciwnikami są Venatori. Warto mieć go w drużynie również podczas walk z wielkimi smokami – po zabiciu pierwszego z nich (jeśli był w drużynie) rozmawiając z Bykiem w Podniebnej Twierdzy pojawi się scenka przerywnikowa, podczas której można zyskać jego aprobatę zgadzając się z opinią o smokach i wypijając, kiedy wznosi toast.
Żelazny Byk ogólnie zgadza się z działaniami Inkwizycji, więc niewiele decyzji Inkwizytora ma znaczący wpływ na jego poparcia. Wyjątkami są decyzje podjęte w następujących misjach:
Szeptem – Inkwizytor zyska znaczne poparcie Byka każąc magom służyć Inkwizycji, zamiast uczynić z nich sprzymierzeńców- Bohaterowie słusznej sprawy – jeżeli templariusze zostaną zwerbowani jako sojusznicy
- Oczy i serca przebiegłe – jeżeli Gaspard zostanie cesarzem Orlais
- Ostatnia część – jeżeli Inkwizytor wypije ze Studni Smutków
- Proces Wodza Morvana - jeśli wódz Avvarów zostanie uzbrojony i wygnany do Tevinteru
Azyl[]
- Żelazny Byk lekko pochwala, jeżeli Inkwizytor wyrazi chęć przejęcia przywództwa nad Inkwizycją.
- Żelazny Byk lekko pochwala, jeżeli Inkwizytor stwierdzi, że to musiała być wspaniała chwila kiedy Tamassran przydzieliły go do Ben-Hassrath.
Romans[]
Karta tarota (romans)
Żelazny Byk jest opcją romansową dla Inkwizytora bez względu na płeć i rasę.
W przeciwieństwie do większości opcji romansowych w Inkwizycji, związek z Bykiem rozpoczyna się od relacji seksualnych, a nie romantycznych. Po pewnym okresie flirtowania z Bykiem i wykonaniu jego osobistego zadania, rozmowa z nim aktywuje scenkę przerywnikową, w której Inkwizytor wchodząc do swoich kwater zastaje Byka siedzącego na jego łóżku. Qunari stwierdza, że „rozumie, co [Inkwizytor] ma na myśli” i wie, że „chce poujeżdżać Byka”. Jeżeli Inkwizytor zgodzi się z nim, dojdzie między nimi do zbliżenia seksualnego. Podczas następnej rozmowy Inkwizytor może zdecydować się zakończyć związek z nim albo zgodzić się na związek opierający się na seksie.
Podczas rozmowy, w której Byk pyta o to, jak poważne są jego relacje z Inkwizytorem stwierdza, że nie przeszkadza mu luźny związek, jeśli tego chce Inkwizytor. Zapytany o to, jak qunari okazują sobie głębsze uczucia, Byk wyjaśnia, że nie uprawiają seksu z miłości, a żeby okazać przywiązanie do kogoś tworzą i ofiarowują sobie naszyjnik kadana. Inkwizytor może stworzyć takowy i wręczyć go Bykowi. W trakcie rozmowy do pokoju, w którym przebywają nagi Byk i Inkwizytor, wchodzą Cullen, Józefina i Kasandra – w tym momencie Inkwizytor może stwierdzić, że był to „skok w bok”, kończąc związek, albo przyznać, że jest z nim w związku i zamierza go kontynuować. Po ofiarowaniu naszyjnika Bykowi ten nazywa Inkwizytorem „kadan” (co w języku qunari znaczy „serce moje”). Od tego momentu podczas rozmów Byk nazywa Inkwizytora „kadan”.
Inkwizytor dwukrotnie – raz z podstawowej wersji gry, raz w dodatku Intruz – może zaproponować Bykowi małżeństwo, na co ten odpowie, że jest z Inkwizytorem z wyboru i każdego dnia utwierdza się w tym przekonaniu, jednak nie widzi przeciwwskazań, żeby zalegalizować ich związek w sposób pożądany przez Inkwizytora.
Błędy[]
- Jeżeli za pierwszym razem Inkwizytor odrzuci złożoną przez Byka propozycję seksu, gra niepoprawnie rozpozna podjętą decyzję. Przy następnej romansowej konwersacji Byk i Inkwizytor rozmawiać będą o odbytym stosunku, bez względu na decyzję, jaką podjął gracz.
Początkowe statystyki[]
Umiejętności[]
| Drzewko umiejętności | Początkowe umiejętności |
|---|---|
 Broń i tarcza
|
|
 Broń dwuręczna
|
|
 Herszt
|
|
 Forpoczta
|
|
 Łupieżca (specjalizacja)
|
Wyposażenie[]
| Broń |  Klinga Byka
|
| Pancerz |  Wzmocniona zbroja obrońcy
|
Zadania[]
Ciekawostki[]
Karta tarota (tal-vashoth)
- Według Davida Gaidera „jedyną rzeczą, której boi się [Żelazny Byk], jest obłęd”.
- Przez twórców opisywany jest jako „Mięśniak”.
- Patrick Weeks zapytany o to, do jakiego jedzenia porównałby Żelaznego Byka, stwierdził, że „albo do rumsztyku ze względu na rozmiar, albo do chili doga ze względu na przepysznie złe decyzje”.
- Według Patricka Weeksa większość ludzi w rozmowach zwraca się do Żelaznego Byka po prostu per Byk.
- We wczesnych etapach produkcji, ze względu na masywność i wysokość, romans z Żelaznym Bykiem miał ograniczać się tylko do ludzi i qunari, ponieważ trudno było dostosować animacje do przedstawicieli innych ras. W pierwotnej wersji znajdował się dialog, w którym Byk tłumaczył, dlaczego nie może romansować z Inkwizytorem, jednak ostatecznie dział zajmujący się animacjami i projektant animacji John Epler rozwiązali ten problem.
- Według Patricka Weeksa, Żelazny Byk jest po trzydziestce, a przed czterdziestką.
- Jest pierwszym w serii Dragon Age towarzyszem rasy qunari, z którym można nawiązać romans.
- Według podkładającego Bykowi Freddiego Prinze’a Jr., Żelazny Byk boi się demonów, ponieważ mogą one opętać zarówno ludzi, jak i qunari.
- Opisywany jest jako zabawny, porywczy, charyzmatyczny urodzony przywódca, ma jednak problemy z dostosowaniem się.
- Jeżeli Inkwizytor nie nawiązał romansu ani z Żelaznym Bykiem, ani z Dorianem, podczas losowych dialogów będą prowadzić oni rozmowy sugerujące, że uprawiają ze sobą seks. W późniejszej fazie gry rozmowy sugerują, że są oni ze sobą w związku.
- Podczas sceny, w której Inkwizytor ofiarowuje Bykowi naszyjnik kadana, na jego barkach widać dwa wzory. Nie wiadomo, czy są to tatuaże, czy malowidła qunari, nie wiadomo też jakie jest ich pochodzenie.
- Zapytany przez Blackwall'a dlaczego nie nosi pancerza po tej stronie twarzy, gdzie nie ma oka, odpowiedział, że takim działaniem pokazałby przeciwnikowi gdzie celować, a tak jest spora szansa, że wróg mu się podłoży sądząc, że łatwo da radę zmylić jednookiego qunari.
Galeria[]
Zobacz też[]
|
Członkowie drużyny i doradcy w Dragon Age: Inkwizycja |
| ||
|---|---|---|---|---|
| Członkowie drużyny: Żelazny Byk • Blackwall • Dorian Pavus • Kasandra Pentaghast • Varrik Tethras Vivienne • Sera • Solas • Cole | ||||
Przypisy
- ↑ BioWare, „Dragon Age: Inkwizycja”, 2014 rok, rozmowa z Żelaznym Bykiem w Azylu.
- ↑ BioWare, „Dragon Age: Inkwizycja”, 2014 rok, rozmowa z Kremem w Azylu.
